به گزارش خبرگزاری کردپرس از مریوان، بارش های رگباری و سنگین این نزولات آسمانی سال های سال است همراه با بی مهری های مسئولان رسوب دریاچه را افزایش داده و در خشکسالی‌ها نیز خورشید با اشعه‌هایش آبش را از همچون روح یک مرده بر آسمان می‌برد ولی با این حال هرگز نمی‌توان منظره‌های زیبایش را از یاد برد.
سال های عدیدی است که قاتلان بلندقامتی از راه رسیده اند و هر روز بر تعداد این قاتلین که همان نیزارهای موجود هستند افزوده می شوند و برخی از کارشناسان با بهانه های مختلف انکار از این امر می کنند اما با کنار هم گذاشتن عکس های چند ساله اخیر دریاچه زریبار به راحتی می توان فهمید که این قاتلین تا چه میزانی توان نفس کشیدن دریاچه را بریده‌اند اگر چه این نیزارهای موجود خود نوعی جلوه ویزه به این دریاچه بخشیده اند اما اگر نتوان مانع رشدشان شد سطح دریاچه را فراگرفته و مردم را از وجود این نعمت الهی محروم خواهند کرد.
هر چند که سال های زیادی از سخنان و وعده های تکراری مسئولان برای احیای دریاچه زریبار می گذرد اما با توجه به سخنان مسئولان در جلسات اداری و غیر اداری و همچنین با خواندن مصاحبه های کارشناسان باید این درد را پذیرفت که هنوز نه تنها کارشناسان بلکه مسئولان هم نمیدانند آیا وجود نیزارهای مفید به ثمر برای نگین سرسبز کردستان هست یا نه ؟!
زریبار، این نگین سرسبز ایران با دردهای زیادی دست و پنجه نرم می کند و اگر به هر جای این دریاچه دست بگذاریم ردپایی از تهدید را خواهیم دید که بلای جان این جاذبه گردشگری افتاده است و هر روز بیش از روز گذشته این دریاچه زیبا را به مرگ نزدیک می کند گویی مسئولان و مردمان این دیار همراه با طبیعتی خشن برای ستاندن جانش متحد شده اند و می‌خواهند هرچه زودتر مرگش را فراهم آورند.
هر روز شاهد زوال یکی از جاذبه های گردشگری کشور هستیم و بارها و بارها از گوشه وک نار این دیار پهناور خبرهای بدی شنیده ایم اما انگار این خبرهای ناگوار یا به گوش مردم و مسئولان نرسیده است و یا انگار بی تفاوت از کنار ان گذشته اند که این گونه بدون توجه از کنار مرگ این دریاچه می‌گذرند.
از زمانی که مشکلات به جان دریاچه زریبار افتاده سال های زیادی می گذرد و زخم های فراوانی را بر پیکرش انداخته است اما این زخم ها که روز به روز بزرگتر می شوند و بلای جان این دریاچه شده‌اند هنوز نتوانسته است مسئولان را برای احیاء این جاذبه طبیعی واردار به واکنش کند انگار این بلاها تا جان این دریاچه را نگیرند ست بردار نخواهند بود.
نمی‌توان گفت که در پرونده از بین رفتن این دریاچه ردپای انسان وجود ندارد، فعالیت هایی که غیرمسئولانه انجامی می شود و بر پایه یک روش غلط صورت گرفته و ادامه می یابد باعث شد که فاجعه مرگ را فرالهم آورده و با بی‌خیالی مردم و تکرار وعده‌های عمل نشده مسئولان تنها می‌توان منتظر مرگ تدریجی این دیاچه باشیم و بس.
