ضرورت توجه به ظرفیت های عراق برای کاهش فشار تحریم ها / محمد هادی فر

سرویس کردستان- 1458 کلیومتر مرز مشترک با عراق و 499 کیلو متر مرز با ترکیه ظرفیت بی نظیری است که هرگز به دید فرصت بدان نگریسته نشده بلکه عمدتا به علت عدم شناخت از مرز و ظرفیت های جامعه برون مرزی کاملا فضایی فکر کرده و از واقعیات بدور هستند.

به گزارش کرد پرس، سال هاست که قدرت های بزرگ خصوصا آمریکا به دلیل آنچه که آنان از آن به عنوان نا فرمانی از قوانین بین المللی نام می برند ایران را به محاصره اقتصادی بیشتر تهدید می کنند و هر بار با این تهدیدها موجی از گرانی های کاذب را به سوی بازار ایران روانه ومتاسفانه عرصه زندگی را بر شهروندان تنگ می کنند. ابتدایی ترین اقدامی که پس از هر اعلام محاصره ای صورت می گیرید افزایش لجام گسیخته قیمت کالا و خدمات و انرژی است و این افزایش قیمت ها هم بشترین فشار را بر اقشار آسیب پذیر جامعه وارد می کند. مسئولین امر نیز پس از هر اقدام اینچنینی متاسفانه به جای چاره اندیشی در لاک دفاعی رفته و کاملا منفعلانه عمل می نمایند اگرچه ایرادی بر این رفتارمدیران نیست چون عموما طی یک روش منحطی مدیران حتی مدیران اجرایی همگی پیرو برنامه دولتمردان، خود سیاست پیشه گردیده اند و این خصیصه ناصواب آنان را کاملا محافظه کار و حافظ منافع قدرت مرجع خود کرده و از ابتکارات اجرایی و مدیریتی خبری نیست.

قابلیت های مرزهای مناطق کرد نشین را دریابیم

مدیران اینچنینی به دلیل دوری از فضای واقعی جامعه و وابستگی مفرط به جناح های سیاسی کاملا ازمسائل مبتلابه جامعه فاصله دارند بنابراین تصمیمات و تدابیر آنان با واقعیات جامعه همخوانی ندارد و از شناخت عمقی مسائل جامعه که اساسی ترین موضوع مدیریتی به حساب می آید، بیگانه اند. با شناختی که از این مدیران وجود دارد می توان گفت عمدتا تدبیری برای مدیریت شرایط بحران ندارند. تعریف آنها از شرایط بحران همانا وقوع حوادث غیر مترقبه و بلایای طبیعی است در حالی که بحران واقعی مشکلات و نا رسایی در معیشت مردم و کمبود اشتغال لازم برای آنان است. در شرایط عادی ساختار مدیریتی جامعه خود به خود و به صورت سیستمی چرخ مدیریت می چرخد ولی مدیران می بایست برای شرایطی مانند شرایط کنونی برنامه داشته باشند.

یکی از ظرفیت هایی که می تواند در شرایط فعلی راه گشای مشکلات کشور باشد مرز و قابلیت های آن است. با وجود 6000کیلومترمرز خشکی و2700 کیلومتر مرز آبی ایران یکی از استثنایی ترین مرزهای کشورهای منطقه را دارد. خصوصا وضعیت سیاسی اجتماعی همسایگان ایران مزید بر این ظرفیت می شود که مدیران منطقه ای و ملی از آن غافل هستند. روی این نوشتار با استانداران غربی کشور و خصوصا استان های مناطق کردنشین است. 1458 کلیومتر مرز مشترک با عراق و 499 کیلو متر مرز با ترکیه ظرفیت بی نظیری است که هرگز به دید فرصت بدان نگریسته نشده بلکه عمدتا به علت عدم شناخت از مرز و ظرفیت های جامعه برون مرزی کاملا فضایی فکر کرده و از واقعیات بدور می باشند.

