کُرد پرس- بر کسی پوشیده نیست از نظر سازمانی اولین حلقه ارتباط با وزارت کشور شخص آقای استاندار است و با سوابقی که از ایشان سراغ داریم، شاید اصلا نیازی به نامه نگاری هم نباشد چرا که تصور عمومی این است که استانداران و خصوصا استاندار کردستان ارتباطی مستقیم با وزیر کشور دارد. از سوی دیگر وزیر کشور رییس شورای برنامه ریزی و توسعه استان است و بر اساس اخبار قبلی که از استانداری منتشر شده هر 6 ماه یک بار این جلسه با ریاست وزیر کشور برگزار شده است. با این حساب دسترسی به وزیر کشور باید خیلی راحت تر از این حرف ها باشد. مرزهای کردستان یکی از مزیت های توسعه ای استان است و آشفتگی در مدیریت مرزهای استان هم معضل جدیدی نیست. بنابراین انتظار می رفت این نامه نگاری که استاندار کردستان در این جلسه «خواستار» آن شده است، جزو یکی از مهم ترین اقدامات اولیه ایشان می بود و اکنون باید نتایج آن را مشاهد می کردیم. نه تازه به این نتیجه رسیده باشند که باید نامه بنویسند. جسارتا این موضع گیری نشان می دهد احتمالا استاندار بومی کردستان پیش از تصدی این سمت چندان اشرافی به مشکلات نداشته اند یا شاید هم در این مدت با وعده ها و گزارش هایی که به ایشان ارایه شده است اجازه نداده اند به وخاومت اوضاع پی ببرد. ضمن دعوت استاندار به رییشه یابی شخصی از مشکلات مرز و عامل و عوامل ایجاد آن «ناهماهنگی هایی» که ایشان به آن معترض شده اند؛ اما باز هم منتظری آقای استاندار نامه نگاری را انجام دهد و این ناهماهنگی ها را سامان دهد، هر چند دیر به فکر افتاده اند. مرزها ظرفیت مهمی در استان است، غفلت از آن ضربات مهمی به اقتصاد استان می زند، بنابراین دست بجنبانید آقای استاندار، به گزارش هایی که برخی ارایه می دهند، اکتفا نکنید و خودتان وارد گود شوید، زمان زود می گذرد و به قول قیصر امین پور « زود دیر می شود» .....