به گزارش کردپرس، مقامات فدرال عراق بار دیگر وارد مذاکره با دولت اقلیم کردستان محتاج به بودجه ملی بر سر مسائلی مانند نفت و مناطق مورد مناقشه عراق شده اند اما ناظران شک دارند آنها بتوانند به یک توافق بنیادین دیپلماتیک دست پیدا کند. موارد زیر از جمله مسائل مهم در مورد اختلافات اقلیم کردستان و دولت مرکزی عراق است.

بهبود روابط میان اقلیم کردستان و دولت مرکزی عراق به دلیل ترس دولت فدرال از این که روزی منطقه خودمختار مملو از نفت بخواهد از این کشور جدا شوند با موانعی روبه رو بوده است.

اربیل و بغداد در سال 2014 و در جریان تلاش اقلیم کردستان برای صادرات نفت به ترکیه آنهم در میانه بلوا و آشوب تحرکات داعش، رو در روی هم قرار گرفتند.

اقلیم کردستان عراق طی توافقی با عادل عبدالمهدی وزیر وقت نفت عراق موافقت کرد در ازای از سر گیری دریافت سهم خود از بودجه فدرال، صادرات نفت خود را به شرکت دولتی سومو واگذار کند. اما این توافق بر اثر درخواست اربیل برای اختصاص سهم بیشتر از بودجه و نیز اتهامات مطرح شده علیه همدیگر هیچ وقت اجرایی نشد.

روابط میان اقلیم کردستان عراق و دولت مرکزی عراق بر اثر برگزاری رفراندوم استقلال در سال 2017 که با رای چشم گیر کردها به آن همراه شد به شدت تیره شد.

در بودجه 2019 عراق قید شده است که اقلیم کردستان عراق باید روزانه 250000 بشکه نفت خام از طریق شرکت سومو صادر کن و دیگر منابع درآمدی حاصل از منابع انرژی را نیز در ازای دریافت 12 درصد از بودجه کل عراق معادل 8 میلیارد و دویست میلیون دلار به دولت مرکزی عراق واگذار کند.

قبل از هر چیز بودجه عراق تصریح کرده است که فارغ از این که تهعدات اقلیم کردستان به انجام برسد یا خیر، بودجه برای پرداخت حقوق کارمندان دولت اقلیم کردستان ارسال خواهد شد. بغداد بودجه برای پرداخت حقوق کارمندان دولت اقلیم کردستان را ارسال کرده است اما به دلیل این که اربیل اقدام به صدور مستقیم روزانه 500000 بشکه نفت خام به ترکیه کرده است، از پرداخت تمام و کمال سهم اقلیم کردستان از بودجه فدرال عراق خودداری کرده است.

مسرور بارزانی، نخست و زیر جدید اقلیم کردستان عراق در ماه جولای با عادل عبدالمهدی نخست وزیر عراق دیدار کرد تا کمیته های فنی برای حل مناقشات تشکیل دهند. یک مقام عراقی که از مسئله مطلع است در این باره گفت: «بارزانی برای این مسئله عجله داشت که نشانه خوبی است.» به نظر می رسد که دلیل اصلی نمایان شدن بحران اقتصادی است. بارزانی گفت که اقلیم کردستان 14 میلیارد دلار بدهکار است اما کارشناسان بر این باورند که بدهی های اقلیم کردستان بالاتر از این میزان است.

اقلیم کردستان عراق دارای بخش عمومی بزرگتری نسبت به دولت عراق است و بودجه اختصاص یافته به آن به رکورد 8.9 میلیارد دلار رسیده و معادل بودجه اختصاص یافته برای 1.2 میلیون کارمند دولت فدرال عراق است. بسیاری از این کارمندان وجود خارجی ندارند و کارمندان سایه خوانده می شوند.