هرچند نماینده شهرستان های مریوان و سروآباد از دغدغه های مردم و مسئولان برای این دریاچه بارهای عدیدی سخن به میان اورده است و بارها از نشست خویش با دکتر معصومه ابتکار سخن گفته است و نماینده‌های ادوار نیز مشکلات این دریاچه را از جمله مهمترین دغدغه خویش می دانند اما سرال اینجاست که تا به حال برای رفع معضلات و مشکلات این دریاچه از سوی این افراد به غیر کاغذبازی های اداری چه اقداماتی صورت گرفته است؟
از اولین روزهائی که لایروبی دریاچه زریبار که مردم به عنوان تعهد عمل نکرده مسئولان از آن یاد می کنند و این امر نیز بر سر زبان های عام و خاص افتاد سال‌های زیادی می گذرد اما نکته جالب این ماجرا این است که از همان سال‌ها تا امروز هنوز مسئولان نمی دانند آیا این دریاچه باید لایروبی گردد و آیا این امر برای دریاچه مفید است یا مضر ! انگار هنوز مسئولان فرصت نکرده اند که مسئله مهم حفظ این دریاچه را بر افکار خویش پیاده کرده و برای آن زمان بگذارند!!!
تا کنون تعهدهائی از سوی مدیران و مسئولان جدید استان کردستان برای احیاء و نجات جان زریبار داده شده است و در اولین اقدام کارگروهی استانی با نام کارگروه نجات بخشی زریبار شکل گرفت و این کارگروه جلسات زیادی را با حضور مسئولان و برخی از فعالان محیط زیست در مریوان و سنندج برگزار کردند و حتی معصومه ابتکار در سفر خود به استان کردستان تعهد داد که دولت اعتبارات مورد نیاز برای نجات این دریاچه را تامین کند اما انگار فاصله ایست بسیار زیاد بین تعهد و عمل مسئولان.
جلسات پی در پی و بدون معطوف شدن به عمل مسئولان برای نجات جان دریاچه زریبار در حالی صورت می گیرد که ساخت دریاچه کاملا مصنوعی چیتگر با مساحت 130 هکتار تنها در کمتر از 4 سال به طول انجامید و حال باید از مسئولان این سؤال را پرسید که آیا ساخت یک دریاچه مصنوعی بسیار سخت است یا احیای یک دریاچه کاملا طبیعی ؟!
رئیس سازمان محیط زیست کشور چندی پیش در ادامه جلسات کارگروه نجات بخشی دریاچه زریبار که در مریوان برگزار شد از غبارالود شدن 5 تالاب کشور سخن به میان آورده و اظهار کرد در سال گذشته که رئیس‌جمهور از بنده خواستند به سازمان حفاظت محیط زیست بیایم، دستور پیگیری چهار مسئله اصلی در حوزه محیط‌زیست را صادر کردند که شامل پیگیری کاهش آلودگی هوای کلانشرها، مسئله ریزگردها، پسماندها که مخصوصاً در شمال کشور به یک معضل عظیم تبدیل شده و احیای تالاب‌ها بودند که رئیس‌جمهور پیگیری آن را از بنده خواسته‌اند.
حال با نگاهی هرچند گذرا بر وضعیت فعلی محیط زیست، وضعیت آب های زیرزمینی، حال و هوای اسفبار دریاچه و تالاب های کشور و غیره به نظر می رسد که دستورات رئیس جمهور نیز همانند سخنان و تعهدهای مسئولان استان کردستان بوده است که تنها در برگه ای از کاغذ به عنوان مصوبه آورده اما عملا هیچ اقدامی صورت نمی گیرد.
معاون رئیس جمهور احیای دریاچه‌های کشور به غیر از زریبار و انزلی را جزو سخت‌ترین وظایف عنوان کرده و اظهار کرد که احیای دریاچه‌ها بدلیل نیازمندی به آب سخت است، اما اظهار کرد که خوشبختانه برای احیای تالاب زریبار هنوز دیر نشده و به نظر بنده مشکلات این دریاچه با تکنولوژی‌های پیشرفته قابل حل است اما هرگز نگفتند که این تکنولوژی‌ها را چه کسی قرار است برای نجات این دریاچه بیاورد و یا این که آیا قبل از مرگ این دریاچه این تکنولوژِ وارد مریوان می شود یا نه.
