به گزارش خبرگزاری کردپرس، به نقل از خانه ملت، جلال میرزایی اظهار داشت: در فراکسیون امید در خصوص نحوه جبران خسارات سیل پیشنهادات و بحث‌هایی از جمله اینکه در سر جمع بودجه مبلغی در نظر گرفته شود و یا جبران بخشی از خسارات ازطریق فروش اموال منقول سازمان تملیکی و یا برداشت از صندوق توسعه ملی و یا جبران خسارات از طریق افزایش قیمت حامل‌های انرژی مطرح شده است.

این عضو کمیسیون انرژی مجلس گفت: از آنجایی که بودجه با رویکرد انقباضی و انضباط مالی بسته شده است در برداشت مبلغی از سرجمع ردیف بودجه کشور مشکل وجود دارد و تنها راهکار برای جبران خسارات سیل، برداشت از صندوق توسعه ملی است که ابتدا باید برآورد دقیقی از میزان خسارات داشته باشیم سپس مبالغ را اختصاص دهیم.

وی تصریح کرد: در شرایط فعلی رقابتی که بین برخی از نهادها، سازمان‌ها، بنیادها و... در کمک‌رسانی به مناطق سیل‌زده وجود دارد کار بسیار خوبی است و ما باید از این ظرفیت‌ها برای جبران خسارت‌ها و بازسازی‌های مناطق سیل‌زده نهایت استفاده را ببریم.

میرزایی افزود: بی‌تردید نقش رسانه‌ در کمک‌رسانی به سیل زدگان و بازسازی آنجا می‌تواند بسیار تأثیرگذار باشد چرا که رسانه‌ها می‌توانند کمک‌هایی که توسط افراد نیکوکار انجام می‌شود را پوشش خبری داده و با معرفی این افراد و تجلیل از کارهای آنها رقابتی که بین خیرین و افراد نیکوکار در این عرصه به وجود آورند که اگر این کار فرهنگ‌سازی شود در مواقع بحرانی بسیار مؤثر و سازنده خواهد بود.

وی با اشاره به بحث ایجاد وزارت بحران خاطرنشان کرد: باید تمرکزمان بیشتر روی کارآمدسازی نهادهای موجود باشد نه اینکه بخواهیم دوباره نهادهای ناکارآمد فعلی را ادغام کنیم و یا یک وزارتخانه ناکارآمد درست کنیم.

این نماینده عضو فراکسیون امید تصریح کرد: متأسفانه وقتی حوادثی در کشور رخ می‌دهد، درگیر مسائل سطحی و غیرضروری می‌شویم و چه بسا حادثه جدیدی رخ بدهد باز این مسائل تکرار و در نهایت هم فراموش ‌می‌شود. این در حالی است که به جای پرداختن به مسائل سطحی تمرکز ما باید بیشتر روی کارآمدسازی نهادهای موجود باشد تا بتوانیم خسارات ناشی از حوادث طبیعی را کاهش دهیم.

وی افزود: نقش مردم به خصوص جوانان مناطق سیل‌زده برای توزیع عادلانه کمک‌های ارسالی بین خانوارها بسیار مؤثر بوده و با مدیریت صحیح و نظارت می‌توانند نقش مهمی در خدمات‌رسانی داشته باشند.

میرزایی افزود: متاسفانه چند سالی بود که به سدسازی توجه نمی‌شد در حالیکه سدسازی نیاز مبرم و اصلی کشور است و چه بسا اگر تعداد سدهای فعلی کشورمان بیشتر بود میزان خسارات کمتر می‌شد؛ به عنوان مثال تا بحث سدسازی در سرچشمه‌‌های سدهای خوزستان پیش می‌آمد اعتراض برخی از نمایندگان بلند می‌شد که ما در خطریم این در حالی است که همین محلی‌نگری باعث شد برخی از کارها انجام نشود.