به گزارش کردپرس، نشریه الکترونیکی هیل وابسته به کنگره و سنای آمریکا، در مقاله ای ترکیه را به سوء استفاده از مسائل اخیر در افغانستان و تشدید حملات خود به نیروهای کرد سوریه متهم کرده است.

این نشریه در این مقاله که به قلم آمی هولمز، پژوهشگر مرکز وودرو ویلسون نوشته شده، اشاره کرده است که ترکیه در حالی که جهان روی تحولات افغانستان متمرکز شده، اقدام به انجام حملات هوایی در شهرهای شنگال در عراق و قامیشلو، عین عیسی و تل تمر در سوریه کرده است ؛ جایی که اقلیت های قومی و مذهبی حضور دارند و همواره مورد حملت آمریکا قرار گرفته اند.

آمی هولمز اشاره کرده است که نیروهای نیروهای مقاومت شنگال بخشی از نیروهای عراقی محسوب می شوند اما ترکیه آنها را به بهانه حضور نیروهای پ.ک.ک در شنگال هدف قرار داده که باعث جان باختن تعدادی از غیرنظامیان شده است.

در این مقاله اشاره شده که ادعاهای ترکیه در مورد خطرناک بودن نیروهای کرد سوریه بی اساس است و حملات 2018 و 2019 ترکیه به نیروهای کرد سوریه که به بهانه تهدید نیروهای کرد سوریه برای ترکیه انجام شده، صحت ندارد زیرا بر اساس تحقیقاتی که صورت گرفته، ترکیه و نیروهای وابسته به آن در سوریه، از سال 2017 تا 2020 بیش از 3300 حمله به نیروهای کرد سوریه و غیرنظامیان انجام داده اند در حالی که تعداد حملاتی که از سوی نیروهای وابسته به کردهای سوریه علیه ترکیه انجام شده تنها 22 مورد بوده است.

آمی هولمز همچنین به نقض مکرر آتش بس منقعد شده ترکیه با روسیه و آمریکا پس از عملیات نظامی این کشور علیه کردهای سوریه در سال 2019 اشاره کرده و گفته است در حالی که ترکیه متعهد شده بود مناطق تحت کنترل کردهای سوریه در شمال شرق سوریه را تهدید نکند 800 بار آتش بس را نقض کرده است.

در مقاله نشریه هیل همچنین حملات ترکیه به منطقه ایزدی نشین شنگال در عراق به عنوان یکی از عوامل اصلی ممانعت از بازگشت ایزدیان به این منطقه مطرح شده است.

آمی آستین هولمز همچنین در اشاره به حمایت کنگره از اقلیت هایی مانند کردهای سوریه و ایزدیها در شنگال اشاره کرده است که 28 عضو دموکرات و جمهوریخواه کنگره از آمریکا خواسته اند مانع صادرات قطعات جنگی به ترکیه شود که ممکن است علیه کردها و ایزدی ها مورد استفاده قرار گیرد.

این پژوهشگر تاکید کرده است که حملات اخیر ترکیه به شمال عراق و سوریه دولت جو بایدن را با یک انتخاب سخت روبه رو کرده است؛ آیا آمریکا به ترکیه اجازه ادامه حملات را می دهد و یا به بازماندگان نسل کشی این شانس را می دهد که به آبادانی و بازسازی محل سکونت خود اقدام کنند؟