به گزارش خبرنگار کردپرس، آغاز داستان از آنجا بود که امور روستانشینان ماشینی شد، زندگی روستایی شکل و شمایل شهری به خود گرفت، تکنولوژی به روستاها راه یافت و روستانشینان که در روزگار گذشته تمام ساعات شبانه روز را مشغول فعالیت های جسمی همچون کشاورزی و... بودند، امروز با کم شدن فعالیت های کشاورزی، خشکسالی و عوامل دیگر، خانه نشین شده و با بیکاری دست و پنجه نرم می کنند.

در این میان طی سال های اخیر، برنامه ریزی های توسعه و نوسازی در کشور با وجود دستاوردهای بسیار نتوانست بهبود پایداری در شرایط بانوان روستایی پدید آورد و به رفع محرومیت و برخورداری این قشر از حقوق و خدماتی که در نقاط شهری برای زنان وجود دارد کمک درخور توجهی داشته باشد.

فراموشی و نادیده گرفتن مشکلات این قشر که نیمی از جمعیت روستایی 45 هزار و 788 نفری شهرستان قروه را تشکیل می دهند، آرام آرام شرایط را به سمت ایجاد بستری برای بروز آسیب های اجتماعی در زنان روستایی فراهم کرده و امروز این بانوان با مشکلاتی از جمله ازدواج دیرهنگام، فقدان شرایط اشتغال و کسب درآمد، محرومیت از تحصیلات دانشگاهی، رفاه اجتماعی و امکانات تفریحی و ورزشی و... دست و پنجه نرم می کنند.

این مسائل موجب بروز افسردگی و احساس نبود رضایت از امکانات موجود در زنان روستایی شده و شرایط را برای بروز آسیب های اجتماعی که از درون چنین شرایطی بیرون می ریزند، فراهم کرده است.

امروز به بیان مسئولان اجتماعی و فرهنگی شهرستان قروه، شاهد آن هستیم که اعتیاد در منطقه بیشتر از قبل، زنانه شده و آمار زنانی که مواد مخدر مصرف می کنند به ده درصد از مجموع معتادان رسیده است. در این شرایط زنان روستایی که از بسیاری اطلاع رسانی ها و آگاه سازی ها محروم هستند، بیشتر در معرض این آسیب اجتماعی که مولد سایر آسیب هاست قرار دارند.

نادیده گرفتن توانمندی ها

یکی از کارشناسان حوزه علوم و آسیب های اجتماعی در این زمینه معتقد است فقدان فضاهای تفریحی و ورزشی در روستاها برای بانوان، بازماندن از تحصیل، تأخیر در ازدواج یا مجرد ماندن، نبود اشتغال و یا اشتغال در مشاغل کم درآمد، مقایسه زندگی خود با امکانات بی شمار زندگی شهری و از این قبیل، عواملی هستند که بستر و زمینه بروز یأس و افسردگی را در زنان روستایی فراهم می کنند.

به گفته «مریم بهرام نیا» در حال حاضر روستاها به دلیل برخورداری از دستاوردهای دنیای مدرن، دوره گذار از سبک زندگی سنتی به نوین را تجربه می کنند و در این گذار ممکن است دچار مشکلات و آسیب های اجتماعی شوند.

او بر این باور است که بالا رفتن سطح تحصیلات روستاییان، جایگزینی نسلی، اجرای طرح های خدمات رسانی و عمرانی در روستاها، برخورداری از زیرساخت های ارتباطی و... از دیگر عواملی است که در این زمینه مزید بر علت شده است.

این کارشناس حوزه علوم و آسیب های اجتماعی غفلت از توانمندی ها و نقش مؤثر زنان چه در جوامع شهری و چه روستایی را به معنای هدر رفت سرمایه اجتماعی می داند که این مسئله با خود آسیب به همراه دارد.

«بهرام نیا» حمایت از مشاغل و کسب و کارهای خرد خانگی، به کار گیری توان حداکثری تشکل های مردم نهاد در پیشبرد برنامه های مرتبط با زنان در روستاها، توجه به محورهای توسعه در برنامه ریزی برای زنان روستایی را از اولویت هایی دانست که در این حوزه باید مورد توجه قرار گیرند.

به گفته او از سوی دیگر برخی باورهای نادرست و افکار غلط در مورد زنان در روستاها، موجب شده که این بانوان نتوانند از شرایط مطلوبی برای رشد و ارتقا بهره مند باشند و همین امر قطعاً صدمه زننده است، چرا که با نادیده گرفتن توانمندی ها، آسیب ها بروز خواهند کرد.

شناسایی توانمندی زنان

همچنین تحقیقات نشان می دهد آسیب های اجتماعی زنان و دختران روستایی به دلیل بیکاری و دوری از فعالیت های دامداری و کشاورزی و بهره مند نبودن از تفریحات سالم همچون ورزش، رو به افزایش است.

افزایش آسیب های اجتماعی و شیوع افسردگی میان زنان روستایی از معضلات اساسی این قشر در روستاهای شهرستان قروه به شمار می رود.

مکانیزه شدن فعالیت های دامداری و کشاورزی در روستاها و انجام ندادن بسیاری از فعالیت های جسمی از سوی ساکنان روستاها به ویژه دختران و بانوان، موجب کم تحرکی و در نتیجه افزایش بیماری های جسمی و روحی و بروز افسردگی در این قشر از زنان شده است.

از طرفی دیگر اجرای یکسری برنامه های کلیشه ای باعث شده که بانوان توانمند روستایی رغبتی برای حضور در فعالیت های مختلف نداشته باشند و همین می توان صدمه بزرگی به حضور اجتماعی این افراد وارد سازد.

به نظر می رسد در راستای بهره گیری از توان زنان روستایی و جلوگیری از بروز آسیب های اجتماعی در این زنان، در هر منطقه باید طرح شناسایی ظرفیت‌ها و توانمندسازی زنان روستایی پیاده سازی شود تا به این ترتیب بتوانیم آمار زنان روستایی آسیب دیده را کاهش دهیم.

زنان روستایی و توسعه

امروزه بهره ورترین و کارآمدترین عناصر کلیدی در هر روستا، زنان روستایی هستند که عهده دار امر تولید در روستا بوده و نقش حیاتی را در تغییرات اجتماعی و اقتصادی ایفا می کنند. در واقع مشارکت زنان روستایی می تواند تأثیر مهمی در فرآیند توسعه و اتخاذ سیاست های مربوط داشته باشد. در همین راستا برنامه ریزان توسعه متوجه شده اند که اگر بخواهند به توسعه دست یابند و نتایج پایداری داشته باشند یکی از وجوه آن توجه به منابع انسانی به ویژه زنان و بهره گیری متناسب از این منبع است.

در این میان زنان روستایی حرف اول برای توسعه را می زنند. چرا که بنیان اصلی از هر نظری را پایه ریزی می کنند لذا شناسایی توانمندی این زنان قطعاً روند توسعه را به جلو پیش خواهد برد.