به گزارش خبرگزاری کردپرس، عبدالصاحب ناصری در یادداشت خود می‌نویسد:
اگر چه در فقه شیعی پیرامون موضوع ترور در ذیل اصطلاحات اغتیال، ارهاب و فتک و نیز در مبحث احتکار، به استناد منابع و متون دینی، فقهای عظام به قدر کفایت جد و جهد نموده و چراغ حجت شرعی افروخته اند و در علم حقوق نیز اندیشمندان این حوزه بحث های دامنه داری داشته و از تلفیق مباحث فقهی و حقوقی، قانون مجازات اسلامی با جرم انگاری ترور و احتکار، برای این عناوین مجرمانه مجازات معین و مصرحی را بیان داشته است، اما قصد این یادداشت کالبد شکافی این دو موضوع از منظر فقهی و حقوقی نیست.
این مختصر یادداشت می کوشد تلاقی ترور و احتکار را برای تحقق هدفی واحد برملا سازد.
هرچند ترور موضوعی سیاسی و امنیتی است و احتکار پای در حوزهٔ اقتصاد و معیشت دارد، اما هر دوی این پدیده های پلید در ایستگاه بر هم زدن امنیت روانی جامعه و خروج اجتماع از حالت پایداری به وضعیت اضطرار و اضطراب، به هم می رسند!
تروریست جان می ستاند، محتکر نیز!
تروریست مأمور است، محتکر نیز!
تروریست شیوه اش شلیک است و انفجار، محتکر نیز همین! آن یکی بر پیکر افراد شلیک می کند و این یکی بر پیکر اقتصاد و معاش ملت! او با انفجار بمب، لرزه بر پیکر امنیت جامعه می اندازد و این با انفجار قیمت، زلزله در نظام معیشت ملت می افکند!
تروریست خون می ریزد و محتکر خون می خورد!
تروریست و محتکر دوقلوهای ناهمسان رحم خیانت اند!
تروریست کور، کودک کش است و اولین قربانی احتکار کور محتکر نیز کودکان اند!
تروریست بر مرکب جهل و جنون و جمود سوار است و محتکر بر اسب فزون خواهی به قیمت گرسنگی ملت!
تروویست و محتکر هر دو در پی سلب امید و آرامش و اعتماد عمومی اند. یکی در پی گرفتن قوّت جامعه است و دیگری به دنبال ربودن قوت از سفرهٔ جامعه!
تبارشناسی فکری اغتیال و احتکار این نتیجه را به دست می دهد که آنها با دو شیوهٔ به ظاهر متفاوت بدنبال تحقق هدف شوم از هم گسستن انسجام و یک پارچگی ملی از طریق ایجاد ناامنی روانی و تلخ‌کامی اجتماعی اند!
به روان پاک شهدای مظلوم حملهٔ تروریستی اهواز درود می فرستیم و حفظ وطن را از هر گزند، از خداوند عزیز خواهانیم.
نظر شما