به گزارش کردپرس، گفتگوهای وحدت میان کردهای سوریه که در ماه آوریل در جلساتی مخفی از سر گرفته شد، به پیشرفت در رسیدن توافق منجر شده است. اما بسیاری نگرانند که به تأخیر افتادن توافق و درخواست مطالبات غیر معقول، مذاکرات را به صحنه رقابت بازیگران منطقه ای که برای دستیابی به قدرت تلاش می کنند تبدیل کند.

مذاکرات تقسیم قدرت بین دو جریان سیاسی مهم کرد در شمال سوریه به روندی چند ساله تبدیل شده و از زمان روی کار آمدن جو بایدن به عنوان رییس جمهور جدید آمریکا تقریباً به سردی گراییده است. با توجه به میانجیگری مشترک وزارت امور خارجه ایالات متحده و ژنرال مظلوم عبدی، فرمانده نیروهای دموکراتیک سوریه تحت حمایت کردها، تغییر دولت در واشنگتن پیامدهای جدی بر این روند داشته است. علاوه بر این، تنش های تلخ بین این دو جریان کردی باعث وخیم تر شدن روابط پراهمیت آنها شده است. این عوامل در کنار هم باعث تضعیف و تأخیر در ادامه گفتگوها شده است- مذاکراتی که برای پیشرفت سیاسی در منطقه ضروری است.

این مذاکرات که در نوامبر 2019 از سر گرفته شد و به صورت پراکنده تا آوریل ادامه داشت، به منظور ایجاد یک جریان سیاسی واحد کرد سوریه است که با اتحاد حزب اتحاد دموکراتیک یا PYD و شورای میهنی کرد یا KNC حاصل می شود. وزارت امور خارجه آمریکا اميدوار است كه يك نهاد متحد كردی در سوریه بتواند در جهت تحقق قطعنامه سازمان ملل متحد كه به دنبال پايان سياسي جنگ داخلي ده ساله در این کشور است موفقیت حاصل كند. اما رهبران PYD و KNC از ماه دسامبر ملاقات حضوری نداشته اند و فقط مذاکراتی را با میانجی گرها ها انجام داده اند. گفتگوها و مصاحبه ها با رهبران حزب و ساکنان مناطق شمالی کشور سوریه نشان می دهد که اگر مذاکرات اتحاد تحت فشار جدی از سر گرفته نشود خطر ناموفق ماندن این روند جدی است.

از جمله نقاط مهم "گفتگوهای وحدت" میان کردهای سوریه، بازگشت جریان کردی همسو با شمال عراق موسوم به شورای میهنی کرد سوریه به شمال سوریه، تصویب یک سیستم آموزشی معتبر و پایان دادن به روابط حزب اتحاد دموکراتیک با حزب کارگران کردستان (پ ک ک) است. مذاکرات همچنین برای تحکیم و تثبیت مجدد سیستم حاکمیتی مترقی کنونی است که در آن یک نماینده زن و یک نماینده مرد روسای نهادها در این منطقه را تشکیل می دهند. اگر هم دو جریان متحد شوند هنوز مشخص نیست که تقسیم قدرت بین احزاب چگونه در این مدل لحاظ می شود.

یک مقام ارشد آمریکایی در ماه فوریه در مصاحبه ای اظهار داشت که مذاکرات در ابتدای سال به یک مانع برخورد کرده و به طور بالقوه در معرض خطر متوقف شدن است. اما افراد دیگر در نهادهای دولتی آمریکا كه از مذاكرات مطلع هستند، معتقدند كه بسیاری از اختلافات طرفین در حال حاضر حل و فصل شده است و آنچه باقی مانده است موافقت نامه هایی است كه می تواند بعداً پس از توافق رسمی برای تقسیم قدرت می تواند منعقد شود.

افراد زیادی در طرف سوری قضیه علناً در مورد اهمیت موفقیت مذاکرات صحبت کرده اند. سینم محمد نماینده شورای دموکراتیک سوریه در آمریکا، مذاکرات را هم ضروری و هم مملو از مسائل توصیف کرد و گفت "این توافق مورد نیاز همه مردم است و باید اتفاق بیفتد زیرا اگر ما بخواهیم مسئله سوریه را حل کنیم و لازمه آن آغاز گرد هم آوردن همه احزاب سوری در کنار یکدیگر دور میز مذاکره خواهد بود و این از طرف کردها آغاز خواهد شد ... [و] اگر مشتاقانه برای پایان دادن به رنجهای مردم سوریه هستیم این همان چیزی است که ما به آن نیاز داریم ". با این حال ، سینم محمد خاطرنشان کرد این روند "اکنون کارگر نیست."