در حالی معاون رئیس جمهور از نجات دریاچه زریبار توسط تکنولوژی‎های جدید خبر داد که استاندار استان کردستان در همان جلسه عنوان کرد که احیای دریاچه زریبار عملا با اعتبارات محدود استانی انجام نمی شود بلکه تحقق این امر مهم نیازمند نگاه ویژه و حمایت سازمان محیط زیست است و حال باید پرسید که آیا نگاه مسئولان استانی و شهرستانی به این دریاچه نگهی ویژه است تا ما انتظار داشته باشیم مسئولان کشوری به آن نگاهی ویژه داشته باشند یا نه ؟!!
یکی از بدترین دردهایی که سال‌های زیادی است دریاچه زریبار با آن دست و پنجه نرم می کند عدم مدیریت واحد است، چرا که هر ارگانی آن را ملک خود دانسته و هر رفتاری را که در چهارچوب قانونی خود بداند آن را اعمال خواهد کرد بدون آنکه این رفتار سازمانی از نظر کارشناسان مربوطه رد شده باشد.
معاونت پیشین امور عمرانی استانداری کردستان در حالی از طرح مطالعاتی زریبار سخن به میان می آورد و می گوید که طرح مطالعاتی دریاچه زریبار به خوبی انجام شده است که مدیرکل محیط زیست استان کردستان این طرح را دارای شائبه عنوان کرده و می گوید که از ابتدا باید این طرح انجام گیرد و این امر بدین معنی می تواند باشد که هنوز شرکت‌ها و مسئولانی هستند که بدون هیچگونه دغدغه‌ای برای احیاء و یا نجات بخشی این دریاچه تنها با هدف انجام فعالیت‌های کاری خود به سر کار می روند.
عیسی کلانتر از ورود فاضلاب سه روستای اطراف مریوان و همچنین ورود فاضلاب محله سردوشی های مریوان به دریاچه زریبار در حالی سخن به میان می‌آورد که از تعهدهای تکراری مسئولان مبنی بر ساماندهی و جمع آوری فاضلاب روستاهای اطراف دریاچه و فاضلاب قسمتی از مریوان و هدایت آن به تصفیه‌خانه این شهرستان سال‌های زیادی می گذرد.
کلانتری در جلسه ستاد نجات بخشی دریاچه زریبار با بیان اینکه هم‌اکنون دریاچه زریبار از مواد آلی انباشته شده است، و بیان کرد که پرشدن تالاب دریاچه زریبار به علت ورود مواد آلی بوده و این مواد شرایط بی‌هوازی در پایین آب به‌وجود آورده و مواد چسپیده و عمق آب کم و نیزارها شروع به رشد و تکثیر کرده و تالاب را تصرف می‌کنند اما هرگز نگفت که برای این امر چه راه حلی دارد و مسئولان آیا می توانند برای ایجاد راه‌حل دلخوش به اعتبارات کشوری باشند یا نه؟!
وی اقدامات انجام شده در راستای جلوگیری از پسماندها و ورود فاضلاب‌ها به دریاچه را در حالی قابل تقدیر دانست و اظهار کرد که اگر نتیجه کارهای این گروه متخصص در تالاب انزلی مثبت باشد، نیزارهای دریاچه زریبار نیز در ظرف یک‌سال تخلیه می‌شود و منابع آن را تامین می‌کنیم که سال‌های زیادی از تعهدهای مسئولان برای پیشگیری از ورود کامل فاضلاب به دریاچه و همچنین انجام مطالعه بر روی این دریاچه در راستای فهمیدن این نکته که آیا نیزارهای موجود مؤثرثمر هستند یا خود بلای جان این دریاچه هستند و باید برداشته شوند می‌گذرد که یا اقدامات کافی نبوده است و یا هنوز هم عملا هیچ اقدامی صورت نگرفته است که این گونه نگین سرسبز غرب کشور با مرگ دست و پنجه نرم می کند.
در پایان باید عنوان کرد که انگار فاصله‌ایست بسیار عظیم بین تعهد و اگر عمل که این گونه مسئولان ادامه داشته باشد و مردم این دیار نیز به همانند گذشته بی خیال این دریاچه باشند باید به انتظار روزی باشیم که دیگر از آب دریاچه خبری نبوده و به بیابانی تبدیل گشته که مردم دیگر هرگز زیبائی‌هایش را به چشم نخواهند دید.
نظر شما