به گزارش کرد پرس، در تازه ترین آمارهای منتشر شده - که هر مسئولی در کردستان باید آن را قاب کند و به دیوار اتاقش بچسپاند تا بداند چگونه در حال انجام مسئولیتش است! – مشخص شد استان کردستان در نرخ تورم نقطه به نقطه بدترین وضعیت را در میان استان های کشور دارد.

یک ماه پیش از اینکه این آمار فعلی منتشر شود، کردستان تنها در نرخ تورم روستایی بدترین وضعیت را در کشور داشت. کارشناسان اقتصادی بر این باورند اگر مسئولین اقتصادی استان همان ماه قبل از آن آمار عبرت می گرفتند و کمی دست می جبناندن امروز حداقل همان آمار ثابت می ماند، اما مشاهده می شود، بر اساس گزارش مرکز آمار کردستان از نظر تورم نقطه به نقطه در هر سه گروه «خانوارهای کل کشور»، « خانوارهای شهری» و « خانوارهای روستایی» بدترین وضعیت را در بین همه استان‌های کشور دارد.

از نظر منطق اقتصادی نرخ تورم با میزان تقاضا در ارتباط تنگاتنگ است و میزان تقاضا هم با درآمد سرانه رابطه مستقیم دارد. با این حساب با توجه به اینکه درآمد سرانه مردم کردستان نصف میانگین درآمد سرانه کشور است، قاعدتا میزان تقاضایشان هم کمتر است و باید نرخ تورم کم تری را شاهد می بودند. اما پیچیدگی های عجیب اقتصاد استان؛ نبود تولید، وابسته بودن استان به تامین کالاهای اساسی از سایر استان ها و وجود اشکالات جدی در نظام توزیع کالا در استان باعث شده است، زمینه برای مصداق شد همان ضرب المثل ذکر شده فراهم شود و مردم کردستان در حالی که یکی از پایین ترین درآمدهای سرانه در کشور را دارند با بالاترین قیمت نسبت به کل کشور کالاهای مورد نیازشان را مصرف کنند.

ضرورت بازنگری در سیاست های اقتصادی استان

براساس اسناد بالادستی کشور، اجرایی کردن سیاست های اقتصاد مقاومتی، تقویت تولید، کاهش وابستگی و درونزا بودن فعالیت های اقتصادی از جمله اصول مهم و اساسی در اداره کشور است. قاعدتا هر سند بالادستی در کشور باید با برش هایی در هر استان همراه باشد. با این منطق می توان گفت، هیچ یک از این موارد در استان کردستان مورد توجه قرار نگرفته است. این نرخ تورم به خوبی نشان می دهد در حالی که مردم کردستان مقدار مصرف کالا هایشان از سایر استان ها کمتر است (بر اساس شاخص درآمد سرانه) همان مصرف کم را هم با بالاترین قیمت نسبت به سایر استان ها (نرخ تورم نقطه به نقطه) باید تامین کنند و این نشان می دهد اقتصاد استان کردستان در برابر تکانه های اقتصادی داخلی و خارجی کم ترین میزان مقاومت و تاب آوری را دارد. بر کسی پوشیده نیست استان کردستان دارای ظرفیت هایی است که علاوه بر اینکه نباید در چنین وضعیتی قرار می گرفت بلکه باید در افزایش میزان مقاومت وتاب آوری اقتصاد کشور هم نقش مفید بازی می کرد. وجود مرز طولانی و دو مرز رسمی سیرانبند و باشماق در کردستان باید به صادرات و واردات کشور کمک کند و قاعدتا از این ظرفیت ها برای افزایش درآمد سرانه استان و کاهش هزینه های تولید و مصرف هم استفاده می شد اما به لطف سیاست زدگی ها و اجرا نشدن برنامه های کارآمد اقتصادی در استان، در حال مشاهده یک عملکرد معکوس و خلاف آنچه اقتصاددانان انتظار دارند هستیم و به جای ارتقای شاخص های اقتصادی علاوه بر اینکه کردستان یکی از بالاترین نرخ های بیکاری، پایین ترین درآمدسرانه، پایین ترین اشتغال صنعتی و ... دارد مردم بیچاره و فراموش شده در میان سیاست بازی های کردستان؛ باید کالاهای مورد نیازشان را هم با بالاترین قیمت در میان استان های کشور تامین کنند. به گونه ای که نرخ تورم نقطه به نقطه خانوارهای کشور 39.6 درصد، در کردستان 49.2 درصد است، که نشان دهنده گرانی نزدیک 10 درصد بیشتر از متوسط کشوری برای خانوارهای کردسنان است. این نرخ برای خانوارهای شهری کشور به صورت میانگین 39 درصد و در کردستان 47.9 درصد است. نرخ تورم نقطه به نقطه روستایی کشور 42.7 درصد و در کردستان 53.6 درصد است.

این آمارها نشان می دهد مردم کردستان هر روز با شیبی حدود 10 ببشتر از مردم ایران در حال فقیر ترشدن هستند و عقب ماندگی های تاریخی و ... هم که بماند. آیا هنوز وقت آن نرسیده است مسئولان اقتصادی استان دست از گزافه گویی پشت میزهای خود بردارند و طرحی نو دراندازند؟