به گزارش کردپرس، کانون وکلای دادگستری آمد (دیاربکر) چندی پیش با صدور بیانیه ای به مناسبت 24 آوریل از حکومت خواست با نسل کشی ارمنی ها رو به رو شود. و در 36 آوریل پرونده قضایی بر علیه مدیریت کانون وکلای آمد شکل گرفت. ناهید ارن که در 11 آوریل به عنوان رئیس جدید کانون وکلای دادگستری آمد انتخاب شده بود در مصاحبه ای با نشریه دیکن پیرامون دستکاری عمدی حکومت در محله های ارمنی سور و دیاربکر و همچنین محکوم کردن وکلایی که با حکومت نزدیکی ندارند سخن گفت.

او در پرسشی درباره این که کانون وکلای آمد مسئولیتی بیش از یک سازمان حقوقی بر عهده گرفته است با اشاره به جایگاه ویژه شهر آمد گفت: «موقعیت کانون وکلای آمد به دلیل منازعاتی که در 40 سال گذشته در جریان بوده، به ما مسئولیتی فراتر از یک سازمان حقوقی صرف داده است. زیرا در این منطقه سال هاست که حقوق به طور گسترده ای نقض می شوند و بر اساس سیاست های مبتنی بر مصونیت از مجازات هر روز بیشتر گشترش می یابند. ما سالهاست که بر علیه نقض حقوق می جنگیم و هزینه اش را هم می پردازیم. این تفاوت ما با بقیه نهاد های حقوقی است.»

او در پاسخ به پرسشی پیرامون شکاف بین کانون های وکلا با اشاره به این که کانون های وکلا بر اساس دوری یا نزدیکی با حاکمیت قضاوت می شوند گفت: «برخی از روسای کانون های وکلا در استان های دیگر بر علیه بیانیه ما به مناسبت 24 آوریل واکنش نشان دادند. برخی وکلا به ما اتهام خیانت نسبت دادند.»
او ادامه داد: «آنچه ما را ناراحت می کند این است که برخی وکلا نیز در این کارزار اتهام بر علیه ما شرکت کردند. در حالی که ما وکلا هستیم که باید از آزادی بیان دفاع کنیم. این حرکت ابتدا از رسانه های اجتماعی آغاز شده و سپس دادگستری وارد عمل می شود.»

ارن با اشاره به این که حکومت هر 24 آوریل به جای مواجهه با موضوع نسل کشی به عنوان یک مسئله، فقط در پی محکوم کردن کسانی است که از کلمه نسل کشی استفاده می کنند گفت: «کانون وکلای دادگستری به آزادی اندیشه همه احترام می گذارد. ما انتظار داریم همه به آزادی بیان و نظر ما احترام بگذارند. ما به مسئولیت حکومت برای کنار آمدن با این تاریخ تاریک اعتقاد داریم.»

او در پاسخ به پرسشی پیرامون این که بیانیه 24 آوریل که هر سال از طرف کانون وکلای آمد تکرار می شود برای دیاربکر و کُردها به چه معنا است گفت: «ما از پدربزرگ ها و مادربزرگ هایمان درباره این جنایت جدی علیه بشریت بسیار شنیده ایم. نام روستاهایی که اکنون در آنها زندگی می کنیم هنوز به زبان ارمنی است. هم حکومت و هم جامعه این را می دانند. نقش کردها هم در آن روند با گشودن بایگانی آشکار خواهد شد.»

او افزود: «ما در تکرار بیانیه 24 آوریل پافشاری می کنیم زیرا در جایی زندگی می کنیم که داریم درد می کشیم. نیمی از جمعیت سور و آمد در آن زمان ارمنی بودند ولی اکنون جمعیت بسیار کمی را تشکیل می دهند. انسان هایی که روزی اینجا زندگی می کردند دیگر نیستند. ما در برابر این فاجعه احساس مسئولیت می کنیم. کاش همه کانون های وکلا برای افشای حقیقت احساس مسئولت کنند.»

ارن درباره تغییرات عمدی محله های ارمنی نشین سور و دیاربکر توسط شرکت های ساخت و ساز حکومتی از جمله TOKİ گفت: «بزرگترین زخم ما کشته شدن رئیسمان طاهر الچی در زمانی بود که برای محافظت از ارزش های فرهنگی این منطقه تلاش می کرد. همه ما محله های ارمنی ها را از کتاب "محله گبر" مگردیچ مارگوسیان می شناسیم. اگر امروز سری به آن محله ها بزنید می بینید که چیزی از آن میراث تاریخی باقی نمانده است. هنوز ورود به برخی مناطق خاص امکان پذیر نیست. این سور دیگر سور قدیمی نیست. خانه های قدیمی بر اساس معماری تاریخی اصیل برای این مردم ساخته می شدند. اما اکنون خانه هایی که توسط TOKİ ساخته می شود دیگر برای ساکنان این منطقه نیست. تعداد کمی از ساکنان این محله ها می توانند با پرداخت مابه التفاوت به محله خود برگردند. بقیه به دلیل این که استطاعت مالی ندارند باید بروند.»