نوش دارو بعد از مرگ سهراب عنوان ضرب المثلی است که بدون اغراق بیشترین کاربرد در بین ما ایرانی ها دارد و اوج آن را در تصمیم گیری تصمیمات مسئولان می توان مشاهده کرد.

بعد از حدود یک سال و نیم زندگی با کرونا و شرایط و ایجابات آن هنوز متولیان امر راه مهار آن را نیافته و دائما در مرحله آزمون و خطا قرار دارند به طوری که با تصمیماتی نابخردانه و سهل انگارانه که به قیمت مرگ هم وطنان تمام می شود هر روز داستان جدیدی به پا می کنند.

از زمان شیوع این ویروس در دنیا تمامی امور روزمره بشری تحت شعاع آن قرار و به تبع عموم مردم اطلاعات و آگاهی‌هایی نسبت به خطرات این ویروس خطرناک پیدا کرده اند.

هر آدم سلیمی به خوبی می داند که اجتماعات و آدمی عامل انتقال ویروس بوده و همچنین قدرت جهش یافتگی آن از محیطی به محیط دیگر دو چندان می شود فلذا مسافرت‌ها و دید بازدیدها بهترین و محتمل ترین روش انتقال، شیوع و گسترده آن می باشد. کما اینکه تجربه آن را در شهرهای شمالی و مسافرت‌های مناسبتی بارها به وضوح مشاهده شده است.

حال با تعطیلات نوروز و فصل دید بازدیدها و مسافرت‌ها، متولیان بهداشت و درمان با ترسیم رنگ بندی هایی که فقط از دادن آدرس به مردم برای مسافرت حکایت داشت همه چیز را رها و آزاد گذاشتند تا اینک که کار از کار گذشته و تقریبا اکثر مناطق آلوده و در آستانه شیوع پیک چهارم قرار دارند و از سر استیصال تصمیماتی خلق الساعه می گیرند.

تصمیماتی که دارای ابهام و ایراداتی می باشند که می توان به اعمال محدودیتهای جدید و وضع قوانین و ضرب الاجل هایی برای خروج مسافران و اعمال جریمه های سنگین اشاره کرد که جز توهین به شعور مردم و سلب اعتماد عمومی و استنباط پر کردن خزانه دولت از جیب مردم چیزی نمی تواند باشد.

اکنون برای همه این سوال پیش می آید که رفتن یا ماندن مسافران چه توفیری به حال میزبان دارد وقتی روز اول دروازه شهر به روی همه مسافران باز، انجام مراسمات بدون هیچگونه ضوابط و قواعدی اجرا و حتی طبق شنیده ها حکایت از باز بودن مرزها دارد؟

اگر پیش از موعد سال تحویل این قوانین بصورت سفت و سخت و مثل سال گذشته در مبادی شهرها اعمال می شد و از ورود و خروج ها جلوگیری به عمل می آمد اکنون وضع چنین نبود که کاسه چه کنم چه کنم دست بگیرند.

کاش یکبار هم شده قوانینی وضع می شد تا با خاطیان بوجود آورنده این وضعیت برخورد و جریمه های سنگین شامل حال آنها شود نه مردم عادی که بی خبر از همه جا هستند.