کردپرس: انتخابات پارلمانی لبنان در تاریخ 16 اردیبهشت ماه 1397 برگزار و با تغییرات اساسی در فهرست جریانات سیاسی این کشور نتیجه غیر منتظره ای را بدنبال داشت. این انتخابات در شرایطی برگزار گردید که فشارهای زیادی از جانب قدرتهای جهانی با هدف انزوای جریان مقاومت وارد گردیده بود. در حال حاضر عربستان به نیابت از آمریکا در منطقه ماموریت پیگیری تحولات عربی در کنار اسرائیل را پیدا کرده است. در اتفاقی عجیب اسرائیل اشغالگر در کنار حکومت مدعی خادم حرمین شریفین جبهه ای متحد و مشترک علیه مسلمانان فلسطینی تشکیل داده اند. نمونه ای از این همراهی نگرانی اسرائیل از حملات یمنی ها به عربستان و همدردی عربستان با اسرائیل در مقابل تهدیدات سوریه و جبهه مقاومت علیه منافع اسرائیل است. دفاع تمام قد حکام عربستان از انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به بیت المقدس اوج استحاله دینی و قومی این کشور بود. عربستان با استفاده از سلاح نفت چوب حراج به کیان جریان عربی در منطقه زده است. با نگاهی سطحی مشاهده می شود ایجاد همپیمانی عبری - عربی نقطه عطفی در اندیشه سیاسی اسلام سعودی در تاریخ سیاسی این کشور رقم خورد. بطوری که اقدامات بازدارنده مشترکی در راستای منافع ملی دو طرف را به پیش می برند. دخالت در انتخابات لبنان ازجمله اهداف راهبردی اسرائیل بود که در همین راستا عربستان در اتفاقی عجیب و با هدف تادیب و به شیوه ای تحقیر آمیز نخست وزیر لبنان را درسفر رسمی به این کشور حبس محترمانه کرد با وجود فشارهای جانبی انتخابات لبنان در فضایی مشوش برگزار گردید و نتیجه این انتخابات معنادار بود. پیروزی نیروهای جبهه مقاومت و همپیمانان آن حاکی از نوعی نه گفتن به سیاست های مداخله جویانه امریکا و ماجراجوئی های ولیعهد بیخرد عربستان و اشغالگران اسرائیل می باشد.

