در واقع بە دست آوردن منافع ملی با استفادە از ابزار های فرهنگی از اهداف مهم این شکل از دیپلماسی می باشد. هدف اساسی دیپلماسی فرهنگی، تفویض کردن دیدگاە روشن و موجە نسبت بە فرهنگ ارزشی و رفتاری سیستم برای بازیگران مختلف عرصە بین الملل شامل؛ دولت ها، نهاد های دولتی و غیر دولتی، سازمان های مدنی و افکار عمومی است، بنابراین می توان نفوذ و اثرگذاری را دو هدف اصلی دیپلماسی فرهنگی برشمرد.

قوائد روابط بین دولت ها بخش مهم قدرت ملی است، و بە عنوان عامل تعیین کنندە موقعیت جغرافیایی، خودکفایی در منابع و مواد خام، تولید صنعتی، آمادگی نظامی و جمعیت شناختە می شود کە تمامی آنها را بە صورت مجموعە ای منسجم ترکیب می کند و قویاً بە آن ها جهت و اندازە می دهد.

اکنون جهانی شدن و مسئلەی همسو شدن افکار سیاسی نیز در کنار دیپلماسی فرهنگی بر روابط دولت-ملت ها اثر گذار است. ما در حوزە خلیج فارس شاهد بازسازی فرهنگی-تمدنی کشور های عربی برای واکنش بە بروز بحران هویت در این جوامع هستیم، زیرا بە گفتە رسانە های فرهنگی در اثر نفوذ و رسوخ ارزش ها و هنجار های فرهنگی بیگانە نسل جوان این کشور ها کە در حال توسعە هستند از وضعیت سنتی بە مدرن دچار خودباختگی هویتی (فرهنگی) می شوند. اما با تمامی انچە بە آن واکنش نشان می دهند شعار دهکدەی جهانی را فریاد میزنند، این در حالیست کە ما کارکرد دیپلماسی فرهنگی را فراهم ساختن ابزار و زیرساختهای لازم برای اعمال قدرت نرم از سوی کشورها می دانیم. کە همین قدت نرم بر هنجار ها، ارزش ها، انگارە ها، ایدئولوژی و فرهنگ مبتنی و متکی است، کە دیپلماسی فرهنگی با کاهش سوتفاهم، جهل و ترس موجود میان قدرت ها کە بە تعارض و رویارویی آنها منجر میشود، بە قدرت نرم مدرنیتە در کنار ظهور جهانی شدن تبدیل و تعریف شد، کە می تواند منجر بە تاسیس نهاد ها و یا مراکز فرهنگی در سایر کشور ها شود، این نهاد ها خود زمینە ساز پایداری روابط در فضای نامطمئن سیاست بین الملل هستند. امروزە افکار داخلی، فن ارتباط با دیگر کشور ها یک فاکتور مهم در تصمیم گیری های سیاسی محسوب میشود.

بنابراین اگر جایگاە افکار عمومی را در سیاست بە شکل هوشمندانە ای بکار بگیریم میتوانیم بر روی افکار عمومی دیگر کشور ها هم تاثیر بگذاریم، و با حفظ مرز فرهنگی بتوانیم با استعداد ها، نوآوری ها، و ایدەهای دولت-ملت های دیگر با رویکرد جهانی شدن روبەرو شویم، و شعاری فراتر از یک سیاست را در جامعە مدنی سر دهیم. در ادامە باید در نظر گرفت کە با مواجە شدن دیپلماسی فرهنگی با جهانی شدن یک لایەی بحرانی، تمامی دولت-ملت ها برای یک بازەی زمانی در خود مکنون میکند، کە دولت های ناکارامد و ضعیف را هضم و قدرت های برتر را جذب میکند، و این آغاز دهکدەی جهانیست، که مفهومی جدید را برای دیپلماسی فرهنگی و سرنوشتی تازه را برای حکومت ها رقم میزند.

..................................

منابع:

1- کتاب دیپلماسی فرهنگی نوشتەی رضا صالحی امیری، سعید محمدی.

2- مقالە تاثیر جهانی شدن بر دیپلماسی فرهنگی نوشتەی امیر مسعود شهرام نیا و نازنین نظیفی نائینی.