به گزارش کردپرس، طی سه روز آینده انتخابات چهارمین دوره مجلس عراق( از زمان سقوط رژیم بعث صدام) برگزار خواهد شد و آرایش سیاسی جدید احزاب و جایگاه آنان در این انتخابات مشخص و مرحله جدید کشور عراق پس از پشت سرنهادن بحران داعش، آغاز می شود.

خبرنگار اعزامی کردپرس به اقلیم کردستان گفتگویی را با بشدار حسن کاندید جنبش تغییر در این انتخابات در حوزه شهر اربیل مرکز اقلیم کردستان انجام داده است.

کردپرس: هدف اصلی جنبش تغییر به عنوان یک حزب اپوزسیون در عرصه سیاسی، از شرکت در این انتخابات و استراتژی و برنامه شما برای بهبود وضعیت معیشتی و درآمد مردم اقلیم کردستان و اصلاحات در زمینه های اقتصادی چیست؟

بشدار حسن: نوشیروان مصطفی رهبر فقید جنبش تغییر این جنبش را با هدف ایجاد انقلاب فکری و ایدئولوژیک در اقلیم کردستان بنیان نهاد؛ سطح فکری افراد در اقلیم تا پیش از این اقدام وی، در سطحی پایین قرار داشت، به همین دلیل باید گفت که جنبش تغییر یک جنبش فکری و انقلابی اجتماعی و مدنی به شمار می رود. مسیر ما رو به اصلاحات است، اقلیم کردستان به عنوان اقلیمی دمکراتیک معرفی می شود، اما حاکمان اقلیم دیکتاتور هستند. تغییر این نظام دیکتاتوری به نظامی دمکراتیک با موانع و دشواری های بسیاری همراه خواهد بود، به همین دلیل جنبش تغییر تبلیغات انتخاباتی خود را با هدف ایجاد این تغییرات از طریق انتخابات و صندوق های رأی آغاز کرده است.

در دور قبلی انتخابات ما موفق به کسب دو کرسی در اربیل شدیم، اما در این دوره به دلیل اینکه مرتکب خیانت ملی نشده و مصیبت 16 اکتبر را بر سر ملت خود آوار نکرده ایم؛ بنا به نتایج نظرسنجی های انجام شده در مورد نتیجه این انتخابات، دارای پایگاه قوی تری بوده و می توانیم دست کم 3 الی 4 کرسی مجلس عراق را در این منطقه به دست بیاوریم.

کردپرس، برخی انتقادات نسبت به جنبش تغییر نیز وجود دارد و گفته می شود که شما نیز با وجود اینکه تبدیل به بخشی از حکمرانی اقلیم کردستان شدید؛ اما شعارها و وعده های خود را عملی نکردید؛ پاسخ شما به این انتقادات چیست؟

بشدار حسن: ما قصد نداریم که بدون وجود پایه های دولت شعار دولتداری را سر دهیم، ما می خواهیم که ابتدا پایه های دولت را تشکیل داده و سپس قیام های دیگر را آغاز کنیم و اولویت کنونی ما ایجاد تحول و انقلابی فکری در اقلیم است.

ما اکنون در اقلیمی خودمختار در چارچوب کشور عراق بوده و دارای استقلال کامل نیستیم و می خواهیم که از چارچوب عراق جدا شده و به استقلال کامل برسیم، اما شعارهایی که احزاب اقلیم در این مورد سر داده و پرچمی که در این مسیر بر‌افراشته اند حزبی است، نه ملی.

کردپرس: شما به مدت یک سال و نیم در دولت و حکمرانی اقلیم کردستان و چهار سال هم در مجلس عراق مشارکت داشتید و عملکرد شما در این مدت با انتقادات مردم همراه است؛ چە پاسخی به این انتقادات دارید؟

بشدار حسن: ما از مجموع 60 کرسی کردها در مجلس عراق دارای 9 کرسی هستیم، (دو کرسی در اربیل و 7 کرسی در سلیمانیه) متأسفانه بینش سیاسی و سطح آگاهی مردم در حدی نبود که تمام رأی های خود را به جنبش تغییر بدهند، به همین دلیل حزب دمکرات در مجلس دارای 25 کرسی و اتحادیه میهنی نیز دارای 19 کرسی است و این 2 حزب در مقاطع مختلف با هدف بقای خود با یکدیگر هم‌پیمان شده اند.

یکی از عوامل و موانع ما در فعالیت و اقدامات مؤثر در بغداد نیز عدم همراهی و موافقت حزب دمکرات بود، مسعود بارزانی رهبر حزب دمکرات مستقیماً به نوری مالکی، نخست وزیر وقت عراق گفت که در صورت مشارکت دادن جنبش تغییر در دولت عراق، با آنان به توافق نخواهند رسید؛ به همین دلیل مالکی اجازه نداد که جنبش تغییر به تصدی هیچ یک از مناصب دولت عراق برسد و فقط در حد یک اپوزیسیون در میان 325 نماینده مجلس باقی ماند.

