به گزارش کُردپرس، همبستگی ملی عمق منافع ملی است، در برخی موارد همبستگی ملی در حوزه سیاسی تعریف شده و از این رو فضای آموزشی، فرهنگی، خانوادگی و هنری را جدا از همبستگی اجتماعی در نظر می‌گیرند در صورتی که لازمه امنیت ملی، همبستگی ملی است.
سید قاسم جاسمی عضو کمیسیون امنیت ملی در این رابطه به کُردپرس می‌گوید:تحقق همبستگی ملی در گروه انگیزه همه گروه‌ها و افراد برای پیشبرد نیازهای جامعه است.
برخی از افراد وقتی که از منافع ملی صحبت می‌کنند، سینما یا آموزش و پروش یا زن خانه‌دار را به صورت مجزا در نظر می‌گیرند در حالیکه همبستگی ملی در شرایطی تحقق پیدا می‌کند که همه گروه‌ها و افراد از انگیزه با طراوت برخوردار باشند. انگیزه تحقق آرامش روانی ریشه در اعتماد متقابل دارد اما با این شرایط بی‌اعتمادی آغاز یک شکاف و گسست در جامعه است.با این وجود اختلاف در جوامع وجود دارد و جزء طبیعت جامعه است همانگونه که در خلقت انسان اختلاف است و این موضوعی طبیعی است، در افکار، نگرش‌ها و سلایق هم اختلاف نظر وجود دارد، بنابراین لازم است این اختلاف ها به رسمیت شناخته شوند.جاسمی عضو کمیسیون امنیت ملی در این رابطه معتقد است:وجود نظرات متفاوت در شرایط زیستی اجتماعی و سیاسی موضوع طبیعی است و باعث شکوفایی می شود.اما این مهم را نیز باید مد نظر داشت که نظرات متفاوت به بی اعتمادی در جامعه دامن نزنند.رحیمی عضو هیات رییسه مجلس شورای اسلامی به رسمیت نشناختن اختلافات و خود عفو پنداری را از مهمترین تندروی‌هایی دانست که در طول جریانات سیاسی چهل سال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایجاد شده است و گفت: خود عفو پنداری شکاف ایجاد کرده است، شایان ذکر است که شکاف به موجب بروز یک رخنه کوچک ایجاد می‌شود.وی ادامه داد: در طول این سال‌ها در حوزه قدرت اجتماعی عواملی که موجب همبستگی، نشاط اجتماعی و انگیزه مردم شده، ضعیف دیدیم و نسبت به تقویت آنها کمتر پرداخته شده است. در این سال‌ها نگاه به آموزش و پرورش نگاه تربیتی فرزندان و کودکان نبوده، نگاه مردان به زنان و بالعکس نیز تغییر نکرده است در واقع مجموعه جامعه به سمت حفظ تضعیف انگیزه‌ها حرکت کردیم.
اما یکی از شعارهای سال‌های گذشته به نام «وجدان کاری» از سوی رهبری بود.در واقع اگر وجدان کاری در جامعه تقویت شود بخشی از مسائل اجتماعی حل و فصل خواهد شد. طی این سال‌ها در حوزه سیاسی گام‌های برداشته شده ولو ناقص اما در حوزه اجتماعی مشکلات زیادی وجود دارد.جدای از نارضایتی‌های اجتماعی، حساسیت در نسل‌های دوم و سومی که به تازگی وارد فضاهای اجتماعی و سیاسی شدند، زنده شده است این گروه اذعان دارند که ما نیاز به همبستگی، انگیزه و نشاط داریم. آسیب شناسی هم که توسط دانشگاهیان، مسئولان و کارشناسان انجام شده سبب شناخت علل و عوامل فراگیر خواهد شد لذا در وضعیتی هستیم که تقریبا نواقص و ضرورت‌ها هم مشخص است.
صفری نماینده کرمانشاه در این باره به کُردپرس می‌گوید: ضرورت‌های امروز بازگرداندن انگیزه، کاهش فاصله و شکاف اجتماعی و سیاسی است تا همدلی سال‌های آغاز انقلاب و جنگ بین مردم بازگردد و افراد احساس پشیمانی از عملکرد خود نکنند.این گسست‌ها و شکاف‌های ایجاد شده در جامعه، یک شبه اتفاق نیفتاده که بتوانیم آنها را یک شبه از بین ببریم، لذا کار سختی را می طلبد بنابراین خانواده‌ها، آموزش و پرورش، حوزه های علمیه، صدا و سیما، رسانه‌ها، نمایندگان مجلس با پشتوانه صبر باید پیش گام شوند، مهمترین موضوع اینکه به سمت تفرقه نباید حرکت کرد.
رحیمی علضو کمیسیون امنیت مجلس با بیان اینکه گروه‌های سیاسی تاثیرات مستقیم بر جامعه دارند، گفت: وقتی دو مرجع تقلید یا رئیس دو قوه یا دو مدیر دبیرستان نتوانند با هم گفت‌و گو و صحبت کنند، اثرات مخرب آن بر مردم و جامعه گذاشته می‌شود و بالعکس زمانی که دو تیم ورزشی علی رغم زد و خورد بعد از بازی با هم صحبت و رفاقت می‌کنند، اثرات مثبت و فرهنگی در جامعه خواهد داشت.
در پایان باید گفت، همبستگی ملی در صورتی شکل می‌گیرد که شهروندان احساس تبعیض نکنند و خود را شهروند این کشور بدانند.مادامی که ما نتوانیم مولفه‌های حکمرانی مطلوب را در سطح جامعه پیاده نماییم،کشوری با همبستگی ملی ضعیف و پر خطر خواهیم داشت.
نظر شما