به گزارش خبرنگار کردپرس، با آغاز سال تحصیلی مدارس و دانشگاه ها، بازار فروش لوازم التحریر داغ شده و خانواده ها برای تأمین مایحتاج نوشت افزار فرزندان خود از قبیل دفترچه، مداد و خودکار و دیگر وسایل موردنیاز راهی فروشگاه ها می شوند تا بسته به توان مالی خود محصولات مورد نظر را خریداری کنند.
اما امسال به دلیل نوسانات نرخ ارز، بازار نوشت افزار هم از گرانی ها مستثنی نشده و لوازم التحریر موجود در بازار نسبت به سال گذشته افزایش قیمت ۳۰ تا ۵۰ درصدی داشته و بسیاری از محصولاتی که سال های گذشته با تخفیف به مردم عرضه می شد در لیست افزایش قیمت قرار گرفته اند.
در این میان بازدید میدانی خبرنگار کردپرس از سطح بازار قروه نشان می دهد که فروشنده و خریدار هر دو به دنبال راهکاری برای کسب سود خود هستند. یکی با فروش کالاهای خود و دیگری با خریدهای مناسب.
سودی دو طرفه
«برحسب وظیفه و به پاس احترام شما عزیزان که سرمایه های واقعی این فروشگاه هستید تمامی اجناس را قیمت گذاری کرده و با خود عهد کرده ایم که تا اتمام کالای موجود و خرید جنس جدید قیمت ها ثابت بماند. پس با اطمینان و به اندازه نیاز واقعی خود خرید نمایید.»
این اطلاعیه را در یکی از فروشگاه های لوازم التحریر در قروه می توان دید. فروشنده این فروشگاه معتقد است در این روزها که ثانیه به ثانیه به روی نرخ اجناس کشیده می شود باید دغدغه خاطر والدین برای تحصیل فرزندانشان را کاهش داد.
«محسن رسولی» این تصمیم را گرفته است چون که به گفته خودش از یک طرف دوست دارد اجناس مغازه اش به فروش برسد و از طرفی دیگر مشتری برای خرید به فکر امروز و فردا نباشد.
در واقع این روزها اکثر خانواده ها برای خرید وسایل مدارس از اینکه نرخ ها به سرعت ثانیه شمار در حال تغییر است، فکرشان مدام در تحولات اقتصادی می چرخد و دوست دارند بتوانند با وجود شرایط اقتصادی کنونی بهترین انتخاب را داشته باشند.
«نفیسه بابایی» پسرش را برای خرید به همین فروشگاه آورده. او از کالاهای عرضه شده در اینجا راضی است و این کار فروشنده را گرچه دلپذیر می داند اما می گوید که گرانی اجناس به حدی است که حتی با نگه داشتن آن ها در یک مقطعی باز هم عده ای نمی توانند نیاز خود را برطرف کنند.
قیمت های زده شده بر روی وسایل صحت گفته های این مشتری را مشخص می کند. یعنی اگر خانواده ای برای تنها یک فرزند مدرسه ای خود بخواهد وسایل خوب و با کیفیت بخرد باید حداقل دویست هزار تومان هزینه کند. البته این مبلغ تنها مختص به کالاهای اساسی همانند کیف، لوازم التحریر و جزییات موردنیاز است و به کفش و لباس و دیگر ملزومات نمی رسد.
این یعنی کل هزینه ای که یک دانش آموز نیاز دارد تا بتواند ملزومات تحصیلی اش را مهیا کند از مرز یک میلیون تومان خواهد گذشت.
نگاه بازاری
هرچند کار این فروشنده پسندیده است اما بسیاری از فروشندگان دیگر، حرکت طبق روال بازار را می پسندند. برای مثال «مجید یوسفی» معتقد است وقتی امروز جنسی به فروش می رسد و فردا برای آوردن همان جنس قیمت ها چند برابر شده چه باید کرد؟
او می گوید کار باید از بالا اصلاح شود نه اینکه فروشنده بیاید و اصلاحیه بازاری بزند. هرچند «یوسفی» از تخفیف های مختلف برای کالاهای خود خبر می دهد اما نباید فراموش کرد که بازار با مشتریانش است که می چرخد چرا که اگر خریداری نباشد سکوت به بازار حاکم خواهد شد. بنابراین در نظر گرفتن وضعیت مردم هم باید مدنظر فروشندگان باشد.
اهل چک و چانه
در کنار اینان اما هستند فروشندگانی که قیمت پایین تری می گویند تا به گفته خودشان هم فروش بیشتری داشته باشند و هم کالاها روی دستشان نماند. درست همانند «محبعلی کریمی» که قیمت هایش را طبق استاندارد بازار برچسب زده اما هنگام چک و چانه زدن مشتری، فتیله را پایین می کشد و به نظر خریدار چراغ سبز نشان می دهد.
او که دو فرزند محصل دارد، خودش را جای مشتریانش می گذارد و بر این باور است که با درک نیاز مردم می توان مقداری از سود خود را کاهش داد و به خریدار کمک کرد. مخصوصاً کسانی که واقعاً وضعیت معیشتی نامناسبی دارند.
جذب مشتری در بازار روز
جدای از تمامی فروشگاه ها و مغازه های لوازم التحریر، این روزها بیشترین جایی که مردم را به سمت خود می کشاند، بازار روز قروه است. جایی که به نسبت مجتمع های تجاری بزرگ قیمت های مناسب تری دارد. در گذر از این بازار آنچه بیشتر از همه به چشم می آید افزایش قیمت ها به نسبت سال قبل است. افزایش قیمتی که باز هم نتوانسته مشتری را از این بازار دور و به مغازه های لوکس تجاری ببرد.
«حسین عبدی» در این بازار توانسته وسایل موردنیاز مدرسه دوقلوهایش را تهیه کند. «اینجا معمولاً قیمت ها به صرفه تر است و تقریباً همه نوع اجناس را دارد. ما همیشه برای خرید اول به بازار روز می آییم و اگر اینجا جنس خود را پیدا نکنیم به جاهای دیگر سر می زنیم.»
سهمی ناچیز
با این وصف بررسیهای میدانی نشان می دهد که بیشتر فروشندگان به دلیل تغییرات قیمتی چندان اهل تعامل با مشتریان کم درآمد نیستند و به گفته خودشان باید سودی ولو اندک داشته باشند.
حال باید منتظر ماند و دید این سهم از سبد مخارج خانوار که براساس آمار بانک مرکزی در سال گذشته میزان یازده درصد بوده امسال چگونه ارزیابی خواهد شد. سهمی که در تمامی کشورهای توسعه یافته حرف اول را می زند و به گفته کارشناسان اقتصادی امسال این میزان سهم قطعاً سیر نزولی داشته است.
در این میان هرچند عده ای خریدهای مهرماه را انجام داده اند اما هنوز سیاهی قیمت ها در جیب پدرانی که این روزها میدان نشین شده‌اند و حقوقشان تنها به خرید چند عدد نان می‌رسد، سنگینی می‌کند و چشمشان نظاره گر قرمزی ویترین ها است اما دهانشان از هجمه قیمت ها مهر و موم می شود./
* گزارش: زیبا امیدی فر
نظر شما