به گزارش کردپرس، مهدی نظری از فعالان زیست محیطی کشور و استان ایلام که به خاطر فعالیتهای مداومش در زمینه درختکاری به مرد درختی ایران شهرت دارد در طول سال بخش زیادی از وقت خود را صرف کاشت درخت در مناطق گوناگون استان ایلام می کند.

شاید برای بسیاری این موضوع قابل باور نباشد اما مهدی نظری بخش عمده اوقات فراغت خود را صرف کاشت درخت و محافظت از این درختان می کند.

در یکی از روزهای بهاری اردیبهشت ماه در حالی که از بلوار جانبازان شهر ایلام در حال عبور هستم با کمال تعجب وی را به تنهایی در حال کاشت درخت در حاشیه این خیابان می بینم. قبل از اینکه به کنارش بروم لحظاتی وی را زیر نظر می گیرم. او جاهایی که شهرداری قبلا برای کاشت درخت در نظر گرفته اما هیچوقت در آنها درختی کاشته نشده را با کلنگی که در دست دارد حفر می کند،خاکش را بیرون می ریزد، از داخل صندوق عقب ماشینش درختی بیرون می آورد و در آن چاله ها می کارد.

قبل از اینکه از اراده و پشتکار قابل تحسین مهدی نظری در این باره متعجب شوم به این موضوع هم فکر می کنم که چرا شهرداری ایلام سالهای سال است در چنین مکانهایی که خودشان قبلا برای کاشت درخت در نظر گرفته اند تا حالا درخت نکاشته اند که حالا کسانی همچون مهدی نظری باید بیایند و وقت خود را صرف درختکاری در این شهر کنند.

به کنار مهدی نظری می روم و پس از خوش و بشی صمیمانه با وی و در حالی که همچنان سرگرم کاشت درخت است گفتگویی را در باره فعالیتهای زیست محیطی و دغدغه هایش با وی انجام می دهم . این گفتگو را در ادامه می خوانیم:

بسیاری از مردم ایلام و استان ایلام به نوعی با فعالیتهای زیست محیطی و درختکاری شما آشنا هستند اگه امکان دارد از سابقه خودتان در باره درختکاری بیشتر بگویید:

من از کودکی به نوعی شیفته طبیعت و به تبع آن درختکاری بودم و همیشه وقتی می دیدم که کسانی به طبیعت و درختان آسیب می رساندند ناراحت می شدم.

با این حال آغاز فعالیت من در زمینه درختکاری به سالهای دور بر می گردد. من درختکاری را از زادگاهم که روستای کردنشین بیشه دراز از توابع شهرستان دهلران استان ایلام است آغاز کرده ام و این روند بعدها در جاهای دیگر ادامه داشته است.

من آن زمانها در روستای بیشه دراز و حتی کوهستانهای اطراف آن روستا در هر فرصتی از سال اقدام به کاشت درخت و بذر برخی درختان می کردم.

حوزه فعالیت شما بجز روستای زادگاهتان و طبیعت پیرامون چه مکانهایی بوده است؟

من بعدها بخاطر شرایط کاری به شهر ایلام آمدم و باز هم فعالیتهای زیست محیطی ام را ادامه دادم و بیشتر هم کردم و سعی میکردم افراد زیادی را با خودم همراه کنم.

طی سالهای گذشته من علاوه بر کاشت درخت در طبیعت و کوهستان، موفق به کاشت درخت در مدارس، دانشگاهها، بیمارستانها، پارکها ،بلوارهای شهر و نقاط مختلف شهر ایلام شده ام.

به طور متوسط سالانه چه تعداد درخت می کارید؟

من از سال 88 که فعالیتهایم در زمینه درختکاری سرعت بیشتری گرفته است تاکنون هر سال حدود ده هزار درخت در نقاط مختلف استان میکارم که بعضی وقتها اینکار با همراهی دوستان و طرفداران طبیعت و بعضی وقتها هم به تنهایی صورت می گیرد.

در چه فصلی از سال درز زمینه درختکاری بیشتر فعالیت دارید؟

درختکاری فرایندی دارد که شاید مختص به فصلهایی خاص نباشد . به عنوان مثال بذر بلوط را معمولا باید فصل پاییز و یا زمستان در طبیعت و یا گلدان کاشت تا سبز شوند . همچنین اگر ما فرضاً نهال هایی را در گلدان یا نایلون های مخصوص داشته باشیم این نهال ها را در هر فصلی از سال می توان کاشت. با این حال من معمولا در نیمه دوم هر سال یعنی از مهر تا آخر اسفند و حتی فروردین و اردیبهشت ما درخت می کارم و در نیمه نخست سال بعد هم مشغول نگهبانی و آبیاری از آنها هستم.

اینهمه نهال که هر ساله می کارید را از کجا تهیه می کنید؟

من نهال هایی که میکارم را از جاهای مختلف تهیه میکنم . بخشی از آنها را خودم در منزل تولید میکنم .همچنین از نهالستانهای منابع طبیعی هم تهیه می کنم. درختهای میوه را هم معمولا از نهال فروشی ها می خرم .جهاد کشاورزی استان و شهرستان ها هم در زمینه تهیه نهال میوه با من همکاری صمیمانه ای دارند که جا دارد در این خصوص از مسئولان جهاد کشاورزی و منابع طبیعی استان و شهرستان ایلام تشکر کنم.