رئیس جمهور بی خرد آمریکا قرار بود معاهده امضا شده برجام توسط سلف خود در ۱۲می مصادف با ۲۲اردیبهشت را الغا کند که با توجه به پیروزی جبهه مقاومت در لبنان بیم پیروزی جناح دولت مستقل عراق در ۲۲اردیبهشت او را واداشت تا با اقدام نابخردانه خود زودتر از موعد مقرر معاهده جنجالی برجام را لغو کند تا بدین صورت پیامی به مردم عراق داده باشد که از برخی جریانات سیاسی متمایل به آمریکا در این انتخابات دفاع کنند تا تجربه انتخابات لبنان تکرار نشده و مانعی برای استحکام جبهه مقاومت گردد. بنابراین انتخابات ۲۲اردیبهشت عراق با همه تفرقات و پراکندگی هایش همچنان در دستور کار رئیس جمهور جمهوری خواه آمریکا قرار دارد. در حال حاضر در بازی سیاسی که آمریکا شروع کرده خودش یک هیچ بازنده بوده است که امید دارد با لغو برجام زمینه مساعدی برای برد انتخابات اتی عراق باشد ولی آنچه که در صحنه واقعی عراق رقم می خورد بعید است ترامپ را در عراق امیدوار نماید.
در واقع ترامپ که یک سرمایه دار سوداگر است همه معادلات سیاسی را نیز به مانند کار در بازار سرمایه بر اساس محاسبه سود و زیان می بیند. به همین دلیل وی نیک می داند که میلیاردها دلار هزینه ایالات متحده در عراق اکنون پشیزی ارزش ندارند و این ملت عراق هستند که با شناخت کامل از بستر عرصه سیاسی عراق، آینده این کشور را رقم می زنند. آنچه که محور مقاومت را در لبنان پیروز کرد و به نظر می رسد جریان های سیاسی مخالف آمریکا در عراق را نیز پیروز می کند؛ نه دلارهای آمریکایی بلکه سابقه تاریخی و حافظه بلند مدت مردم منطقه است. لبنان و عراق نمونه های بارز همجواری فرهنگی و تفاهم عمیق ایران و جریان های سیاسی اعم از شیعه سنی و کرد این کشورها است. در لبنان محور مقاومت و جریان های متحد آن پیروز بی چون و چرای انتخابات بودند و بانی آن شدند تا بار دیگر ایران ضرب شست مناسبی به آمریکا و شیخ نشین های اقماری اش در این کشور وارد کند. دلیل پیروزی محور مقاومت را می توان در سال ها اشغال جنوب این کشور توسط همپیمان اصلی آمریکا در منطقه یعنی اسرائیل جستجو کرد. اما عربستان و آمریکا در این ماجرا شکست خوردند چرا که هنوز به این باور نرسیده اند که فرهنگ و سنت و ذهنیت ملتی ستم دیده را نمی توان با پول و دلار خرید.
سیاست همکاری و تفاهم ایران و مردم مورد ستمدیده لبنان طی دهه های اخیر و قرابت های فرهنگی و اجتماعی نشان داد که جمهوری اسلامی ایران چگونه توانسته است با همراهی با ملت و گروه های سیاسی ضد استعماری این کشور، جریان غالب سیاسی لبنان را مدیریت کند. مسئله ای که عربستان با فشار و تهدید و بازداشت نخست وزیر قانونی این کشور و صرف میلیارد ها دلار در پی آن بود و هرگز به آن دست نیافت.

انتخابات عراق نیز مورد مشابهی است که اکنون متاثر از انتخابات لبنان و همچنین فشارهای آمریکا در شرف برگزاری است. ترامپ به خیال خود با لغو برجام در پی نامطمئن و ریسک آور جلوه دادن دوستی با ایران برای کشور های منطقه است. وی سیگنال خود را به عراق ارسال کرد تا به خیال خود باعث رویگردانی ملت عراق از جریان های سیاسی غیرغرب گرا در این کشور شود. اما آنچه ایران با بسترسازی فرهنگی و کار سیاسی حکیمانه و مصلحت اندیشانه در عراق انجام داده است نه با دلار و نه تهدید تحریم و جنگ آمریکایی ها خنثی نمی شود. ترامپ فراموش کرده است که رئیس جمهور اسبق آمریکا یک بار با حمله نظامی به عراق، ملت این کشور را تحت فشار قرار داده بود اما اکنون پس از گذشته سالها از آن ماجرا باید با خط و نشان کشیدن برای همان ملت سعی در دوری آنها از محورغیر غربی جریان های سیاسی عراق داشته باشد.

ترامپ اما فراموش کرده است که کشورش سالها پیش با بمب های چندین تنی به شهرهای عراق اشغالی حمله کرد و دهها هزار بیگناه را به کام مرگ فرستاد. حال می خواهد با تهدید و تطمیع، ملت عراق را به انتخاب دلخواهش سوق دهد، غافل از آنکه زمانی که جرج بوش در حال بمباران عراق و کشتن مردم این کشور بود، ایران به یاری همسایگانش شتافت و پیروزی های اخیر جریان های سیاسی عراقی در این کشور نیز متاثر از سیاست های زبردستانه ایران در این کشور است. سیاست دوستی با ملت و جریان های سیاسی مستقل و ضد غربی توانسته است تا از ظهور گروههای سیاسی غرب گرا و حامی آمریکا، اسرائیل و عربستان در انخابات آتی جلوگیری نماید.