به گزارش خبرنگار کردپرس، در طول سال ‌های اخیر قروه ایها بیش از هر آمار دیگری تعداد قابل توجه جوانان بیکار و جویای کار را شنیده ‌اند و بر همین اساس این طور تصور می ‌شود که جوانان بخش عمده ‌ای از جمعیت شهرستان را شامل می‌ شوند.

هر چند در وضعیت فعلی جوانان پاشنه آشیل ترکیب گروه ‌های سنی هستند، اما تغییرات جمعیتی اخبار ناگواری را تداعی می ‌کند. به طوری که بررسی کارشناسان نشان می ‌دهد در صورتی که برنامه جامعی به اجرا در نیاید، جمعیت پیر در قروه رو به افزایش خواهد گذاشت و این افزایش بدون چاره ‌اندیشی برای وضعیت معیشت و زندگی این افراد و از سویی تأثیر آن در بخش ‌های مختلف جامعه همراه خواهد بود.

رشد جمعیت کهنسال در ۳۰ سال

بر اساس سرشماری نفوس و مسکن سال ۹۵ کل جمعیت شهرستان قروه شامل 140 هزار و 192 نفر بود که از این تعداد بیشترین جمعیت در مردان و زنان با گروه سنی ۲۵-۲۹ سال مشاهده می ‌شود.

در واقع توزیع نسبی جمعیت بر حسب گروه های عمده سنی نشان می دهد که 24.4 درصد به سنین صفر تا 14 سال مر سد، 67.8 درصد شامل سنین 15 تا 64 سال و 7.8 درصد هم برای گروه سنی 65 سال به بالاتر ثبت شده است.

بنا بر این آمار هر چند در حال حاضر تراکم جمعیت در گروه ‌های سنی جوان جامعه است اما 7.8 درصد از جمعیت به گروه سنی ۶۵ سال و بالاتر تعلق دارد.

بررسی ‌ها نشان می‌ دهد جمعیت شهرستان تا ۳۰ سال آینده روند افزایشی داشته باشد. این افزایش در وضعیتی است که با رشد قابل توجه جمعیت ۶۵ ساله و بالاتر هم بیشتر خواهد شد.

روند رو به رشد پیری در قروه

کارشناسان معتقدند یکی از دلایل بالا رفتن کهولت سن کاهش میزان تولد در جامعه و جابه ‌جایی گروه‌ های سنی است. به طوری که گروه‌ های سنی جوان قروه که در وضعیت فعلی بیشترین میزان را شامل می ‌شوند، در سال ۱۴۲۵ جمعیت خود را به کهن ‌سالان انتقال داده و در آن سال هم بیشترین جمعیت یعنی کهن ‌سالان را شامل می ‌شوند.

در این میان متولدین دهه ۶۰ بیشترین میزان جمعیت کهنسال در آینده را به خود اختصاص داده‌اند.

این گروه سنی به دلایل متعددی، گرایش کمتری به فرزند آوری داشته و ترکیب اعضای خانواده را در نهایت دو فرزند قرار داده ‌اند.

در شهرستان قروه اغلب زوج ‌های جوان تمایلی به فرزند آوری در سال‌ های ابتدایی زندگی ندارند. به طوری که یکی از شهروندان قروه ای در این خصوص به خبرنگار کردپرس گفت:«پنج سال است ازدواج کرده‌ام و هنوز تمایلی به داشتن فرزند ندارم.» این شهروند دلیل خود را مشکلات اقتصادی و نداشتن آمادگی برای تولد و تربیت فرزند دانست.«اغلب زوج‌ های جوان علاقه ‌ای به داشتن فرزند در سال ‌های اول زندگی ندارند.»

تأثیر سبک زندگی بر هرم جمعیتی

بررسیهای میدانی خبرنگار کردپرس نشان می‌ دهد، تغییرات اندیشه و باور فرزند آوری موجب شده تا بر خلاف چند دهه گذشته، اغلب زوج‌ ها تمایلی به بیش از دو فرزند نداشته باشند.

به عقیده یکی از شهروندان، بزرگ کردن یک فرزند با مشکلات متعدد مواجه است؛ چه برسد که شما دو فرزند و یا بیشتر داشته باشید.

این تغییرات حتی در زندگی روستایی هم دیده می ‌شود و در مجموع موجب شده فرزند آوری با کاهش همراه بوده باشد.

تغییرات سبک زندگی از جمله اشتغال همزمان زن و مرد، مشکلات اقتصادی، افزایش سن ازدواج، ترس از تربیت ناصحیح، تجمل ‌گرایی در امر تربیت فرزندان و فرار از مسئولیت ‌پذیری از جمله عواملی است که مانع فرزند آوری عنوان می‌شود.

به گفته کارشناسان جامعه شناسی تلاش دولت بر این است با اعمال سیاست‌ هایی نرخ رشد جمعیت را افزایش دهد.

«قدرت جلالی» در تحقیق اخیر خود با موضوع عوامل خروج از پیری جمعیت، معتقد است با برنامه‌ هایی که در چند سال گذشته انجام شده نرخ رشد، نیم درصد افزایش یافته است؛ اما این میزان افزایش کافی نیست و باید به دنبال تداوم برنامه ‌ها بود.

او در تحقیق خود به نمونه کارهای صورت گرفته برای رشد جمعیت اشاره کرده است. به عنوان مثال به منظور تشویق زوج ‌ها برای فرزند آوری زایمان طبیعی رایگان بوده و آموزش ‌ها و مشاوره‌ های لازم در تمامی مراکز بهداشتی ارائه می ‌شود.

آینده مبهم نسل جوان در سه دهه بعد

پیر شدن جمعیت علاوه بر اینکه منجر به کاهش نیروی مولد و کار خواهد شد، مشکلات دیگری از جمله وضعیت معیشت، اشتغال و درآمدزایی، بیمه، نیازمندیهای درمانی و آموزشی و رفاه زندگی نسلی از جوانان امروز در سه دهه بعد را تداعی می ‌کند.

به نظر می ‌رسد صرف تشویق زوجین برای بچه‌ دار شدن راهگشا نخواهد بود و با اعلام نتایج سرشماری نفوس و مسکن سال ۹۵، لازم است مسئولان برنامه‌ ریز برای آینده جمعیتی قروه برنامه‌ ریزی داشته باشند.

از یک سو نیازمندی به فرزند آوری با هدف جایگزینی جمعیت مورد تأکید است و به ازای هر زوج در اغلب خانواده ‌ها شاهد یک فرزند هستیم و از سویی نسلی از جوانان امروز به دوران کهنسالی فاقد برنامه انتقال می ‌یابند.

زمزمه ‌های هشدار از وضعیت مبهم جمعیت قروه شنیده می ‌شود و گواه آمارها ایجاب می‌ کند، نسبت به تعادل بخشی به جمعیت گروه‌ های سنی و تأمین نیازمندی هر گروه برنامه ‌ریزی شود./

^*گزارش: زیبا امیدی فر