ازمیر به عنوان سومین شهر بزرگ ترکیه بعد از استانبول و آنکارا که به آن دژ مستحکم حزب جمهوری خواه خلق ترکیه (CHP) و چپ های ترکیه اطلاق می شود، سالها است که از سیطره حاکمیت حزب عدالت و توسعه (AKP) خارج شده و به بزرگ ترین مرکز جمهوری خواهان ترکیه، جریان های چپ و سکولار این کشور تبدیل شده است.
در واقع منطقه اژه در طول حاکمیت 17 ساله AKP در ترکیه یکی از معدود مناطقی بوده که به جمهوری خواه های ترکیه وفادار مانده و سیاست های حاکمیت سیاسی در غربی ترین منطقه ترکیه با اقبال آن چنانی روبه رو نشده است. در این دوره از انتخابات نیز مانند دوره های سابق به احتمال قریب به یقین این شهر در قبضه جمهوری خواه های ترکیه باقی خواهد ماند. تمام نظرسنجی های صورت گرفته در این شهر از پیروزی نامزد CHP در انتخابات شهرداری های 2019 میلادی با اختلاف بین 10 الی 20 درصدی از نماینده AKP حکایت دارد. بررسی ازمیر در اینجا نه برای بررسی رقابت سیاسی احزاب در این شهر بلکه برای بررسی یک پدیده سیاسی بسیار مهم در ترکیه تحت عنوان همکاری جمهوری خواهان با حزب کردی دموکراتیک خلق ها (HDP) است که در چند سال اخیر موجی از بحث های سیاسی را در محافل سیاسی ترکیه به وجود آورده است.
ائتلاف، همکاری، مشارکت و هر اسم دیگری که روی آن بگذاریم چند سالی است علی رغم تمام ردها و انکارها، میان HDP و CHP به وجود آمده است. اگرچه هر دو حزب به دلایلی که طرح آن یک مبحث دیگر است این ائتلاف و همکاری را تکذیب می کنند ولی نمونه بارز آن در انتخاب نامزد CHP در قلعه مستحکم خود یعنی ازمیر برای انتخابات 31 مارس 2019 شهرداری های ترکیه مشهود است. تونج سویر، همان گونه که حزب خوب ترکیه به عنوان یکی از پایه های ائتلاف ملت نیز بر آن تأکید کرد، بیشتر از آنکه نامزد CHP به نظر بیاید، پروفایل HDP را با خود یدک می کشد. انتخاب سویر از سوی CHP برای نامزدی در مهم ترین و بزرگ ترین مرکز این حزب در واقع نمونه بارزی از همکاری هایی است که بنا به دلایلی توسط این دو حزب تا این لحظه پنهان نگاه داشته شده است. این انتخاب به نوعی بود که نه تنها انتقادات حاکمیت سیاسی به عنوان رقیب را در پی داشت بلکه واکنش های تند حزب خوب را که در ائتلاف ملت کنار CHP قرار دارد نیز با خود به همراه آورد.
واکنش تونچ سویر به سیاست های تعیین قیم علیه شهرداری های وابسته به HDP در استان های کردنشین با بیان این که "در برابر کودتا در واقع اکنون باید روی تانک ها رفت. قیم یک کودتا علیه اراده ملت است. کودتای قیم نمی تواند برادری ما را با سور [یکی از شهرهای استان دیاربکر] از بین ببرد. در کنار HDP هستم" و همچنین اعلام حمایت تمام و کمال HDP از تونچ سویر در پی اعلام نامزدی وی از سوی CHP و تأکید HDP مبنی بر این که برای پیروزی سویر در انتخابات هر کاری از دستمان برآید را انجام خواهیم داد، انتقادات از ائتلاف پنهانی این دو حزب را به اوج خود رساند. در واقع موضوع انتخاب سویر به عنوان نامزد CHP و در پی آن اعلام عدم معرفی نامزد توسط HDP در ازمیر را می توان بارزترین همکاری این دو حزب از رفراندوم قانون اساسی ترکیه به بعد به حساب آورد و البته باغ سبزی برای آینده تحولات سیاسی در ترکیه.
به خصوص این که تونج سویر، پسر نورالدین سویر شخصی است که کیفرخواست آلپ ارسلان ترکش پدر معنوی ملی گراهای ترکیه را در پی کودتای 12 سپتامبر نوشته و در آن برای ترکش درخواست اعدام کرده بود. همچنین نورالدین سویر دادستان بسیاری از پرونده هایی بود که بعد از این کودتا در خصوص اعضای حزب حرکت ملی ترکیه (MHP) و ملی گراهای ترک ترکیه بوده است که در این پرونده برای پنج نفر مجازات اعدام و برای نُه تن از ملی گراهای ترکیه حبس ابد اعلام کرد. تمامی این موارد دست به دست هم داد تا انتقادات از این انتخاب جنجالی را به خصوص در بخش ملی گراهای ترکیه به اوج خود برساند.
علی رغم اعتراض حزب خوب به این انتخاب این موضوع در تداوم همکاری ائتلاف ملت خللی وارد نکرده و با حمایت کامل HDP از این نامزد در واقع یک ائتلاف گسترده و کامل در ازمیر در برابر حاکمیت سیاسی ترکیه به وجود آمده است که این مدل می تواند چشم انداز انتخابات حساس و سرنوشت ساز 2023 میلادی در ترکیه باشد.
خبرگزاری کردپرس/سرویس ترکیه
نظر شما