به گزارش کردپرس، انتخاب یک سیاستمدار کُرد مورد احترام به عنوان رییس جمهور عراق و مامور کردن یک نخست وزیر که بر سر انتخاب او مصالحه صورت گرفته، به کشور عراق شانس رسیدن به ثبات را بعد از سالها خونریزی بر سر مسائل فرقه گرایانه، جنگ و بحران اقتصادی می دهد.
برهم صالح، رییس جمهور 58 ساله عراق، که از سوی پارلمان عراق برگزیده شد، مورد احترام ایران وآمریکاست که گفته می شود بر سر افزایش نفوذ در عراق که از تنش های فرقه گرایان رنج می برد، با هم رقابت می کند.
سفارت آمریکا در عراق و نیز حسن روحانی، رییس جمهور ایران، هر دو روز چهارشنبه انتخاب برهم صالح را تبریک گفتند و این امید را داد که وی بتواند این پست تشریفاتی را جان تازه ای ببخشد و هم ایران و هم آمریکا را وارد تعاملی کند که به سود عراق باشد.
ریبوار طاها، یکی از نمایندگان اتحادیه میهنی -حزبی که برهم صالح را نامزد کرده بود- می گوید برهم صالح شخصیت قدرتمندی دارد که هم مورد احترام کشورهای غربی و هم کشورهای منطقه ای از جمله ایران خواهد بود.
همچنین مامور کردن عدال عبدالمهدی به عنوان نخست وزیر 76 ساله جدید برای تشکیل دولت جدید عراق از سوی برهم صالح، به ماهها تنش میان دو جریان اصلی قدرتمند شیعه در عراق که دارای نیروی نظامی نیز هستند، پایان می دهد.
انتخاب عادل عبدالمهدی به عنوان نخست وزیر جدید عراق به 15 سال حکمرانی حزب دعوه عراق که بر صحنه سیاسی عراق از زمان اشغال عراق توسط آمریکا و سقوط رژیم در سال 2003 صدام غلبه کرده بود، پایان داد.
نمایندگان می گویند انتخاب عادل عبدالمهدی یک انتخاب جذاب در همین راستاست و بویژه از نظر مقتدی صدر که از حزب دعوه ناراضی است، یک انتخاب جذاب محسوب می شود.
صدر به همراه حیدر العبادی که بعد از انتخاب عبدالمهدی از پست نخست وزیری عراق کنار می رود، رهبری یکی از جریان های اصلی شیعه را در عراق بر عهده دارند. جریان دیگر شیعی از سوی هادی عامری و نوری المالکی، نخست ویر سابق عراق هدایت می شود.
عامری و مالکی متحد ایران محسوب می شوند و العبادی هم به عنوان نامزد ترجیحی آمریکا دیده می شود. در حالی که، صدر خود را به عنوان ناسیونالیستی معرفی می کند که مخالف نفوذ خارجی در عراق است.
عراق اکنون هر سه مقام ارشد کشور را که شامل رییس جمهور، نخست وزیر و ریاست پارلمان است، انتحاب کرده است و به تشکیل دولت جدید پس از انتخابات پارلمانی مناقشه برانگیز 5 ماه پیش که کمترین مشارکت را داشت و به صورت گسترده با فرضیه تقلب همراه بود، نزدیک شده است.
انتخاب سه مقام ارشد در عراق چند ماه بعد از اعتراضاتی در بصره صورت گرفته که نگین مناطق شیعه نشی عراق محسوب می شود و تهدیدی برای بی ثبات شدن عراق بود.
ناتوانی دولت در مدیریت اعتراضات بصره و تامین خدمات مورد درخواست مردم این استان، مقتدی صدر را متقاعد کرد همپیمان خود حیدر العبادی را رها کند.
یکی از منابع نزدیک به صدر گفت: « بعد از ناآرامی ها در بصره، سید مقتدی متقاعد شد که نخست وزیر که نتوانسته آب آشامیدنی سالم را برای این مردم تامین کند، نخواهد توانست ثبات را به عراق باز گرداند.»
وی افزود که همین کافی بود تا مقتدی صدر با عامری بنشیند و یک کاندیدای مورد توافق دو طرف را بپذیرد.»
انتخاب برهم صالح برای اولین بار حاصل نشست های پشت پرده در عراق نیست که ممکن است نشن دهنده این باشد که نمایندگان مردم در پارلمان نیازهای کشور را بر دستاوردهای سیاسی ترجیح می دهند.
قدرت در عراق از زمان سقوط رژیم صدام حسین، میان سه عنصر فرقه ای- مذهبی کشور تقسیم شده است.
مهم ترین پست عراق که از آن نخست وزیر است، همیشه به یک عرب شیعه واگذار شده، ریاست پارلمان عراق به یک عرب سنی داده شده و ریاست جمهوری این کشور هم به کردها داده شده است با این حال، این نوع تقسیم قدرت و فرمول تقسیم آن ثبات را در عراق تضمین نکرده است.
برخی کشورهای خارجی ماههاست برای تاثیرگذاشتن بر روند تشکیل دولت جدید در عراق تلاش می کنند اما هیچ کدام از آنها نمی توانند ادعا نمی کنند که عاملی قطعی در تعیین ریاست جمهوری این کشور بوده اند.
بلال وهاب از اندیشکده واشنگتن برای خاور نزدیک که اکنون در بغداد است می گوید: « نتیجه پست ریاست جمهوری عراق از پیش تعیین شده نبود. در کنار دخالت آمریکا و دیگر کشورها، همه روی خط بودند. آن مسئله یک روند سیاسی کم نظیر و واقعا سیاسی بود اما این (انتخاب برهم صالح توسط نمایندگان پارلمان عراق) یک حادثه دیگری بود.»
برهم صالح، فقط دو ساعت از رسیدن به ریاست جمهوری عراق، عادل عبدالمهدی را مامور کرد دولت جدید را تشکیل دهد. او حتی قبل از پایان یافتن انتخاب رییس جمهور عراق وارد پارلمان شد زیرا می دانست که وی مامور تشکیل دولت خواهد شد.
عادل عبدالمهدی، سابقه سیاسی درستی دارد؛ او یک اسلامگراست اما جزء الدعوه نیست. عبدالمهدی تکنوکراتی است که سابقه خوبی از حضور در دولت دارد.
تایید شدن وی از سوی مفقتدی صدر که حامی مردم ضعیف محسوب شده و از سیاستمداران داخل دعوه ناراضی است در انتخاب وی نقش کلیدی داشته است.
مهره تایید دیگر برای عادل عبدالمهدی، به دست آوردن رضایت یکی از رهبران بزرگ عراق، آیت الله سیستانی بود که بدون شک قدرتمندترین فرد در عراق بوده و همواره از سیاستمداران خواسته است آن قدر به قدرت وابسته نباشند و به نسل جدید از تکنوکرات ها این شانس را بدهند که عراق را بازسازی کنند.
منبع: رویترز
نویسنده: احمد رشید
ترجمه: خبرگزاری کردپرس- سرویس جهان
کد خبرنگار: 40101
نظر شما