به گزارش خبرگزاری کردپرس، داشتن فرزندان زیاد یکی از مشخصه های زندگی خانوارها ی غرب کشور و استان ایلام در دهه های گذشته بوده است به شکلی که یک خانواده گاها تا 10 فرزند و بیشتر را پرورش داشته و از مشکلات زندگی عبور داده اند.
داشتن فرزند زیاد تا سالهای اخیر همچنان یکی از مشخصه های خانوارهای ایلامی است که در شرایط اقتصادی سخت و دشوار توانسته اند فرزندان خود را بزرگ کرده و به جایگاههایی نیز برسانند.
داشتن فرزند زیاد اما امروزه اگر این خانواده سرپرست نداشته باشد و منبع درآمدی جز مستمری یک نهاد حمایتی و یارانه 45 هزار تومانی نداشته باشند بسیار دشوار است.
مریم- ر، زنی حدود هفتاد ساله و اهل شهرستان بدره استان ایلام است که سالهای خیلی دور همسرش را در شرایطی که 9 فرزند قد و نیم قد داشته از دست داده و مشکلات زیادی را تا به سرانجام رساندن این فرزندان متحمل شده است.
وی سالها پیش، زمانی که همسرش را از دست داد علاوه بر تحمل غم از دست دادن همسرش، بار سرپرستی کردن از این تعداد فرزندان را نیز بر عهده گرفت و این در حالی بود که وی آن زمان هیچ‌گونه منبع درآمدی هم نداشت.
در چنین شرایطی با مراجعه به کمیته امداد بدره، خودش و فرزندانش که تعدادی از آن‌ها دانش‌آموز و تعدادی دیگر هنوز به سن رفتن به مدرسه هم نرسیده بودند تحت پوشش این نهاد قرار گرفتند.
رحمتی با اشاره به زندگی گذشته‌اش می‌گوید: همسرم از طریق کشاورزی و دامداری برای امرارمعاش خانواده تلاش می‌کرد و ما با داشتن تعداد 9 فرزند قد و نیم قد زندگی خوبی داشتیم تا اینکه وی در سال 66 بعد از تحمل رنج ناشی از بیماری فوت کرده و از آن زمان تاکنون مسئولیت این تعداد فرزند بر دوش خودم افتاده است.
وی افزود: آن موقع ازآنجایی‌که کسی را برای کمک به فرزندانم در بین اطرافیانم ندیدم به‌ناچار به کمیته امداد بدره مراجعه کردم و مشکلاتم را برای آن‌ها بازگو کردم که با استقبال گرم آن‌ها موردحمایت این نهاد قرار گرفتم که با کمک‌های مادی و معنوی این نهاد خوشبختانه رونق به زندگی‌مان افتاد و تا حدودی توانستم با این مشکلات بزرگ کنار بیایم.
این زن سرپرست خانوار در ادامه گفت: در آن شرایط دشوار درحالی‌که تحصیل فرزندانم به خاطر نداشتن منبع درآمدی با وقفه مواجه شده بود با حمایت این نهاد همه فرزندانم بار دیگر مشغول به تحصیل شدند. در مدت تحصیل هم از خدمات گوناگون کمیته امداد بهره‌مند شدند، کمک‌هزینه تحصیلی و پوشاک دریافت کردند، به اردوهای داخل و خارج استانی اعزام شدند و در کل برای درس و تحصیل امیدوار شده و روحیه گرفتند و کم‌کم بزرگ شدند.
رحمتی با اشاره به اینکه در این مدت با از دست دادن همسرش مشکلات بسیاری را متحمل شده است ادامه داد: خوشبختانه پسرانم با این حمایت‌ها و با تلاش و کوشش فراوان هر یک درجایی مشغول به کار شدند و برای خود تشکیل زندگی و خانواده دادند و ازدواج کردند. فرزندان دخترم هم با حمایتهای کمیته امداد به خانه بخت رفته‌اند و خوشبختانه زندگی خوب و موفقی دارند.
یکی از مهم‌ترین طرح‌هایی که این خانواده مددجوی بدره ای از آن بهره‌مند بوده طرح اکرام است که حامیان این خانواده نقش مهمی در رفع مشکلاتشان داشته‌اند که ازجمله حمایت‌های حامیان این خانواده علاوه بر کمک‌های ماهیانه می‌توان به مشارکت آن‌ها در رفع مشکل مسکن این خانواده اشاره کرد.
این مددجوی اهل شهرستان بدره با اشاره به اینکه یکی از مهم‌ترین مشکلات وی و فرزندانش بعد از فوت همسرشان نداشتن منزل مسکونی مناسب بوده است گفت: خانه‌ای که آن موقع در آن زندگی می‌کردیم یک‌خانه گلی با سقف چوبی بود که کم‌کم در آستانه تخریب شدن قرار گرفت که درسال 76 با کمک‌های کمیته امداد و تعدادی از خیران این خانه تخریب شد و یک‌منزل مسکونی مناسب و مطمئن برای خانواده‌ام ساخته شد و دغدغه منزل مسکونی‌ام برای همیشه برطرف شد.
وی در ادامه با بیان اینکه خوشبختانه در طول سالهای گذشته و بعد از دست دادن همسرم توانستم بیشتر مشکلات زندگی را پشت سر بگذارم و از گردنه‌های دشوار زندگی عبور کنیم گفت: از تعداد 9 فرزندی که در کنار خودم بزرگ شدند هفت نفر آن‌ها زندگی‌شان به سرانجام رسیده و زندگی مستقلی دارند، هم‌اکنون دو فرزند دختر در کنار خودم دارم که یکی از آن‌ها بیمار است. دختر دیگرم هم تحصیلات دانشگاهی را اخیراً تمام کرده است و امیدوارم بتوانم زندگی وی را نیز به سرانجام رسانده و وی بتواند علاوه بر یافتن شغل مناسب زندگی خانوادگی اش نیز سامان بگیرد.
وی با اشاره به اینکه زنان سرپرست خانوار مشکلات بسیاری را در زندگی تحمل می کنند که دیگران از آن بی خبر هستند می گوید: امروزه داشتن 2 فرزند و بزرگ کردن آنها حتی برای خانواده هایی که شغل مناسب دارند در شرایط اقتصادی سالهای گذشته کشورمان دشوار بوده است اما فکرش را بکنید یک زن بی سرپرست خانوار با داشتن یک خانواده 10 نفره و بدون درآمد چگونه باید از پس مشکلات خود براید.
رحمتی ادامه داد : با این حال من در طول سالهای گذشته و بعد از از دست دادن همسرم هیچوقت اعتماد به نفسم را از دست ندادم و علاوه بر این اجازه ندادم فرزندانم چندان مشکل نداشتن پدر را احساس کنند و تمام تلاشم را در سالهای گذشته انجام داده ام که فرزندانم آبرومندانه بزرگ شده و زندگی شان به سرانجام برسد.