جالب اینکه انتظار اقناع جامعه را هم از برداشت های خود دارد. این موارد از آنجا به مصیبت تبدیل می شود که اهرم قدرت و مدیریت به مدد اقناع آمده تا عقل و خرد را به میدان بکشانند و در معرکه عقل و عزم شاهد تحقیر عقل باشیم. غافل از اینکه تاریخ پیروزی عقل بر احساس با دلایل معنوی رقم خورده نه با تقویت رگ های گردن.

هر از چند گاهی که بازیگران سیاسی ازگشودن گره مشکلات جامعه عاجز می مانند و حس می کنند که ضریب محبوبیت عامیانه آنان رو به افول و سقوط است به سراغ برخی مسائل تحریک آمیز رفته تا لختی از فشارهای کاری بیارامند و نفسی تازه کنند و در انتظار فرجی دیگر در رینگ بعدی این بازی سیاسی می نشینند. حرکات هراز چندگاهی برخی نمایندگان مجلس درحوزه های قومی از این جنس تقابلات می باشد در تازه ترین افاضات تقابلی دو نماینده مجلس حوزه اورمیه و مهاباد این اظهارات غیر کارشناسانه به چشم می خورد ریشه اصلی مشکلات از آنجا شروع می شود که در هنگام تبلیغات انتخاباتی سراسر شور و احساس بوده و اثری از عقلانیت و خرد وجود ندارد وقتی که یک کاندید مجلس راجع به همه چیز از مسائل کلان سیاسی تا پیچیده ترین مسائل روابط انسانها و بین الملل اظهار نظر می کند می تواند به امید اینکه این انتظارات ساختگی برای روزهای بیکاری بکار بیایند به آنها رجوع کند.

اظهارات اخیر این دو نماینده در خصوص بحث زبان قومی که از پیچیده ترین معادلات اجتماعی می باشد نمی تواند از اغراض سیاسی به دور باشد این دو نماینده هر کدام دارای تخصص فنی بوده که با دانش سیاسی و علوم اجتماعی فاصله دارند یکی در کشاورزی و دیگری در عمران و ساختمان که هر دو از ملزومات توسعه استان می باشند که در جای خود کاربرد دارند. بعضا فکر می کنند چون در سلک نمایندگی مردم هستند اجازه ورود به هر حوزه ای را دارند در حالی که امثال مسائل پیچیده قومی تنها در حوزه علوم و اندیشه و در محافل علمی در عالی ترین سطح خود و با حضور عقلای دو طرف می تواند مطرح گردد تنها به خروجی نشست های علمی و تخصصی آن هم در حوزه های آکادمیک و پژوهشکده های تخصصی در این عرصه می توان اعتماد کرد. طراحان این مسائل دچار تعارض شخصیتی می شوند و بیانات آنان با وقایع اجتماعی مغایرت دارد و آنان به خوبی می دانند که اینگونه تقابلات حاصلی برای بهبود وضعیت مردم ندارد و تنها روح ماجراجویی سیاسی خود را اقناع می کنند و گرنه واکنش عاقلان و دلسوزان و دغدغه مندان معیشت مردم به بازی های جوانانه اینگونه حرکات تنها تبسمی و افسوسی بیش نمی باشد چون بدنه جامعه قومی مشکلی باهم ندارند منتها ماجراجویان سیاسی با شاقول غلط فکری خود به این خط کشی ها دست می زنند. آنانی که دل در گرو واقعیتهای جانکاه اقتصادی فعلی جامعه دارند میدانند که استفاده از نمادهای قومی در مجلس باری از دوش این مردم نخواهد کاست نیاز ضروری مردم معاش در سایه آرامش می باشد هر نماینده ای که بیشتر به مسائل تمسک می کند مستاصل تر و درمانده تر بنظر می رسد شایسته است که این ماجراجوئی های سیاسی را به وقت دیگری محول کنند زیرا آنچه که الان نیاز جدی مردم می باشد زبان معاش است نه زبان سیاسی. بهترآن است که این نمایندگان آرتیستی عاقبت اندیش باشند تا در سناریو های دیگر کارگردانان جایگاهی داشته باشند.