دکتر «اسمر توبک»جامعه‌شناس و مدرس دانشگاه در گفت‌وگو با کُردپرس با اشاره به افزایش آمار خودکشی در کشور و مناطق مرزی اذعان کرد:خودکشی زنان در ایران و به خصوص در استان ها و شهرهای مرزی چند سالی است که با افزایش چشمگیری روبرو شده است، افزایش آمار خودکشی در زنان استان های مرزی ناشی از چند عامل می باشد که کاهش و حذف سایر عوامل به نادیده گرفتن دلایل اجتماعی و فردی منجر می شود.

وی با برشمردن برخی از عوامل خودکشی در بین زنان گفت:از آنجایی که مردمان و زنان مناطق مرزی تجربه هشت سال جنگ ایران و عراق را به همراه دارند از نظر وضعیت روانی بیشتر مستعد بیماری افسردگی هستند، تجربه های متفاوت اجتماعی اعم از جنگ ،سختی آب و هوا و شرایط اجتماعی و اقتصادی و مهمتر از همه فرهنگ مدرن تحت انقیاد سنت در این مناطق زنان را تحت فشار قرار می دهد و آنچه بیش از همه زمینه های طغیان و خودکشی را فراهم می کند رسیدن به مرحله ای از آگاهی فردی و اجتماعی است.

توبک رسیدن به این مرحله خودآگاهی را اینگونه توضیح داد: زنان امروزه از طریق رسانه ها و شبکه های مجازی و سهل شدن سفرهای بین شهری و ارتباطات گسترده اجتماعی به سطحی از آگاهی می رسند و دست به مقایسه شرایط خود با دیگران می زنند، اما از طرفی با استیصال و ناتوانی خود در تغییر دادن اوضاع و شرایط روبرو می شوند و چه بسا خود این تقلا برای ایجاد تغییر آنها را در معرض خشونت و انقیاد بیشتر خانوادگی و اجتماعی قرار می دهد و با توجه به بالا بودن میزان خودسوزی در بین انواع خودکشی ها در واقع زنان دست به نوعی اعتراض و فریاد می زنند. البته ناگفته نماند که افزایش خودسوزی در شهرهای مرزی در سال های اخیر توجه طیف وسیعی از فعالان حقوق بشر را به این موضوع معطوف کرده است.

این مدرس دانشگاه با اشاره به تمهیداتی که دولت و نهادهای حمایتی می توانند انجام دهند،افزود: به نظر می رسد دولت با تمهیداتی چون اختصاص تسهیلات و امکاناتی به این مناطق مختص به زنان و آموزش و فرهنگ سازی به کودکان از دوران کودکی جهت رعایت حقوق انسانی و اجتماعی هر دو جنس، آموزش در رسانه ها و فرهنگ سازی، اعزام و تربیت مددکاران اجتماعی به مناطق جهت رسیدگی به مشکلات زنان و حل و فصل مسائل خانوادگی و. ..به کاهش میزان خودکشی ها کمک می کند البته لازم به ذکر است رسیدگی و یاری رسانی به زنانی که خودکشی ناموفق داشته اند هم باید در دستور کار برنامه ریزان قرار بگیرد.