مظلوم عبدی(کوبانی) به عنوان واسطه در این مذاکرات نیز در 31 ژانویه تأكید كرد كه "هدف ما موفقیت گفتگوها است. توافقاتی که به دست آوردیم مهم هستند و از منافع مردم ما محافظت می کنند. این وظیفه همه است که آماده شرایط جدید وحدت شوند. "

با این وجود، بی اعتمادی متقابل به عنوان یک عامل بالقوه در از خط خارج شدن روند محسوب می شود. شورای میهنی کرد یا KNC در هفته های اخیر PYD را مقصر ایجاد این بی اعتمادی دانست چرا که این حزب را عامل آتش زدن دفتر مرکزی KNC دانسته و معتقد است اتحاد دموکراتیک سوریه تلاش کمی برای خلاص شدن اداره خودگردانی شمال سوریه از شر روابطش با پ.ک.ک ک انجام می دهد.

محمد اسماعیل از رهبران ارشد KNC یا شورای میهنی کرد در دفتر خود در قامیشلو گفت "ما در مورد تخلفاتی که طرف مقابل علیه ما در آن دوره انجام داده بود صحبت کردیم؛ در مورد این که آنها دفاتر ما را آتش زدند، افراد ما را دستگیر کردند، شورای میهنی را در رسانه ها به خیانت متهم کردند، خانواده های پیشمرگ را تحت تعقیب قرار دادند و فشار زیادی که به آنها وارد کردند حرف زدیم ". او افزود: "بنابراین آنها ما را به نقظه اول مذاکره باز گرداندند. ما به آنها گفتیم که در چنین شرایطی نمی توان گفتگو کرد و آنها باید در این زمینه نقشی داشته باشند. "

اسماعیل معتقد است ساختار حاکمیتی که PYD در آن حکمرانی می کند علی رغم اینکه گفته می شود در حال نزدیک شدن به یک توافق کلی در مورد آن هستیم، نیاز به تغییر شکل بیشتری دارد. اسماعیل گفت: "ما آرزو می کنیم که این کار تا هفته آینده انجام شود. ما اصلا نمی خواستیم اینقدر طولانی شود. آرزو می کنیم کاش می توانستیم ظرف 10 تا 15 روز این کار را انجام دهیم. اما [مدت زمان زیادی طول کشیده است] طرف ناظر نیز فعال نیست. ظاهراً آمریکایی ها نمی خواهند عجله کنند. " پس از مصاحبه ما، دیوید براونشتاین، معاون فرستاده ویژه آمریکا در امور سوریه، از گروه ها خواست تا گفتگوهای خود را به سمت یک اتحاد فوری با هدف اعزام هیئت مشترک این دو جریان کردی به مذاکرات صلح سوریه با حمایت سازمان ملل پیش ببرند.

در مقابل، افراد زیادی هستند که KNC را- که توسط حزب سیاسی حاکم در دولت اقلیم کردستان در شمال عراق پشتیبانی می شود، مقصر می دانند و معتقدند که مذاکرات را به بن بست کشانده است. آنها به درخواستهای غیرمنطقی KNC از جمله درخواست برای بازگشت پیشمرگان روژاوا - یک نیروی جنگی تبعیدی وابسته به آن و مشارکت آن در سازکار امنیتی شمال شرق سوریه علیرغم رد این پیشنهاد از سوی نیروهای دموکراتیک سوریه اشاره می کنند. سفر رییس شورای مخالفان سوریه در اوایل ماه مارس به اقلیم کردستان عراق از نظر بسیاری از مردم نشانه عدم تمایل شورای میهنی کرد سوریه و طرف عراقی آن برای جدی گرفتن مذاکرات است چرا که شورای به اصطلاح ملی سوریه بخشی از مخالفان سوریه محسوب می شود که مقر اصلی آن در ترکیه است و بسیاری از کردهای سوریه آن را به عنوان وابسته به ترکیه می بینند. برخی سفر رییس این شورا به اربیل را به چاقو زدن از پشت تعبیر کرده اند.

علاوه بر این، KNC خواستار کنترل 50 درصد از حاکمیت خودگردان فعلی است. همانطور که یکی از ساکنان قامیشلو گفت، درخواست برای تصدی 50 درصد از موقعیت های ادارای در این منطقه، بدون خذ موافقت و رای مردم، با روح احترام به رای مردم و ارزش های دموکراتیک ناسازگار بوده و علاوه بر آن باعث نادیده گرفتن صدای گروههای قومی و مذهبی منطقه از جمله کردها، اعراب، سریانی ها و سایر گروه ها می شود.

گرچه تنش زیاد است و موضوعات فراوانی در مذاکرات مطرح است اما به طور ایده آل می تواند به معنای پایان دادن به بن بست سیاسی در شمال شرق و ایجاد اتحاد در میان احزاب مختلفی باشد که به دنبال راه حلی هستند که از طریق آن بتوانند در کنار سایر بازیگران دولتی و غیر دولتی در داخل کشور قرار بگیرند. اما ایالات متحده و نیروهای دموکراتیک سوریه یا SDF به عوان همپیمان آمریکا، برای تحقق بخشیدن به این هدف، باید نشان دهند که نمی خواهند دیگر شاهد مطرح شدن چیزهای بی اهمیت و قابل حلی شوند که از سوی طرفین به عنوان عوامل تاخیر در پیشرفت مذاکرات معرفی شده اند.

منبع: اندیشکده واشنگتن برای خارومیانه

ترجمه: سرویس جهان خبرگزاری کردپرس