کردپرس: اگر شما بار دیگر در دولت شریک شده و شمار کرسی های بیشتری را در مجلس به دست بیاورید؛ چە وعده ای برای مردم خواهید داشت؟

بشدار حسن: اگر جنبش تغییر در اقلیم کردستان تبدیل به حزب برنده شده و بیشترین شمار کرسی ها را به دست بیاورد، می تواند عامل بازگرداندن کرامت و عزت شهروندان کُرد شود؛ زیرا حاکمان کنونی اقلیم عزت مردم اقلیم و نیروی پیشمرگ را زیر پا گذاشتند. ما حقوق اقتصادی مردم را به آنان بازمی گردانیم. بار دیگر کنترل مناطق مورد مناقشه را به دست می آوریم، البته ما این مناطق را مورد مناقشه نمی دانیم و از نظر ما این مناطق کردستانی هستند و دولت مرکزی این مناطق را در قبضه اختیار خود گرفته است.

ما برای اجرایی شدن ماده 140 قانون اساسی عراق تلاش می کنیم و سعی خواهیم کرد که مناصب کُردها در دولت مرکزی را از سلطه احزاب خارج کنیم؛ پیش‌تر هم منصب نایب رئیس مجلس عراق در اختیار جنبش تغییر بوده که بیشترین کارایی و تأثیر را داشته و از این طریق برای خدمت به منافع ملت کُرد و اتحاد عراق، تلاش کرده ایم.

کردپرس: موضع شما در خصوص مسئله کرکوک چیست؟

بشدار حسن: کرکوک دارای تاریخی خونین است. همه می دانند که کرکوک بخشی از خاک اقلیم کردستان است که اشغال شده؛ عامل این مسئله نیز فقط اعراب نیستند، بلکه خود کُردها نیز با عملکرد خود در مقاطع مختلف، عامل از دست دادن کرکوک هستند. 16 اکتبر یکی از وقایع و عوامل از دست رفتن کرکوک بوده است.

در دوران رژیم بعث صدام نیز حکم خودمختاری برای کردها در کرکوک صادر شد که بر اساس آن، کردها می توانستند به صورت مشترک این منطقه را اداره کنند، اما کردها در آن مقطع با تصمیم گیری های یک فرد؛ نتوانستد که این فرصت استفاده کرده و در عراق کرکوک را به صورت مشترک اداره کنند. اگر در آن مقطع می توانستیم این امر را انجام دهیم، مطمئناً به بسیاری از اهداف خود می رسیدیم.

غیرممکن است که جنبش تغییر از یک وجب خاک کردستان نیز چشم پوشی کند، به ویژه در کرکوک، خانقین و خورماتو، ما دارای مرز کوه حمرین هستیم و این مرز در قلب همه کُردها جای دارد، به ویژه در قلب جنبش تغییر.

کردپرس: رقیب اصلی شما در اربیل کدام حزب است؟

بشدار حسن: در اربیل احزاب حاکم و صاحبان قدرت حکم می رانند و سلطه نظامی بر این شهر حکم‌فرما است، ما حزب دمکرات را رقیبی سرسخت و جدی نمی دانیم، زیرا دورانی که این احزاب بتوانند رقیب ما باشند به سر آمده و ما هیچ کسی را رقیب خود نمی دانیم.

کردپرس: آیا دو جنبش تازه تأسیس نسل نو و هم‌پیمانی برای دمکراسی و عدالت را نیز رقیب خود نمی دانید؟

بشدار حسن: خیر این احزاب رأی دیگر احزاب را برای خود کسب خواهند کرد. در حال حاضر هم‌پیمانی برای دمکراسی و عدالت به دلیل اینکه تازه فعالیت خود را آغاز کرده است، مستقیماً بر آرای حزب اتحادیه میهنی کردستان تأثیرگذار خواهد بود و این احتمال وجود دارد که رأی دهندگانی که از اتحادیه میهنی ناامید شده اند و رأی هایی را که به جنبش تغییر می دادند؛ در حال حاضر این رأی را به هم‌پیمانی بدهند. ما با هم‌پیمانی در حال همکاری و همراهی هستیم و به همین دلیل این جنبش برای ما تبدیل به معضل و مشکل نمی شود.

از سوی دیگر مردم اقلیم اطلاع چندانی از برنامه و اهداف و سیاست های جنبش سیاسی نسل نو ندارند، طرفداران جنبش تغییر به صورت گروهی و خانوادگی به این حزب گرایش داشته و همگی باهم به جنبش تغییر رأی می دهند، اما طرفداران نسل نو انفرادی بوده و افراد به صورت جداگانه به این حزب گرایش داشته و به آن رأی می دهند؛ به همین دلیل این حزب تأثیر چندانی بر آرای جنبش تغییر ندارد.این احتمال وجود دارد که رأی دهندگانی که اطلاعی از تاریخ مبارزاتی جنبش تغییر ندارند به حزب دمکرات یا احزاب اسلام‌گرا به ویژه اتحاد اسلامی رأی دهند، اما محال است که رأی دهندگان اصلی جنبش تغییر به سوی دیگر احزاب گرایش پیدا کرده و به آنان رأی دهند.

گفتگو: افشین غلامی