به گزارش کردپرس، راه ها اغلب مهمترین دارایی عمومی در کشور هستند نگهداری راه کنترل کننده هزینه استهلاک و تعیین کننده اثرات شبکه بر کاربران راه و جامعه است. بدون نگهداری مناسب، ارزش بالای هر شبکه راه می تواند به سرعت از بین رفته و کاربران راه و جامعه اثرات نامطلوب فراوانی را متحمل شوند.
با رشد سطوح ترافیک نیاز به نگهداری افزایش می یابد حتی در بسیاری از کشورهای پیشرفته که روند رشد بلند مدت ترافیک کند شده است تلاش هایی برای بهینه سازی ظرفیت شبکه های متراکم و حفظ نرخ جابجایی با جریان تردد بالاتر، آنها را به سوی کاربرد تجهیزات پیچیده تر برای روان سازی جریان ترافیک سوق داده است.
به طور کلی تحلیل ها نشان می دهند که هزینه سالانه نگهداری یک راه بخش کوچکی از هزینه سرمایه گذاری اولیه را تشکیل می دهد. معمولا حدود 2 تا 3 درصد برای یک راه اصلی رویه شده و 5 تا 6 درصد برای یک راه روستایی بدون رویه. چنانچه نتوان این میزان سرمایه گذاری را در طول عمر راه انجام داد خطر از دست دادن منافعی که راه اصولا برای کسب آن ها ساخته شده است وجود دارد.
بر اساس یک اصل اثبات شده که نیاز به نگهداری راه را توجیه می کند، هزینه پول در حال حاضر موجب صرفه جویی در آینده می شود. با خرابی دارایی ها، هزینه مرمت و بازیابی شرایط آنها افزایش می یابد. نگهداری ناکافی نه تنها بر نسل حاضر تاثیرگذار است بلکه بار مالی فراوانی بر نسل های آینده تحمیل می کند.
امروزه روستانشینان اولین چیزی که از مسئولان مطالبه می کنند به بحث راه بر می گردد این مطالبات نشان از آن دارد مردم نبود راه مناسب را خلاءی در زندگی روستانشینی حس می کند و به هر دری می زنند تا این خلا را پر کنند. با ساخت راه های اصولی در مسیر روستاها می تواند به تثبیت روستانشینی کمک کرد و حتی شاهد مهاجرت معکوس نیز بود.
راه های ارتباطی به عنوان شریان اصلی اتصال نقاط مهم به یکدیگر دارای اهمیت فراوانی هستند؛ به گونه ای که برای توسعه یک منطقه، می بایست راه مواصلاتی ظرفیت و گنجایش لازم برای اتصال به سایر مناطق را داشته باشد.
یکی از مهم ترین مشکلات موجود در حوزه راه ، فرسوده شدن بعضی مسیرها با توجه به گذر زمان و متعاقب آن کاهش ایمنی و خروج از وضعیت استاندارد است که البته در این بین گاها اجرای غیر استاندارد در برخی مسیرها مزید بر علت شده و بر این مشکلات می افزاید. همچنین در برخی گذرها با توجه به اینکه سال ها از آخرین اصلاح و ترمیم اساسی جاده می گذرد، لازم است اعتبارات ویژه ای به منظور اصلاح و بازسازی این مسیرها اختصاص یابد.
از آنجا که تخریب و از بین رفتن راه ها موجب حوادثی هم می شود نیاز است نسبت به بازسازی آنها اقدام شود تا این خرابی ها انباشته نشود. از گذشته آنقدر آسفالت راه های روستایی به تاخیر افتاده است مسئولان فقط در صدد هستند با اعتباراتی که وارد استان می شود راه جدیدی را آسفالت کنند و راه های که قبلا آسفالت شده است به فراموشی سپرده می شود.
در حوزه بزرگراه سهم استان کردستان 195 کیلومتر بزرگراه است، که میزان برخورداری استان ۱۱ درصد بوده در حالیکه میانگین کشوری ۲۱ درصد است. استان کردستان دارای هزار و 700 روستا بوده که از 105 هزار کیلومتر طول شبکه آسفالته روستایی، استان کردستان دو هزار و 385 کیلومتر را دارد که میزان برخورداری استان کردستان 44 درصد بود و میانگین کشوری 65 درصد بوده است و رتبه 31 کشور در برخورداری از راه آسفالته را دارا هستیم.طول راه های بین شهری کردستان 1800 کیلومتر است.
گزارش: هیوا محمد پور
نظر شما