به گزارش کردپرس، مناقشه پرتنش بر سر کنترل میادین نفتی کرکوک بار دیگر به دنبال توافق اولیه میان اربیل و دولت مرکزی عراق بر سر صدور نفت از این منطقه، به تیتر اصلی رسانه های عراقی تبدیل شده است. اما خوشبینی بر سر این توافق، به دنبال رسیدن به بن بست بر سر تکمیل کابینه دولت عادل عبدالمهدی به یاس تبدیل شده است.
جزئیات توافق اربیل- بغداد برسر صدور دوباره نفت کرکوک هنوز نهایی نشده است اما وزارت نفت عراق گفته است که صدور نفت کرکوک از نیمه نوامبر امسال از سر گرفته شده و قول داده است میزان کنونی 50000 بشکه را به 100000 بشکه برساند و کسری درآمد از صدور نفت کرکوک را که بعد از برگزاری رفراندوم متوقف شده بود جبران کند.
مناقشات در پشت پرده وجود داشته است اما ممکن است در اثر عدم فشار آمریکا برای کاستن از شوک احتمالی بر بازار جهانی همزمان با اعمال تحریم علیه ایران، مسکوت گذاشته شده باشد. اثر آنها با مختل کردن رابطه اقتصادی میان همسایگان،
در عراق منعکس یافته است.
آمریکا که بر جریان یافتن صدور نفت عراق تاکید دارد عراق را در مورد برخی کالای تحریم شده از سوی آمریکا استثنا کرده است اما جزئیات کمی در این باره منتشر کرده است. همزمان که همه خود را با شرایط تحریم تطبیق میدهند، شاید توافق نفتی جدید میان اربیل و بغداد، روابط میان آنها را کمی شیرین کرده باشد اما چیزی بیشتر از آن برای ترمیم روابط دو طرف لازم است.
همان طور که عاصم جهاد، سخنگوی وزارت نفت عراق به رویترز گفته است، جمعی از قدرت های بین المللی این اقدام را که مدتها مورد انتظار بوده، تایید کرده اند اما احتمالا امکان اضافه شدن تولید نفت به میزان صادرات کنونی نفت عراق را تا زمان به توازن رسیدن تولید نفت در شمال و جنوب در نظر نگرفته اند.
عراق علیرغم ایجاد ثبات در تولید نفت در دریایی از مشکلات؛ از تاثیرات جنگ با داعش گرفته تا افزایش بدهی، کسری بودجه و فشاد مالی گسترده به هزاران صورت گرفتار شده است. در برابر روبه رو شدن با چنین مشکلاتی، میوه رسیدن اربیل و بغداد به توافق، فقط در صورت فائق آمدن بر این مشکلات قابل برداشت است.
قدرت سیاسی همچنان در دست همان فرقه ها و بلوک های سیاسی است. توافق اخیر شاید قدمی در مسیر درست باشد اما این توافق در مقایسه با ابعاد دستیابی دو طرف به اعتماد دو طرفه بعد از تصرف کرکوک ناچیز است. بازپس گیری خشونت آمیز به ما یادآوری کرد که قدرت در کجای عراق نهفته است. برگزاری رفراندوم استقلال در سال 2017 باعث شد رهبران کرد عراق همه آنچه را که از سال 2003 به دست آورده بودند، از دست بدهند.
درست است که جنبش نسل نو در کردستان عراق از این توافق اربیل و بداد بر سر نفت کرکوک استقبال کرد اما نسبت به وجود شفافیت در آن شک کرد و از دولت خواسته است همه جزئیات این توافق را آشکار کند. روداو گزارش داد منتقد سرسختی مانند نسل نو که حزب دموکرات کردستان عراق را به قبضه قدرت متهم کرده، از این نگران است که بار دیگر نه تنها سیاستمداران کرد ضربه بخورند بلکه مردم کردستان هم دوباره تنبیه شوند.
بسیاری از عوامل محلی کرد انتظار دارند که بغداد نسبت به استفاده از درآمد نفتی شفاف عل کرده و مسئولیت پذیر باشد اما آنها شک دارند بغداد به این مهم عمل کند. اگر در مناقشات سیاسی معلق گذشته گشایشی وجود نداشته باشد مطمئنا پیشرفت را محدود خواهند کرد.
شاید در مورد تقسیم درآمدهای نفتی به صورت موقت توافقی حاصل شده باشد اما دو طرف بر سر چیزهای بیشتری مناقشه دارند. توافقی به این مهمی نیازمند ایجاد اصلاحات گسترده تر و تنوع بخشیدن به فعالیت های اقتصادی برای بنیاد نهادن یک استراتژی گسترده تر است. اتکای عراق به درآمد نفت به عنوان شاهرگ حیات آن فقط به شکننده شدن بیشتر بودجه آن در اینده منجر می شود که به تبع آن هزینه های اقلیم کردستان عراق نیز متاثر از آن خواهد بود. ستایش غیرقابل توجه توافق از سوی دولت عادل عبدالمهدی و متحدان غربی تضمین کننده شراکت کردها در روند سیاسی نیست. به همان نسبت، توافق اخیر نه تنها آغازی جدید نیست بلکه تلاشی برای پرداختن دوباره به آسیبی است که در سال گذشته ایجاد شد.
منبع: اهرام ویکلی
ترجمه: خبرگزاری کردپرس- سرویس جهان
کد خبرنگار: 40101
نظر شما