این روزها تعدادی از نامزدهای انتخابات شورای شهر و روستا با شعارهای رنگارنگ و دهان پرکن در حال تبلیغات هستند و هر کدام با ترفندها و شیوه های مختلف سعی در جلب توجه مردم به سوی خود دارند.
تعداد زیاد کاندیداهای بی نام و نشان که هیچ سابقه ای از فعالیت مدنی نداشته اند و برای مردم و جامعه، پیشتر هزینه ای نکرده اند، اکنون ظرف چند روز، به ظاهر از هر دلسوزی، دلسوزتر و مهربان تر و کاراتر خود را معرفی کرده و گاه با شعارهای فراتر از توان خود و حتی فراتر از نهاد شورا سعی در اخذ رای و نشستن بر صندلی شورا دارند.
مدعیانی که دایه مهربان تر از مادر شده و در پس شعارهای رنگارنگ و ادعاهای مختلف، اهداف و نیات واقعی خود را پنهان کرده اند. در چند دوره اخیر انتخابات، در بسیاری از شهرها و روستاها شاهد تجربه ناموفق عملکرد و تصمیم شورایی بوده ایم! از حیف و میل اموال عمومی در اثر تصمیمات ناآگاهانه و فاقد پشتوانه گرفته تا فساد و رانت های مختلف! از مشکلات و معضلات اخلاقی گرفته تا مشکلات حاصل از ارضای هوا و هوس های فردی و خودخواهانه!
عواملی همچون ضعف قانون گذاری، عدم وجود ساختار نظارتی مناسب، عدم اقبال عمومی نخبگان و متخصصین به نامزدی در انتخابات، عدم شناخت دقیق و درست مردم از جایگاه نهاد شورا و قابلیت تاثیر گذاری آن در زندگی مردم، دلبستگی های خودخواهانه قومی، قبیله ای و عشیرتی و ... شرایطی را رقم زده است تا شوراها به جای جایگاه واقعی خود به عنوان پارلمانی محلی به شورای شهرداری تقلیل یابند و در همین حد هم با انواع پلشتی ها و مشکلات مواجه شوند.
با وجود اذعان نخبگان سیاسی و مسوولین بر عدم موفقیت این نهاد، سیل هجوم نامزدهای طالب خدمت در هر دوره از انتخابات، بیشتر شده و شاهد حضور چهره هایی عمدتا بی نام و نشان و بدون سابقه هستیم! افرادی که با درج عناوین دکتر و مهندس و ... از دانشگاههای ضعیف و مدرک ساز، برای خود رزومه علمی بی پشتوانه ساخته و گاه با حضور ظاهری در سمن ها، انجمن ها و کمیسیون ها سعی در اثبات شایستگی خود دارند.
شاید دیدگاه نگارنده به عنوان فعالی در این حوزه افراطی تلقی شود ولی اگر بخواهیم منصف باشیم و واقع گرایانه به نتایج عملکردها در این چند دوره در شهر مهاباد نگاه کنیم، دستان منتخبین شورا عمدتا خالی بوده و اگر عملکردی هم بوده توام با تحمیل هزینه گزاف بر بدنه شهر و عموم شهروندان بوده است. ساختن پل و خیابان و ساختمانهای آن چنانی اگر به قول آن عضو شورای سابق کاری مردانه و بزرگ بوده به همان میزان نیز در سوی مخالف، عدم توجه به سیاست های انسان محور موجب گرفتن شهر و قابلیت های آن از شهروندان بوده است.
شهر متعلق به کودکان، سالمندان و معلولین و افراد کم توان نیز هست و با نگاهی اجمالی می توان در چند دوره اخیر نتیجه گیری کرد عملکرد و سیاست های شورا در نازلترین سطح به این دغدغه های شهروندان اهمیت داده و عمدتا بدان بی توجه بوده است. شاید بخشی از گناه انتخاب غلط متوجه شهروندان باشد هر چند که نمی توان به تاثیر گذاری سایر متغیرها نیز بی توجه بود. شهروندان با مشاهده بازداشت های وسیع اعضای فاسد شوراها و شهرداران متوجه شدند که تا چه حد انتخاب نا آگاهانه می تواند مایه خسارت و آبروریزی باشد. آثار تصمیمات غلط، گاه به سرعت و عریان در مقابل دیدگان مردم قرار می گیرد ولی آنچه که خطرناک تر و زیان بارتر است آثار بلند مدت و تدریجی خیانت ها و کوتاهی ها در بستر زمان است که به مرور بر روی هم جمع شده و در طول چند سال خود را نمایان می سازد.
