افشین غلامی-تیم‌ملی وزنه‌برداری کشورمان در زمان سرمربیگری«کوروش باقری»دوران طلایی را طی کرد و نسلی از وزنه‌بردارن صاحب عنوانی مطرح شدند که هم اینک نیز جزء نفرات اول کشور در مسابقات المپیک و جهانی محسوب می‌شوند.باقری پس از تکرار مقام سوم تیمی در رقابت‌های جهانی ۲۰۱۳ لهستان علی‌رغم مخالفت حسین رضازاده رئیس وقت فدراسیون وزنه‌برداری از سرمربیگری تیم ملی ایران کناره‌گیری کرد.او با انتقاد شدید از مدیریت فعلی فدراسیون وزنه‌برداری که دوره آن به پایان رسیده،نمره رییس فدراسیون را خیلی خیلی بد می‌داند و معتقد است که فدراسیون در چهار سال گذشته به فکر میز و صندلی خودش بوده و چه از لحاظ سخت افزاری و چه به لحاظ توسعه وزنه‌برداری درست عمل نکرده است.به همین منظور کُردپرس برای بررسی آخرین وضعیت وزنه‌برداری کشور، گفت‌وگویی با آقای کورش باقری انجام داده که در ادامه می‌خوانید:
کُردپرس-با وصف آن که تیم ملی وزنه‌برادری کشور در زمان سرمربیگری شما دوران طلایی را گذراند،اما چند سالی است که شما از میادین فاصله گرفته‌اید.چرا از تیم ملی رفتید؟چه مشکلی وجود دارد؟
نزدیک به ۳۰ سال است که در وزنه‌برداری مشغول به فعالیت هستم و حدود ۱۰ سال مربی و سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری بودم.در آن چند سال موفقیت‌های خوبی در هر مرحله کسب کردیم و تیم قوی تحویل وزنه‌برداری کشور دادیم.بعد از سال ۲۰۱۳ اتفاقاتی افتاد و شرایطی پیش آمد که کنار بروم.فدراسیون که اخیرا به پایان دوره‌اش رسیده ، اعتقادی به تجربه و پتانسیل من نداشتند و من هم مانند برخی دیگر از قهرمانان کنار رفتم.در واقع شرایطی پیش آوردند که نتوانیم کار کنیم والا ما همیشه دوست داشتیم که خدمت کنیم.بعد از لطف خدا هر چه که داریم از وزنه‌برداری داریم.حتی برخی به شکل خاص سعی کردند که اگر برای خودم هم کار می‌کنم،چوب لای چرخ بگذارند.در طرف دیگر با توجه به شرایط کاری خودم هم نتوانستم در خارج کشور فعالیت کنم.بعد از ۲۰۱۳ سه پیشنهاد خیلی خوب داشتم اما نرفتم.
کُردپرس-قصدی برای شرکت در انتخابات ریاست فدراسیون وزنه‌برداری دارید؟
یکشنبه آینده انتخابات فدراسیون برگزار می‌شود.ائتلافی شکل گرفته و بنده هم یکی از اعضای چهار نفره این ائتلاف هستم.ممکن است به همین رویه به کار ادامه دهم و ممکن است به شکل دیگر به عرصه وزنه‌برداری برگردم.
کُردپرس-در دوره سرمربیگری شما در تیم ملی وزنه‌برداری،برخی منتقد روش جدی و منظم شما در مربیگری بودند.اگر وارد انتخابات شدید و به ریاست فدراسیون رسیدید با همان رویه مربیگری، ریاست را ادامه می‌دهید؟
هنوز تصمیم قطعی گرفته نشده که بنده یا کسی دیگری در این ائتلاف برای ریاست فدراسیون اقدام کنیم.من فکر می‌کنم هنوز زود باشد در این باره اظهارنظر کنیم و وارد جزییات شویم.ولی اگر بخواهم درباره گذشته چیزی عنوان کنم، باید بگویم؛اتفاقات گذشته را همین کسانی رقم زدند که در این چهار سال در فدراسیون حضور داشتند و منافعشان ایجاد می‌کرد که تولید اختلاف کنند و به آن دامن بزنند والا چیز خاصی نبود که اینقدر برجسته شود.من فکر می‌کنم تا یکشنبه هفته دیگر اتفاقات خوبی در مجمع می‌افتد و منتظر می‌مانیم تا ببینیم چه پیش می‌آید.هنوز حرف خاصی که بگویم برنامه‌ای دارم و یا اصلا در سیستم قرار می‌گیرم،مشخص نیست.شاید بعد از انتخابات بهتر بتوانم به این سوال شما جواب دهم.