در چه مناطقی معمولا اقدام به کاشت درخت می کنید؟

همانطور که اشاره کردم من درختکاری را ابتدا از روستای زادگاهم آغاز کردم اما چند وقتی است که علاوه بر طبیعت و کوهستان در زمینه درختکاری در نقاط گوناگون شهری تمرکز کرده ام. به این خاطر در طول سال در بلوارهای مختلف شهر، در پارک های عمومی ، مدارس، دانشگاهها،بیمارستانها و مراکز درمانی و جاهای گوناگون دیگر برنامه درختکاری داریم که در این سازمانهایی که ذکر شد معمولا با همکاری کارکنان آن سازمانها اقدام به درختکاری می کنیم. در کل، مناطقی که من در سالهای گذشته درخت کاشته ام بسیار گسترده است.

فعالیتهای شما در زمینه محیط زیست آیا فقط درختکاری است یا موارد دیگر هم هست؟

درختکاری بخشی از فعالیتهای من اما مهمترین آنها است و دیگر فعالیتهای زیست محیطی ام پیرامون درختکاری است که بهترین ابزار برای توسعه محیط زیست است. با این حال من در طول سال به دعوت سازمانهای مختلف در نشست های زیست محیطی زیادی شرکت می کنم. برای ترویج فرهنگ درختکاری در بین کودکان و نوجوانان به مدارس می روم. همچنین در برنامه های تلویزیونی و رادیویی زیادی به مناسبتهای گوناگون شرکت می کنم و از طریق این برنامه ها خطراتی را که محیط زیست ما را تهدید می کند گوشزد می کنم.

به نظر شما امروزه چه آسیبهایی محیط زیست ایران و محیط زیست زاگرس را تهدید می کند؟

مهمترین آسیب در حوزه زیست محیطی ایران و زاگرس از بین رفتن جنگل ها و فضاهای طبیعی است که متآسفانه باید گفت که هر ساله دارد از وسعت جنگلهای ایران و حوزه زاگرس کاسته می شود که مهم ترین عوامل تخریبی هم معمولا انسانها هستند. اگر ما امروز مشکل خشکیدگی جنگل،مشکل ریزگرد و گرد و غبار و مشکل کم آبی داریم به نوعی دست انسانها در همه این آسیب ها دخالت دارد.

مهمترین آسیب انسانها به محیط زیست هم در دهه های اخیر تخریب جنگل بوده که به دلایل گوناگون همچون سودجویی،ساخت و ساز،تغییر کاربری،جاده سازی،ساخت کارخانه،ساخت پارک ،آتش سوزی جنگ ها و موارد بسیار دیگر صورت می گیرد که متاسفانه فعالیت دستگاههای نظارتی در زمینه ممانعت از اینگونه تخریب ها هم ضعیف است.

برای آنکه از سرعت تخریب محیط زیست کشورمان کاسته شود و فرهنگ سازی مناسب صورت گیردبه چه نوع اقداماتی نیاز است؟

مهم ترین اقدام آگاه کردن مردم نسبت به خطراتی است که محیط زیست و طبیعت را تهدید می کند. در این زمینه باید همه مردم به این درک برسند که جنگل ها و محل زیست ما انسانها در معرض نابودی هستند و اگر همه باهم در زمینه محافظت بیشتر از این جنگل ها اقدام نکنیم آینده تلخی در انتظارمان هست. منظورم این است که سطح فرهنگ ما باید به حدی برسد که همه به فکر کاشت درخت و توسعه جنگل باشیم نه کاستن از وسعت آنها.

مناسب ترین روشها برای احیای جنگلهای غرب کشور و استان ایلام کدام است؟

جنگل های حوزه زاگرس از بهترین جنگل های جهان و ایران هستند اما متاسفانه در سالهای اخیر بخش بزرگی از وسعت این جنگل ها از بین رفته است. بنابر این احیای این جنگلها باید مورد توجه همگان قرار گیرد. در این زمینه به نظرم مهم ترین اقدام در درجه اول برنامه ریزی اصولی مسئولان منابع طبیعی و حوزه محیط زیست و جنگل است که باید برنامه های کوتاه مدت و درازمدتی را برای توسعه سطح جنگل های این مناطق تدوین کنند.

علاوه بر این همه مردم هم باید این هشدارها را درک کنند که جنگل های محیط زیست ما در حال نابودی هستند و همه ما باید برای جلوگیری از نابودی آنها در درجه نخست و در درجه دوم نیز در زمینه کاشت بذر و نهال جنگل به مقدار زیاد اقدام نماییم. یعنی هر کسی به نوعی وظیفه ای را برای خود در زمینه محافظت از جنگل ها تعیین و اجرایی کند.

و کلام آخر؟

کلام آخر من این است که همه برای احیای دوباره جنگلهای زاگرس بپا خیزیم و نگذاریم زیبایی های طبیعت زاگرس از دست مان برود.

گفتگو: حشمت اله کرمی نژاد