به گزارش کردپرس، صلاح الدین دمیرتاش، نامزد حزب دموکراتیک خلق ها در انتخابات ریاست جمهوری 24 ژوئن 2018 از زندان تیپ F ادیرنه در برنامه ویژه تلویزیونی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری از شبکه تلویزیونی TRT ترکیه به سخنرانی پرداخته و در اظهاراتی مهم عنوان کرد: در این تبلیغات انتخاباتی از زندان ادیرنه سخنرانی می کنم. بیش از 20 ماه است که به شکل غير قانونی در حبس به سر می برم. تنها 2 بار در این مدت در دادگاه مقابل قاضی حضور پیدا کرده ام. اتهاماتی که به بنده وارد شده است تماما سخنرانی هایی است که برای ملت ترکیه انجام داده ام و تنها دلیل زندانی بودن من ترس حزب عدالت و توسعه از من است.

پیچیدگی عمیقی در ترکیه وجود دارد. همسایه از همسایه واهمه دارد. هیچ مرجعی وجود ندارد که به خاطر ناحق هایی که در اثر سیستم یک جانبه گرایی در ترکیه بر ما روا می شود به آنجا مراجعه کنیم. اما فراموش نکنید که سید رضا این گونه گفته بود: «من نتوانسته ام با حیله ها و دروغ های شما سر کنم، این برای من درد باشد. ولی من هم در برابر تو زانو نزدم. این هم برای تو درد باشد». ولی از این جا می گویم با کمک خداوند متعال من با دروغ های شما هم مقابله خواهم کرد.

اگر این ناحق و زورگویی ها تنها محدود به من بود در به زبان آوردن این ها زیاد هم اصرار نمی کردم. ولی شما هر روز با این زورگویی ها و فشارها زندگی کرده و یا در اطرافتان آن را مشاهده می کنید. این ظلم در حق شما هم روا می شود. یک نا امیدی عمیق و تلاطم شدید در کشور حاکم شده است که تلاش می کند تمام جامعه را تحت سیطره خود بگیرد. قطب بندی ها و جناح بندی ها به شکل ترس آوری رسیده است. در کنار این ها بیکاری، تورم، فقر و شرایط ارزی در کشور کاملا مشهود است. زندگی به حد بسیار بالایی به وضعیت بدی رسیده است. میلیون ها انسان به نان روزشان محتاج شده اند. به خاطر منافع سیاسی خود در داخل و خارج سیاست های جنگی را به یک امر مقدس تبدیل کرده اند. و این را به قیمت جان فرزندانمان ادامه می دهند.

البته که در رژیم های دموکراسی انتخابات مسئله بسیار مهمی است. با رای هایی که می دهید زندگی خود را تعیین کرده و مدیران کشور را انتخاب خواهید کرد. تصمیمی که گرفته می شود تنها ما را متاثر نمی کند و این موضوع فردا، فرزندان و نوه های ما را نیز متاثر خواهد کرد. اگر انتخابمان حزب عدالت و توسعه و رجب طیب اردوغان باشد بعد از این کشور را تنها به اداره یک نفر خواهیم سپرد. در حالی که جهان به سوی راه باقی مانده از دموکراسی حرکت می کند؛ ترکیه با یک ذهنیت عقب مانده حکومتی تنها خواهد ماند. با اقتدار گرایی و فشارها به کشوری تبدیل خواهد شد که از دموکراسی کنده شده است. جمهوریت با تمام دستاوردهای دموکراتیک خود در یک شب از میان برداشته خواهد شد. با یک رژیم فردی روبه رو خواهیم شد که به دلیل بی عدالتی ها و ناحق هایی که در این رژیم روا می شود جایی برای مراجعه باقی نخواهد ماند. نه دادگاه ها و نه سایر مراجع قضایی، درمانی برای دردتان نخواهد بود. همه چیز بر اساس خواسته و تمایل یک فرد تنظیم خواهد شد. در رژیم ترس و استبداد به حالی در خواهیم آمد که نتوانیم نفس بکشیم. این هایی که عرض می کنم به هیچ عنوان تخمین و یا پیش بینی نیست. با نگاه کردن به تحولات و اتفاقات چند سال اخیر عرض می کنم. اتفاقاتی که امروزه با آن روبه رو هستیم تنها خلاصه ای از رژیم فردی است. قسمت ترس آور فیلم هنوز شروع نشده است. اکنون شما در 24 ژوئن این مسئله که آیا این اتمسفر ترس آغاز شود یا خیر را تعیین خواهید کرد.

