به گزارش خبرگزاری کردپرس، سیل و ویرانی دوشنبه ۵ فرورین ۱۳۹۸ دروازه قرآن شیراز دل هر انسان آزاده ای را به درد آورد. شاید اگر تکنولوژی دوربین های موبایل نبود ما عمق فاجعه را به این راحتی درک نمی کردیم؛ فاجعه ای که روزی خیلی ها برای معمارش دست زدند و تلویزیون هم با آب و تاب خبر سازندگیش را منعکس کرد! من مطمئنم در آن احوال که همه برای ساخت و ساز شهرداری شیراز به به و چه چه می کردند، فعالان محیط زیستی وجود داشتند که کسی حرف آن ها را گوش نمی داد!

اما سخن در باب بی اهمیتی به محیط زیست در ایران فراوان است و مجال گوش دادن و دیدن مستندات کم!

می خواهم کوتاه بگویم که طبیعت روح زخم خورده ی خود را بی پاسخ نمی گذارد. ناگفته پیداست رودخانه های فصلی محل عبور سیلاب هستند و نباید مسیر آنها را مسدود کرد! پوشش گیاهی بالا دست شهرها را نباید از بین برد! در کل نباید در منابع طبیعی دست اندازی کنیم چرا که طبیعت پاسخش را در دروازه قرآن به ما خواهد داد!

روی سخنم با مدیران منابع طبیعی و مسئولین شهری است - بزرگوارنی که دغدغه ساخت تفریحگاه برای مردم دارند. عزیزان دغدغه ی شما ستودنی است اما ساخت تفریحگاه برای من و خانواده ام باید به چه قیمتی تمام شود؟ آیا نباید قبل از هر پروژه ای ارزیابی زیست محیطی نسبت به آن انجام شود و شرایط محیط زیست و منابع طبیعی در آن لحاظ شود؟

این مهم یعنی ارزیابی زیست محیطی معمولاً با لابی گري رفع و رجوع می شود؛ شاهد این ادعا ارزیابی زیست محیطی دره ی ارغوان شهر ایلام است که بر اساس شواهد قرار است در آن پارکی احداث شود !! دوستداران محیط زیست ایلام سه سال است خوستار دیدن و مطالعه ی آن هستند اما منابع طبیعی (به عنوان متولی انجام پارک) از دادن آن به فعالان محیط زیست به هر دلیلی کوتاهی می کند.

سال ۱۳۹۴ سیلی ویرانگر شهر ایلام را تهدید کرد. بیشترین میزان سیلاب از سمت دره ی ارغوان و تونل آزادی وارد شهر ایلام شد و این در حالی بود که منابع طبیعی در سال های قبل عملیات آبخیزداری را در دره ی ارغوان انجام داده بودند که اگر این کار هم انجام نمی شد ویرانی سیل چند برابر بود! اما بحث اصلی ما حوزه آبریز شمال شهر ایلام و دره ی ارغوان است که قرار است به زودی برای ایجاد پارک، در این مکان ساخت و ساز صورت گرفته و جمعیت به آن سمت کشیده شوند!

باید بدانیم که دره ی ارغوان یک زیستگاه و ذخیره گاه است که حیوانات زیادی در آن زندگی می کنند! دره ی ارغوان تنها ذخیره گاه جنگلی ارغوان در ایلام است! درختان بلوط؛ بنه، ارغوان و ده ها گونه ی دیگر که در شیب تند این دره قرار دارند به عنوان یک تاج پوشش مانع فرسایش خاک آن هستند لذا چنانچه شرایط موجود دره ی ارغوان حفظ شود این منطقه با پوشش گیاهی خوبش علاوه بر زیبایی های طبیعیش می تواند از سیل های ویرانگری که شهر ایلام را تهدید می کند جلوگیری کند اما چنانچه در این منطقه ساخت و ساز صورت گیرد و پوشش گیاهی آن با حضور بیش از اندازه مردم از بین رود، دره ی ارغوان نه تنها فرصتی برای مردم ایجاد نمی کند بلکه تهدیدی بزرگ برای شهر ایلام و مردمان آن در بارندگی های آینده خواهد بود!

*عضو انجمن دوستداران محیط زیست