خبرگزاری کردپرس تلاش می کند به صورتی گسترده رویکرد غرب و بویژه دو ابرقدرت روسیه و آمریکا را با توجه به سابقه ای که از ارتباط با کردها در خاورمیانه دارند نسبت به مسئله کرد واکاوی کند. کردپرس در این راستا با کارشناسان مسائل کردی که در اندیشکده ها و دانشگاه های غرب و روسیه به تحقیق در این باره مشغولند، مصاحبه کرده و نظرات آنها را با توجه به تخصصشان در حوزه مذکور منعکس نماید. خبرگزاری کردپرس در بخش دوم این موضوع این بار با دکتر ژین باجالان، استاد تاریخ دانشگاه میزوری آمریکا درباره موضع غرب در برابر مسئله کردها در خاورمیانه مصاحبه کرده است. دکتر ژین در مجموع معتقد است که کشورهای غربی در تعاملات خود با خاورمیانه ، اولویت را به موجودیتی به نام دولت-ملت یا کشورهای تثبیت شده منطقه می دهند و از این که تعامل بهتر آنها با کردها سبب ایجاد تغییر در وضعیت کشورها و دستکاری مرزهای رسمی در این منطقه شود پرهیز می کنند.

ژین باجلان می گوید کشورهای غربی شامل روسیه و آمریکا، روابط خود را با خاورمیانه بر اساس سیستم دولت-ملت سازمان دهی می کنند. آنها معمولا در برخورد با هر گونه تغییری در این سیستم بسیار محافظه کارانه برخورد می کنند. آنها معمولا تشکیل شدن فرمهای دولت-ملت جدید را به سبب این که به عدم اطمینان سیاسی منجر می شود دوست ندارند. بنابر این مسئله کُردها از درجه اهمیت دوم از نظر دول قدرتمند جهان مانند روسیه وآمریکا قرار دارد.

دکتر باجلان با اشاره به حمایت گاه و بی گاه برخی عناصر در دولت های غربی و بویژه آمریکا از کردها به کردپرس گفت: البته و بویژه در آمریکا عناصری در ساختار سیاسی این کشورها وجود دارند که به مسئله کرد از دو جهت اهمیت می دهند: 1- کردها متحد ما هستند و اگر ما آنها را رها کنیم به نظر این کار بد است و 2- این که ما نسبت به مسئله کردها همنوایی داریم. البته باید توجه کرد که نهادهایی که روابط میان دولت-ملت ها را سازماندهی می کنند بسیار قدرتمند بوده و فائق آمدن بر آنها سخت است. برای مثال ترکیه فقط به صورت لفظی متحد غرب نیست؛ ترکیه از جهت روابط اقتصادی، توافقات نظامی و رژیم های حقوقی بین المللی متحد غرب است. بنابر این، علیرغم این حقیقت که اردوغان به طور فزاینده ای ضد آمریکاست، آمریکا کار زیادی برای به چالش کشیدن متحد خود انجام نداده است.

استاد دانشگاه میزروی آمریکا افزود: مردم در کردستان از من می پرسند که چرا آمریکا به همکاری با ترکیه ادامه می دهد و پاسخ من این است که رابطه آمریکا با ترکیه رابطه عاشقانه ای نیست بلکه مثل یک ازدواج شکست خورده است. اگر چه رابطه به طور فزاینده ای تحت فشار است اما مسائل مالی دو طرف را مجبور می کند در کنار هم باقی بمانند. از طرف آمریکا، آنها نمی دانند که اگر ترکیه ناتو را ترک کند و به سمت چین و روسیه برود چه اتفاقی خواهد افتاد. پیامدهای اخراج ترکیه از ناتو هم از نظر سیاسی و هم از نظر اقتصادی به قدری ریسک پذیر است که شانس اجرای آن را امتحان نمی کنند. این اتحاد برای ترکیه نیز این حسن را دارد که این کشور را از اقدام غربیها محافظت می کند. ترکیه در حال حاضر به این خاطر ناتو را ترک نمی کند چون می داند که به عنوان عضوی از ناتو می تواند سیاست خارجی تهاجمی به کار ببندد و در عین حال از اقدام غرب مصون بماند. علاوه بر آن، اقتصاد ترکیه فقط زمانی کاراست که به عنوان بخشی از سیاست اقتصادی سرمایه داری غرب فعالیت کند. بنابر این، نخبگان ترکیه می دانند که تبدیل کردن کلمات خشم آمیز علیه آمریکا به اقدامات خشمگینانه علیه این کشور هنوز ریسک بزرگی است.

تحلیلگر مسائل روابط غرب با کردها که تجربه تدریس در اقلیم کردستان را نیز دارد نتیجه می گیرد که اینجاست که آمریکا به ایجاد توازن در همنوایی با کردها و تعامل با ترکیه دست می زند.

ژین باجلان در ادامه به کردپرس گفت: بنابر این، فارغ از هر گونه همنوایی که آمریکا با کردها دارد، این کشور همیشه مجبور خواهد شد میان این قضیه و روابط خود با ترکیه توازن ایجاد کند. البته این امر تا جایی صادق است که قطع روابط بوجود نیاید. ممکن است خط قرمزهایی هم وجود داشته باشد. برای مثال، من فکر نمی کنم که ترکیه به مناطقی از روژاوا یا مناطق تحت کنترل کردهای سوریه که آمریکا در آنجا نیرو دارد حمله کند. تهاجم ترکیه به عفرین فقط به این خاطر ممکن بود چون روسیه نیروهایش را از این منطقه بیرون برد و به ترکیه اجازه داد از نیروی هوایی علیه کردها استفاده کند. روسیه به این خاطر که احساس بدی نسبت به کردها دارد اجازه حمله ترکیه به عفرین را نداد بلکه به این خاطر به ترکیه چراغ سبز نشان داد تا روابط میان ترکیه وآمریکا را به عنوان بخشی از یک بازی سیاسی در محاق بگذارد. متاسفانه اینجا کردها بهای این بازی سیاسی را پرداخت کردند.

وی در جمع بندی نظر خود درباره موضع واقعی قدرت های غربی در قبال کردها به کردپرس گفت: این واقعیت چیزی است که مردم باید برای درک موقعیت سختی که کردها در عراق، ترکیه یا سوریه دارند با آن آشنا شوند. مردم ممکن است این مسئله را دوست نداشته باشند و یا با آن موافق نباشند. من هم فکر می کنم که این رفتارها به شدت ناعادلانه است. با این حال، این واقعیتی است که باید درک شود.

کد خبرنگار:40101