بر اساس بودجه فدرال عراق، اقلیم کردستان عراق از فروش مستقیم نفت حدود 3.5 میلیارد دلار و از طریق دریافت سهم بودجه از عراق حدود 4.6 میلیارد دلار بابت پرداخت حقوق کارمندان درآمد خواهد داشت.

احمد طبقچلی، از موسسه مطالعات منطقه ای و بین المللی در سلیمانیه که تحقیق مبسوطی درباره مناقشه بر سر بودجه انجام داده، در این باره می گوید: این میزان درآمد در مقایسه با نیاز مالی اقلیم کردستان خلا بزرگی بوجود می آورد به همین دلیل، دولت اقلیم کردستان مجبور است حقوقها را با تاخیر حدودا 7 ماهه پرداخت کند.

سرکوت شمس الدین، نماینده کرد پارلمان عراق که پرونده نفت را پیگیری کرده می گوید مسئله نفت باید حل شود زیرا این مسئله باعث نابودی اقتصاد اقلیم کردستان خواهد شد

وی افزود: مردم مطمئن نیستند که پایان ماه حقوق خود را دریافت خواهند کرد یا خیر، این مسئله بر حقوق ها، سرمایه گذاری و بسیاری چیزهای دیگر تاثیر می گذارد.

شمس الدین می گوید: « از آنجایی که عادل عبدالمهدی نسبت به کردها توجه دارد و سالها با آنها تعامل داشته، دولت اقلیم کردستان خوشبین است.» عادل عبدالمهدی هم امیدوار است توافق مستحکم با اقلیم کردستان در مقابل ائتلاف ناپایداری که سال گذشته وی را سر کار آورد، منجر به پایداری وضعیت سیاسی وی شود.

طبقچلی می گوید: « ممکن است یکی از متحدان طبیعی عادل عبدالمهدی اقلیم کردستان عراق باشد. عبدالمهدی می داند که نمی تواند زیاد به دو تشکل رقیب در پارلمان عراق اتکا داشته باشد او به این نیاز دارد که حمایت ستون سوم را که اقلیم کردستان همراه داشته باشد.»

یک منبع دولتی آگاه نسبت به موضوع کرکوک مورد مناقشه به خبرگزاری فرانسه گفت: « علیرغم حسن نیت، اختلافات فراتر از از حد معمول است و حتی ممکن است سازش را به خطر بیاندازد. این مسئله پایه مذاکره است اما در واقع هیچ تصمیمی برای حل این مسئله وجود ندارد.»

وی افزود:« این یک مسئله ملی است که پر از اختلافات میان تشکل های مختلف است و باید دخالت های منطقه ای و بین المللی را نیز به آن اضافه کرد.»

نهادهای دخیل در آن شرکت های بین المللی انرژی، کشورهای تولید کننده نفت یا اوپک و متحدانی مانند ایالات متحده آمریکا هستند که مقامات آنها از بغداد و اربیل خواسته اند با هم آشتی کرده و به توافق برسند.

اما روبا هوساری، تحلیلگر ایراک اویل فورم می گوید که «مذاکرات به بن بست رسیده است و هر گونه توافق جدید ممکن است موقتی باشد و همان مشکلات توافقات قبلی را داشته باشد.»

خانم هوساری افزود: از یک طرف، اقلیم کردستان به شدت کنترل دولت فدرال بر مرزها و منابع نفتی خود را رد کرده و بغداد هم در تعامل با کردها از گفتمان یگانه برخوردار نیست و از سیاست ملی پیروی نمی کند.

حتی اگر عادل عبدالمهدی از طریق مذاکره با کردها به یک توافق دست پیدا کند تلاش خواهد کرد تا مخالفان وی در پارلمان با توجه به این که از وی به خاطر همراهی زیاد با اقلیم کردستان انتقاد می کنند، آن را امضا کنند.

منبع: خبرگزاری فرانسه

ترجمه: خبرگزاری کردپرس- سرویس جهان

کد خبرنگار: 40101