کُردپرس-می‌توانید بگویید این ائتلاف از چه افرادی تشکیل شده ؟
بله-من هستم،آقای حسین رضازاده،آقای سجاد انوشیروانی و یکی دیگر از دوستان.
کُردپرس-چقدر این احتمال وجود دارد که شما کاندید این ائتلاف برای پست ریاست فدراسیون شخص باشید؟
تقریبا همه کاندیداها شانس یکسانی دارند.باید به این جمعبندی برسیم که چه کسی می‌تواند شرایط را بهتر مدیریت کند.
کُردپرس-شما قبلا در مصاحبه‌ای گفته بودید که احتمالا آقای رضازاده به نفع شما کنار می‌کشد،این گفته چقدر حقیقت دارد؟
خب،احتمال اینکه آقای رضازاده جزء نفرات اصلی باشد،خیلی خیلی کم است.چون الان شرایط حساسی است و مصاحبه روی سایت‌ها قرار می‌گیرد لذا در این فاصله چهار روز بنا ندارم بیشتر از این در خصوص موضوع اظهارنظر کنم.
کُردپرس-به وضعیت تیم ملی بپردازیم.بعد از شما تیم وزنه‌برداری آنقدر پر فروغ ظاهر نشد،شما این مسئله را نتیجه چه می‌دانید؟
البته گاها تیم ملی نتایجی گرفت برای نمونه در ریو ۲۰۱۶ دو طلا گرفتیم اما در تکمیل صحبت‌های شما باید بگویم تماما کسانی دوباره مقام گرفتند و از حیثیت وزنه‌برداری کشور دفاع کردند که در گذشته و در زمان تیم ما ساخته شده بودند.یعنی نه آنکه ما چهره نداشته باشیم آما آن وزنه‌بردار تراز اول، مثل بقیه را نداریم.دلیل‌اش هم این است که فدراسیون در چهارسال گذشته به فکر میز و صندلی خودش بوده و خیلی به این مسائل توجهی نکرده است.دوستان به دنبال آن بودند که پستی در فدراسیون جهانی و یا کنفدراسیون بگیرند و در این راه هزینه هم کرده‌اند که متاسفانه در همه جا شکست خوردند.در بحث تیم ملی من هم با شما موافق هستم. با این همه استعدادی که در نفرات وجود دارد، تا یک سطح قبل از تراز اول شدن آمدند و گاها مدال هم گرفتند اما الان که نزدیک به المپیک توکیو هستیم،اگر از کارشناسان بپرسید باز امیدشان به کسانی است که در ۲۰۱۲ مدال گرفته‌اند.یعنی کسانی که در ۲۰۱۲ مدال گرفتند الان امید دوباره مدال هستند؛این نشان می‌دهد که در این ۸ سال ما کارمان را درست انجام نداده‌ایم که هنوز امیدمان به کیانوش رستمی،سهراب مرادی،سعید علیحسینی است که بالای ۱۰ سال است برای کشور مدال می‌گیرند.نفرات جدید نه آنکه تربیت نشده باشند اما هنوز به وزنه‌بردار تراز اولی مبدل نشده‌اند.