تخریب رودخانه، باغات شهری، بافت تاریخی ارزشمند شهری تنها بخشی از این آثار است که شهر را به موجودی دگرگون شده و بی هویت مبدل می سازد.
بنابراین شهروندان به رغم دلسردی و عدم اقبال به تغییر و اصلاح عملکرد شورایی، نباید بدان بی توجه باشند و دست به خودزنی زنند. شهروندان چه در انتخابات شورا شرکت کنند و چه به آن اقبالی نشان ندهند، عده ای در ترکیب شورا قرار خواهند گرفت و از روزهای آغازین حضور تصمیمات ریز و درشتی برای شهر و شهروندان خواهند گرفت و بخشی از سرنوشت شهر در دستان آنان قرار خواهد گرفت.
روی سخنم با همان قشر شاید معدود و اندک است که با حضور خود سرنوشت شهر را رقم خواهند زد! انتخاب درست و آگاهانه و فارغ از حب و بغض ها و اغراض شخصی، باید ملاک عمل باشد. در این تنوع دیدگاهها و شعارها شاید دادن شاخصه هایی هر چند ابتدایی به انتخاب درست کمک کند.
به دروغگو ها به هیچ عنوان رای نباید داد، خصوصا آنانکه با جعل عنوان های دانشگاهی سعی در نمایش دانش و آگاهی و تخصص به شهروندان دارند.
به کسانی که قشر آسیب پذیر و حاشیه نشین را، دست فروشان و ... را با شعارهای پوپولیستی و خلاف قانون و با وعده های شهر خراب کن به رای دادن به خود فرا می خوانند، نباید اعتماد کرد.
به کسانی که برای تبلیغات خود به رغم تذکرات و راهنمائیها، با چسپاندن برگه ها به مبلمان گران قیمت شهری و درختان هم رحم نمی کنند نباید اعتماد کرد! همین رفتارهای ساده می تواند نمایانگر منش نامزدی باشد که به هر قیمتی حاضر است پا بر شهر و شهروندان گذارد و از آنان نردبان بسازد.
به کسانی که با هزینه های سنگین و غیر متعارف تبلیغاتی در صدد حضور در شورای شهر هستند نباید اعتماد کرد و به آنان رای داد.
به کسانی که فاقد پیشینه فعالیت مدنی در حوزه های مختلف هستند نباید اقبال داشت. در کشورهای پیشرفته و دارای نهاد حزبی منتخبین پله های ترقی را از خدمتگزاری به مردم در مصادر مختلف شروع کرده و توجهات را به سوی خود جلب نموده اند تا شایسته اعتماد و گزینش باشند.
به کسانی که شعارهای غیر متعارف و غیر قابل تحقق سر می دهند نباید اعتماد کرد. چنین افرادی برای جلب آرا شعار می دهند و فردای انتخابات وعده هایشان از کف خیابان جمع آوری شده و به بوته فراموشی سپرده می شود.
به شومن ها و بزک کرده ها نباید رای داد! اینان از همان ابتدا ثابت کرده اند که چیزی برای عرضه ندارند و تنها ابزار جلب توجه آنها تبدیل تبلیغات به ماهیتی فشن شو گونه و مدلینگ است.
به بیانیه های دروغین نامزدها مبنی بر حمایت فلان طیف و دسته و عشیره و ... بدون وجود مستندات متقن و قابل استناد نباید اعتماد کرد و باید این جماعت را هم جزو دروغگویان محسوب کرد و البته که دروغ منشاء هر نوع رذیله اخلاقی است.
به کسانی که حضور در شورا را به طمع ارضای خواسته ها و امیال شخصی و کسب منفعت انتخاب کرده اند و به دید شغل و... بدان نگاه می کنند نباید اعتماد کرد و به آنان رای داد.
به نامزدهای بی نام و نشان که شورا را سکوی پرتاب می دانند نباید رای داد.
به کسانی که متخصص نیستند و از تخصص فقط مدرکی از دانشگاهی بی نام و نشان و کم مایه برای عرضه کردن دارند، نباید اعتماد کرد و به آنان رای داد.
به کارمندان و پرسنل فلان اداره که مصدر امور بوده و با بی توجهی به مسوولیت های خود، رزومه ای از بی توجهی و ترک فعل ها و آسیب ها بر جای گذاشته اند به هیچ وجه نباید اعتماد کرد و به آنان رای داد.
فراموش نکنید هر رای غلط و ناآگاهانه شما می تواند سرنوشتی دیگر برای شهر و شهروندان رقم زند.
نظر شما