اسماعیل رحیمی در گفت و گو با خبرنگار کردپرس افزود: ''حه وزه گه وره'' که چشمه بزرگ نامیده می شود بزرگترین نماد آبادانی و تامین آب شرب شهری در حال و گذشته در بوکان بوده است. این اثر تاریخی در کنار مسجد جامع و قلعه سردار سه نماد اصلی شکل گیری و هویت شهری بوکان به شمار می روند.
رحیمی با بیان اینکه واژه بوکان به گفته مورخان برگرفته از همین نام 'حه وز' و چشمه بوده، اظهار داشت: در گذشته و در اطراف ''حه وز'' تعداد هفت چشمه کوچک و بزرگ وجود داشت که یکی از آنها بزرگتر از بقیه بود به همین دلیل به آن ''گه وره'' یا بزرگ می گفتند.
وی افزود: به دلیل اینکه در گذشته و در حال حاضر قسمتی از آب این چشمه مصرف خانگی دارد اطراف آن را دیوار کشیده و مسقف کردند تا از آلوده بودن آن جلوگیری شود. در سال های گذشته اطراف این چشمه با شیشه پوشانده شد که مردم بتوانند داخل آن را دیده و جریان آب در این مکان تاریخی را نظاره گر باشند.
سرپرست اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بوکان اضافه کرد: امسال با همکاری اداره آبفای شهری بوکان و برای دومین سال متوالی درب شمالی ''حه وزه گه وره'' باز شده است تا گردشگران بتوانند از نمای داخلی آن دیدن کنند.
وی گفت: این مکان تاریخی تا 14 فرودین سال آینده به صورت رایگان در نوبت های صبح و بعد از ظهر برای بازدید علاقمندان و گردشگران گشایش یافته است.
رییس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بوکان گفت: در صورتی که بتوانیم با هماهنگی و موافقت اداره آب و فاضلاب شهری چشمه را از حالت مسقف خارج و به شکل گذشته خود که روباز بود در آوریم، علاوه بر احیای هویت بوکان و باز شدن نمای جلوی مسجد جامع شهر که پشت این مکان قرار دارد این سایت به یکی از زیبا ترین جاذبه های گردشگری منطقه تبدیل می شود.
به گزارش کردپرس، در ایام گذشته به دلیل اینکه بوکان شاهراهِ راه های ارتباطی شهر و روستاهای اطراف بوده و مردم عروس های خود را به این مکان می آوردند و همزمان با هم چند عروس به این مکان می رسیدند، به همین دلیل کلمه بوکان از جمع (بوکه کان) عروسان گرفته شده است.
زمانی 'حه وزه گه وره' تنها منبع تامین آب شهر بوکان بوده و زنان مجبور بودند برای تامین آب به چشمه بروند. این مکان از 30 سال پیش مسقف شده است و علاقه مندان نمی توانند زیبایی های داخل چشمه را ببیند.