کُردپرس-با این توصیف،شما عملکرد فدراسیون را چگونه ارزیابی می‌کنید و چه نمره‌ای می‌دهید و همینطور در مورد تیم‌ملی وزنه‌برداری نظرتان چیست؟
به نظرم نمی‌توان به کارنامه فدراسیون و تیم ملی به یک شکل نمره داد.ما تیم ملی داریم که تقریبا هر سال یک سرمربی عوض کرده و این نقطه ضعف بزرگ رییس فدراسیون است که چرا نتوانسته یک انتخاب درست داشته باشد.نه اینکه انتخاب این عزیزان انتخاب غلطی باشد،بلکه رفتار رییس فدراسیون این را نشان داده که انتخاب‌های او غلط بوده که سرمربی‌ها عوض شده‌اند.رییس فدراسیون به هیچ وجه نمره خوبی نمی‌گیرد،اما مربیانی که به تیم ملی آمدند فرصت کافی برای کار کردن،نداشتند و با توجه به موقعیتی که داشتند بد عملکر نکردند.البته این طبیعی است وقتی که هر سال یک سرمربی عوض می‌شود،نمی‌توان انتظاری از تیم ملی داشت.برای مثال آقای کیروش را ۸ سال در تیم ملی فوتبال گذاشتند و بعد از او انتظار مدال‌آوری داشتند.در وزنه‌برداری هم بنده ۴ سال سرمربی بودم و توانستیم نتایج درخشانی را کسب کنیم که هنوز هم طبعات مثبتش را می‌بینیم.با این وجود در فرصت کم خیلی توقعی از هیچ کس نمی‌رود. به هر حال آن عزیزان تمام سعیشان را کردند که بهترین نتیجه را بگیرند اما این طبیعی است که جامعه وزنه‌برداری رضایت کاملی نداشته باشد.
کُردپرس-در حال حاضر رابطه شما با آقای رضازاده و کیانوش رستمی چگونه است؟
من خدا را شکر با هیچ کس مشکلی ندارم و طبیعی است آدم‌ها در عرصه ورزش با بعضی‌ها صمیمی‌تر باشند، اما الحمدالله هیچ مشکل خاصی نه با این دو عزیز و نه با هیچ کس دیگر دارم.
کُردپرس-وضعیت کیانوش رستی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
آقای رستمی اعتقادات خاص خودش را دارد و فدراسیون حالا درست یا غلط فضایی را در اختیار او قرار داده است.یکی دو مسابقه را ناکام بوده ولی اعتقاد دارد که با همین روش جلو برود.صرفا می‌توانم برای او آرزوی موفقیت کنم.
کُردپرس-مسئله بعدی که مایلم نظر شما را بدانم در خصوص توسعه ورزش وزنه‌برداری در استان‌هایی مانند (کرمانشاه،ایلام ،آذربایجان غربی و کُردستان) است که با وصف استعدادهای فراوان و همچنین افراد مقام‌آور در سطح ملی،هنوز در شرایط ایدال و استانداری قرار ندارند،شما این عامل را ناشی از چه می‌دانید؟
بخش عظیمی از این مشکلات به ۴ سال گذشته برمی‌گردد.به نظر من در این ۴ سال چه به لحاظ سخت افزاری و چه به لحاظ توسعه وزنه‌برداری درست عمل نکردیم.ما نه تنها حرکت مثبتی انجام ندادیم حتی گاها تیشه به ریشه وزنه‌برداری زدیم با روش‌های مختلف.حال در این وقت نمی‌گنجد وارد جزییات شوم اما اهل فن می‌دانند که فدراسیون قدم‌هایی را برداشت که وزنه‌برداری کشور به لحاظ کمیت توسعه پیدا نکند و حتی مسابقاتی مانند مسابقات قهرمانی کشور با تعداد کمتر برگزار شد و اگر بی‌طرفانه به قضیه نگاه کنیم،استان‌هایی که نام بردید،از لحاظ تعداد ورزشکار در سطح پایین‌تر قرار گرفتند.در سوی دیگر سالن‌ها نه تنها تجهیز نشدند بلکه با افزوده شدن ورزش بانوان، نصف وقت بدان‌ها اختصاص پیدا کرد در حالی که هیچ زیرساختی برای آن فراهم نشده بود.من فکر می‌کنم در مجموع با اقدامات فدراسیون خانواده وزنه‌برداری لطمه دید.
نظر شما