به گزارش کردپرس، با اتمام فصل برداشت محصول گندم و جو برخی کشاورزان بعد از برداشت محصول مبادرت به آتش زدن بقایای برجای مانده از برداشت گندم و جو می کنند. این در خالی است که کشاورزان می بایست از آتش زدن بقایای بعد از برداشت گندم و جو خودداری نمایند زیرا باقیمانده محصول گندم برای زمین مفید و نوعی كود و پوشش محسوب شده و موجب فقیرشدن خاک می شود.

اهداف آتش زدن بقایایی برداشت زمین های کشاورزی

مدیر عامل انجمن « ژینگه پاریزانی چلچه مه ی دیواندره» در ارتباط با آتش زدن زمین های کشاورزی بعد از برداشت اظهار می کند: کشاورزان اهداف مختلفی برای آتش زدن زمین های کشاورزی دنبال می کنند که بیش تر آنها غیر علمی است.

عبدالله مرادی ادامه می دهد: کشاورزان با آتش زدن زمین می خواهند علف هرزی برای سال آینده باقی نماند و هزینه های مبارزه با علف های هرز کاهش یابد. از بین بردن آفات گیاهی و جلوگیری از ایجاد محیط مناسب تکثیر این آفات، ایجاد سهولت بیشتر در عملیات کاشت و داشت از دیگر اهداف کشاورزان برای آتش زدن زمین ها است.

وی ادامه می دهد: بقاياي محصولات زراعي معمولا توسط كشاورزان یا از مزرعه خارج می شوند یا مورد چراي دام قرار می گیرند و یا سوزانده مي‌شوند. برخی کشاورزان برای رفع مزاحمت بقایای گیاهی راحت ترين روش يعني سوزاندن آنرا انتخاب می کنند.

مرادی می افزاید: سریع و ارزان بودن، آماده‌سازی راحت برای کشت بعدی‌، از بین بردن علف‌های هرز مزارع‌ و آفات گیاهی و از بین بردن باقیمانده که موجب نامنظم سبز شدن در کشت‌های ردیفی می‌شود، از جمله اهداف کشاورزان برای انجام این کار عنوان می‌شود.

عواقب آتش زدن زمین های کشاورزی

مدیر عامل انجمن « ژینگه پاریزانی چلچه مه ی دیوانده ره» در جواب اینکه این آتش زدن زمین های کشاورزی بعد از برداشت چه عواقبی به همراه دارد می گوید: سوزاندن آثار به جا مانده مزارع پس از برداشت محصول، سنت نادرستی است که هنوز در بین برخی کشاورزان مرسوم است سنتی که این روزها و با پایان فصل برداشت بسیاری از مزارع کشور را به آتش می‌سپارد و علاوه بر آسیب رساندن به خاک و آلوده کردن هوا احتمال گسترش آتش به دیگر نقاط از جمله مراتع و جنگل‌ها را افزایش می‌دهد.

عبدالله مرادی ادامه می دهد: با روشن شدن آتش در هوای گرم و خشک این زمان از سال، همه چیز از گیاهان و علف‌های هرز گرفته تا گونه‌های نادر گیاهی و درختان حاشیه مزارع خواهد سوخت و گونه‌های حیوانی موجود در مزارع و جوی بارهای خشک کنار مزارع نمی‌توانند از این شعله‌ها در امان بمانند.

دود ناشی از سوزاندن مزارع حاشیه‌ جاده‌ها موجب مشکلاتی همچون کاهش شدید دید رانندگان شده و موجب تصادفات مرگباری می‌شود، همچنین بالا رفتن بیماری‌های تنفسی در اطراف کشتزارهایی که در آتش می‌سوزند، از دیگر پیامدهای این روش است.

وی می افزاید: سخت‌تر شدن خاک بر اثر گرما و ایجاد «سله» که مانع جوانه زدن بذرها و استقرار بوته‌ها و گسترش ریشه می‌شود، از دیگر معایب این کار است که در نتیجه آن، خاک در معرض فرسایش آب و هوا قرار می‌گیرد و با از بین رفتن لایه‌های خاک زنده‌ زمین قدرت حاصلخیزی و تولید محصول را از دست می‌دهد.

مرادی بیان می کند: اگرچه آتش زدن در کوتاه مدت و در زمان سریعتر و با هزینه کمتر سبب از بین رفتن علفهای هرز و تا حدی آفات مزرعه می شود اما اثرات جبران ناپذیری در کاهش حاصلخیزی خاک و از بين رفتن حشرات مفيد و شكارگر دارد. به علاوه، باعث فشردگی خاک در اثر کاهش درصد مواد آلی و رطوبت خاک در نتیجه عبور ماشینهای کشاورزی در هنگام آماده سازی زمین می شود.

وی تصریح می کند: همه این موارد عملاً میزان باروری خاک مزرعه را در طی چند سال بعدي بشدت کاهش می دهد و هزینه ای به مراتب بالاتر بدنبال دارد کشاورزان محترم می بایست تفهیم شوند بقایای گیاهی حداقل چهار نقش اساسی در تولیدات گیاهی دارد اول کاهش فرسایش آبی ، دوم تامین مواد غذایی گیاه، سوم میزان هدر رفت آب خاک را کاهش می دهد و چهارم تعدیل کننده دمای خاک است.

خسارات های ناشی از آتش زدن

مدیر عامل انجمن « ژینگه پاریزانی چلچه مه ی دیوانده ره» اظهار می کند: این آتش سوزی‌ها علاوه بر اینکه چهره نازیبایی از طبیعت نشان می‌دهند باعث بروز مشکلات زیست محیطی زیادی برای مردم و اکوسیستم منطقه و همپنین وارد آمدن خسارات اقتصادی می‌شود و گاهی آتش به مزارع همسایه نیز سرایت کرده و با سوزاندن خوشه‌های طلایی حداقل باعث خسارات مالی و روحی جبران ناپذیری می شود.

عبدالله مرادی ادامه می دهد: با وجود این‌که این اقدام جرم است و مجازات دارد، ولی برخی کشاورزان با این توجیه که آتش زدن کاه و کوله موجب تسهیل شخم زدن زمین برای سال بعد می‌شود، پس از برداشت محصول، زمین را آتش می‌زنند در حالی‌که این کار مورد تائید کارشناسان کشاورزی نیست.

وی با اشاره به ماده قانونی مرتبط با این موضوع تصریخ می کند: بر اساس قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا، قانون مدیریت پسماندها و ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی، اقدام به هر عملی که موجب آلودگی هوا شود و سلامت ساکنان را به خطر اندازد، تخلف تلقی شده و اداره حفاظت محیط زیست از آن ممانعت و با متخلفان برخورد خواهد کرد.

آموزش و فرهنگ سازی

مدیر عامل انجمن « ژینگه پاریزانی چلچه مه ی دیواندره» می گوید: آموزش و فرهنگ سازی در این زمینه و در کل تخریب محیط زیست چنین رفتارهای را کاهش خواهد داد. از آنجا که افراد تحصیلکرده و امامان جماعت بر روی مردم تاثیر گذار هستند بحث های مورد نظر به آنها منتقل شده است تا آنها هم به روش های خود با کشاورزان در میان بگذارند.

از آنجا که در اکثر نقاط شهرستان عضو انجمن داریم از طریق همین اعضا آموزش های لازم را انتقال خواهیم داد و اگر در جاهای هم نیاز باشد متخصصان را برای آموزش و توضیحات در حوزه های مختلف را اعزام خواهیم کرد هدف همه ما حفظ محیط زیست است و در به نتیجه رساندن این هدف کوتاهی نخواهیم کرد.