تهدید تحریم ها را به فرصت تبدیل کنید

چهار استان غربی کشور با همسایگی کشور عراق در مناطق غرب و شمال غرب تقریبا گرفتار چنین بحران مدیریتی گردیده اند و این مدیران هیچگونه برنامه ای برای استفاده ازعراق و اقلیم کردستان این کشورو همچنین کشورهای هم مرز با عراق در شرایط فعلی را ندارند درحالی که بازاری قریب به 150 میلیون نفری با واسطه و بی واسطه را درپیش روی خود دارند. لیکن تا کنون اقدامی کاربردی در این زمینه از آنان مشاهده نشده است عمده مدیران مرزی منفعلانه نظاره گر مبادلات تجاری بوده و جسارت ورود به عرصه بازارهای گسترده کشورهای همسایه را ندارند درحالی که تحریم های ظالمانه اگرچه تاثیرات روانی مخربی را به دنبال داشته اما همین تحریم ها در شرایط فعلی می تواند برای مدیران ارشد استانهای مرزی بهانه ای بی بدیل با توجیه ملی به منظور ورود گسترده به بازارهای کشورهای همسایه باشد. به این مدیران توصیه می شود رمزموفقیت بازارهای ترکیه و دیگر کشورها را در عراق و منطقه مورد ارزیابی جدی قرار داده و از این طریق راهی برون رفت از این بن بست مصنوعی اقتصادی بدست بیاورند بازسازی شهرهای ویران شده عراق و سوریه بهترین بازار اقتصاد ایران میباشد که ربطی به تحریم ندارد اگر صادرات به این کشورها رونق جدی یافت واردات هرنوع کالایی هم از این مرزها قابل اجرا می باشد. عراق کشوری است که تعهدی نسبت به بسیاری از معاهدات بین المللی کالا و خدمات ندارد بنابراین بهترین بارانداز اقتصادی ایران در همسایه غربی می باشد.

گمرک باید نقش جدی بازی کند

سازمان دولتی گمرک به عنوان نهادی اساسی و موثر دررونق اقتصادی کشور خصوصا مناطق مرزی میتواند با استفاده از ظرفیت شرایط بحران بسیاری از ردیف های خود را منعطف سازد و تسهیلاتی برای ورود کالا های اساسی و مورد نیاز کشورفراهم کرده واز فشار تحریم ها بکاهد. در حال حاضر بازسازی ویرانه های عراق به تنهایی می تواند علاوه براستان های مرزی بسیاری از استان های صنعتی کشور را درگیر کرده و از این ره آورد اولین جامعه ای که از آن مستفید میشود همانا مرزنشینان خواهند بود که از بیکاری رنج می برند. در شرایط کنونی این نوع تصمیم گیری بالاترین اقدامی است که می تواند علاوه بر اقتصاد کشور گره مشکلات مرزنشینان را نیز بگشاید این امر میسر نمیشود مگر به همت مدیران ارشد کشوری که استانداران مرزی میتوانند پیش قراولان اصلی آن باشند. فقط باید فهم و شناختی از قابلیت های عراق و ظرفیت های اقتصادی کشور در نزد مدیران وجود داشته باشد و در کنار آن مدیران معنی سفره خالی را بفهمند و بدانند که زندگی با یارانه یعنی چه.

استانداران مرزی ظرفیت های شخصی شان را فعال کنند

با شناختی که از ظرفیت های فردی استانداران سه استان تاثیر گذار مرزی وجود دارد بنظر می رسد این حرکت می تواند با بهترین شیوه رقم بخورد استاندار آذزبایجان غربی با پیشینه دیپلماسی آن هم در کشور تاثیر گذاری مانند آلمان اوروپایی و استاندار کردستان با پیشینه تجارت کلان و بازرگانی و استاندار کرمانشاه با عقبه جهادی و عمرانی که در زلزله اخیر کرمانشاه درخشش خوبی داشت تا جایی که میتوان او را استاندار زلزله نامید.

این ظرفیت های بالفعل و بالقوه در بدنه مدیریت می تواند بعد از شکل گیری دولت جدید عراق در قالب همایش واقعی سرمایه گذاری در عراق افق های روشنی را در این وانفسای اقتصادی ترسیم کند مدیریت استانها تنها به اداره وضعیت موجود نیست بلکه در چنین شرایطی است که هنر مدیریتی خود را نشان می دهد و یاد مدیران بحران دوران محنت بار جنگ را می تواند دراذهان زنده کند ضمن اینکه کاردر شرایط فعلی ، مرگ و میری همانند زمان جنگ وجود ندارد بلکه مولد و سرزندگی اجتماعی را در کنار خود دارد اگر کمی ازخوی اشرافیگری و مدیریت طایفگی و فامیل مداری خارج شوند می توان در بدترین شرایط و با همه مشقات و مشکلات لبخند رضایت را بر لبان مردم نشاند و تا جایی که مردم حس بکنند مشکلات فراگیر بوده مدیران نه در صف ثروت اندوزی بلکه کنار بضاعت مردم ایستاده اند وآنوقت است که مردم حتی اگر ظلمی بالسویه را مشاهده کنند از آن استنباط عدل خواهند نمود.

کد خبر 61427

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha