بعد از تصویب استراحت چند ساله برای جنگل های شمال کشور (که تصمیمی درست است) فشار سودجویان بر جنگل های زاگرس با شدت وصف ناپذیری افزایش یافته است، کشف کامیون، کامیون تنه های بی جان درختان از دست قاچاقیان در یک سال اخیر از سوی نیروی انتظامی خود گواهی بر این ظلم بزرگ به زیست بوم منطقه است. امروز هم خبرگزاری ایرنا (خبرگزاری دولت) گزارش داده است که «سودجویان 2 هزار اصله درخت بلوط را در روستاهای نی و وله ژیر مریوان قطع کرده اند.»

این خبر را رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری مریوان به این خبرگزاری داده است اما طبق عادت مسئولان نگفته است زمانی که این سودجویان مشغول تیشه زدن به ریشه ذخایر خدادادی این مرز و بوم بودند این مسئولان گرانقدر مشغول کدام کار مهم تر از جلوگیری و حفاظت از این درختان مهربان بودند؟

البته تلاش برای استعدادیابی معادن و بده بستان های بعدی در این حوزه شاید سودآور و مهم تر از حفاظت از جان درختان بلوط نازنین مریوان و زاگرس باشد. حساب سودجویان و قاتلان طبیعت و درختان که مشخص است آنها کار خودشان را می کنند اما کسانی که وظیفه شان جلوگیری از این قتل های وحشناک است در زمان واقعه کجا هستند. پر بیراه نیست آنها را شریک این جنایت بدانیم با اهمال کاری هایی که می کنند.

جنگل های زاگرس در غرب كشور، اكوسيستم های طبيعی با ارزشی هستند كه در آنها تنوع بالايی از گونه های گياهی و جانوری وجود دارد، سرمایه ارزشمندی که به راحتی در حال از دست رفتن است. متاسفانه داشته های اين رشته کوه ارزشمند به دلايل مختلفی از جمله تغییر کاربری اراضی، بهره برداری های بي رويه، چرای دام، آتش سوزی، برداشت چوب و... در معرض خطر تخريب قرار گرفته و روز به روز از تعداد و كيفيت گونه های گياهی و جانوری آن كاسته مي شود. حالا هم که سر و کله به قول رییس منابع طبیعی مریوان «سودجویان» پیدا شده است.

آقای شاهرخ محمودی در گفت و گویش با ایرنا گفته است: «در پی گزارشات انجمن های مردمی، طبیعت دوستان و گشت زنی نیروهای اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان از جنگل روستاهای نی و وله ژیر قطع 2 هزار اصله درخت مشاهده و تایید شده است.» آقای محمودی انجمن های مردمی و فعالان و کارشناسان محیط زیست سال هاست فریاد می زنند اما نبود گوش شنوا کار را به اینجا رسانده است که تنها بعد از وقوع جنایت آقایان حافظ محیط زیست قدم رنجه می کنند برای کشف و تایید. این حرکت منفعلانه دردی از این درد بی درمان دوا نمی کند. وقتی کار از کار گذشت اعلام خبر و تایید قتل درختان بلوط تنها نمک پاشاندن بیشتر بر این زخم است.

رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری مریوان گفته است: «با توجه به حساس بودن موضوع با هماهنگی دادستانی و مقامات ذیصلاح مقطوعات جنگلی به محوطه اداره منابع طبیعی حمل شدند.» می خواهیم از ایشان بپرسیم حمل کردید که مراسم تشییع برایشان برگزار کنید آقای محمودی؟

شما احتمالا بهتر از ما می دانید تبدیل یک جوانه به درخت بلوط 40 سال طول می کشد. همین یک گزاره برای درک عمق فاجعه قطع 2 هزار اصله بلوط کافی است. «کردپرس» قبلا در گزارش هایی از ضرورت پاییش اساسی در ساختار ادارات کل منابع طبیعی در کشور نوشته است و به نظر می رسد این مهم باید با قید فوریت در دستور کار مسئولان قرار بگیرد. فریادهای فروخته و قتل جنگل های زاگرس را باید جدی گرفت. مسئولان کشوری و استانی بهتر از به جای توجیهات معمول و آماربازی های آزار دهنده، در این زمینه تصمیم های سخت بگیرند. نماینده های مجلس هم که معمولا در سال آخر نمایندگی و زمان انتخابات صداهایشان پشت تریبون ها کلفت تر می شود، اگر هیچ کاری از دست شان بر نمی آید حداقل یک مرثبه با آن صداهای غرایشان برای بلوط های مظلوم مریوان و زاگرس بخوانند.