هیچ شکی ندارم که این تصمیم شما دموکراسی و آزادی خواهد بود. ایستادگی شما در مقابل این همه ظلم و تهدید، تضمین کننده روشنایی فردای ترکیه است. در برابر این تابلوی تاریک به هیچ عنوان نیازی به ترس، نا امیدی و نگرانی نیست. قبل از آن که وارد یک تونل تاریک شویم که انتهای آن نا مشخص است روبه رویمان یک فرصت بسیار مهم وجود دارد. این فرصت را همگی با هم باید از آن استفاده کنیم. کشورمان را از این پرتگاه دور خواهیم کرد. کسانی با استفاده از امکانات دولتی بدون هیچ حد و مرزی تبلیغات انتخاباتی انجام می دهند و تمام فرمانداری، بخشداری، دستگاه قضا، رسانه و تمام بروکراسی را در جهت اهداف حزب عدالت و توسعه به خدمت گرفته اند ولی علی رغم تمام این ها باز هم نمی توانند میادین شهرها را پرکنند و نخواهند توانست به جسارت شما ضربه ای وارد کنند. آنها تنها اندازه یک رای جانشان باقی مانده است. این کاریکاتورهای سیاسی که تصور می کنند با داد و بیداد کردن در میادین شهر و تحقیر کردن انسان ها می توانند با ایجاد دشمنی، گردن مردم را مقابل خودشان خم کنند، هنوز نمی دانند که ملت ما چه کسانی هستند. نباید فرصت یک درس حسابی را به این سیاستمداران درجه 3 محلی که خود را رهبران جهانی تصور می کنند از دست بدهیم. به همین خاطر به طور حتم پای صندوق های رای بروید. رای خود را بدهید و از صندوق ها محافظت کنید.

نگران من نباشید، تا زمانی که شما خوب هستید من هم خوب خواهم بود. تا زمانی که شما آزاد هستید منم هم آزاد خواهم بود. من 20 ماه که نه 20 سال هم در یک سلول انفرادی نگه داشته شوم در برابر ظلم گردن خم نخواهم کرد. به خاطر صلح، آزادی و دموکراسی به نام شما به مقاومت در اینجا ادامه خواهم داد. آنان تصور می کردند که ما را از زندان، انفرادی و مرگ خواهند ترساند ولی اکنون خودشان از سایه خودشان واهمه دارند. آنان را با ترس هایشان تنها گذاشته، ما دست در دست هم به سوی روزهای آفتابی زیبا حرکت کنیم. ما چه کسانی هستیم؟ کردیم، ترکیم، زنیم، مردیم، علوی هستیم، سنی هستیم. ولی قبل از هر چیزی انسانیم. هیچ کداممان از دیگری برتر نیست. خشممان تنها علیه ظلم است. ما فرد نبوده بلکه انسان های زیادی هستیم. این همه انسان از یک فرد به هیچ عنوان نمی ترسد. ما همگی با هم به خاطر فرزندانمان قلب هایمان را یکی کرده و از این راه عبور خواهیم کرد. در 24 ژوئن در درون برگه های رای برای آینده امید بنویسید.

قبل از آن که اولین قسمت از سخنرانی بنده از شبکه تلویزیونی TRT به اتمام برسد انتقادی از این تلویزیون به دلیل ناعدالتی و اقدامات جانبدارانه اش دارم. در کنار این به تمام کارکنان این تلویزیون احترام و سلامی گرم می کنم و می دانم که در این ناعدالتی آنان هیچ نقشی ندارند. با چنین احساساتی یک بار دیگر با احترام به شما سلام کرده و عیدسعید فطر را تبریک می گویم.

کد خبرنگار: 30102