به گزارش کردپرس، در حالی که پیشنهاد ترکیه برای به دست گرفتن امنیت فرودگاه کابل در افغانستان همچنان محل بحث است، هشدارهایی از سوی مقام های سابق آنکارا درباره خطرات پیش روی ترکیه در افغانستان به گوش می رسد.

مینه اِسین خبرنگار روزنامه جمهوریت در مصاحبه ای با حکمت چتین وزیر امور خارجه پیشین ترکیه درباره خطرات پیش روی ترکیه گفتگو کرده است. این وزیر خارجه پیشین که از 2003 تا 2006 نیز نماینده ارشد غیر نظامی ناتو در افغانستان بوده است، اعتقاد دارد که در صورت امکان ترکیه نباید افغانستان را تنها بگذارد. با این همه او تاکید دارد که مسئولیت کنترل فرودگاه کابل بدون تایید طالبان برای ارتش ترکیه خطرناک است. همچنین پیشنهاد آنکارا برای همکاری با پاکستان هم اشتباه است، زیرا در افغانستان جو بی اعتمادی نسبت به پاکستان وجود دارد.

چتین می گوید: «بر اساس توافقی که بین ایالات متحده آمریکا و طالبان در فوریه 2020 در دوحه امضا شد باید تا اول ماه می 2021 همه نیروهای خارجی از افغانستان خارج می شدند. پس از آن ایالات متحده این موضوع را به 11 سپتامبر موکول کرد. بر طبق ماده دیگر این توافق نامه دولت انتقالی قرار است پس از خروج قدرت های خارجی تشکیل شود. این اتفاق به این دلیل رخ نداد که جلسه استانبول برگزار نشد. قرار است طالبان هم در دولت انتقالی همراه با دولت کابل شرکت کند. بنابراین انتظار می رود که این روند بسیار دشوار باشد. زیرا طالبان اشرف غنی رئیس جمهور فعلی افغانستان را قبول ندارد. طالبان می خواهد همه نیروهای ناتو از جمله ترکیه همراه با نیروهای آمریکایی از افغانستان خارج شوند. تا اکنون این بحث ها به هیچ نتیجه ای نرسیده اند. امنیت این فرودگاه به مدت شش سال توسط ترکیه در چارچوب مأموریت ناتو تأمین شده است. اکنون اگر ترکیه بخواهد دوباره کار خود را آغاز کند این باید با تصویب مشترک طالبان و دولت کابل اتفاق بیافتد.

اکنون در این کشور آشفتگی وجود دارد. به نظر می رسد طالبان از نظر فیزیکی بر میدان مسلط باشد. مسئولیت کنترل این فرودگاه بدون تأیید طالبان برای سربازان ترک یک خطر امنیتی است. ممکن است طالبان حمله کند. با این حال نباید فراموش کنیم که از زمان آتاترک تا حالا بین ترکیه و افغانستان روابط بسیاری وجود دارد. در سراسر افغانستان، ترکیه و نیروهای مسلح آن صمیمانه مورد احترام هستند. فعالیت فعلی نیروهای مسلح ترکیه استقرار در فرودگاه کابل زیر چتر ناتو است. در دوره بعدی، از آنجا که ناتو نیز به طور کامل عقب نشینی می کند، تأیید دولت افغانستان و طالبان برای این امر ضروری است. اگر تأییدیه بدست آید و شرایط فراهم شود، من عقیده دارم که ترکیه باید این وظیفه را در افغانستان انجام دهد و نباید افغانستان را تنها بگذارد. اگر تصمیم برای ماندن ترکیه در افغانستان در داخل طالبان گرفته شود فکر نمی کنم طالبان اقدامی بر علیه نیروهای ترکیه انجام دهد.

همچنین ترکیه در این شرایط نیاز به دریافت تدارکات، تأمین مالی و سایر حمایت ها از کشورها، نهادها و سازمان های بین المللی دارد.

ترکیه هیچگاه به عنوان نیروی نظامی در افغانستان نبوده است. بلکه ما به عنوان یک نیروی بشردوست و نرم در منطقه حضور داشته ایم. اکنون هم مانند گذشته ترکیه باید از آموزش نیروهای امنیتی افغانستان حمایت کند.

در نشست اخیر ناتو در بروکسل، بدون حضور افغانستان، درباره روشن شدن وضعیت افغانستان گفتگوهایی شکل گرفت. من امیدوارم که اخباری که مبنی بر همکاری با پاکستان و مجارستان در این زمینه منتشر شده است، تنها یک اشتباه و سوءبرداشت باشد. من فکر نمی کنم که همکاری با دولت پاکستان برای حفظ امنیت فرودگاه کابل از سوی دولت غیر نظامی افغانستان پذیرفته شود، زیرا مردم افغانستان فکر می کنند که دولت افغانستان سال ها است که با نیروهای طالبان مستقر در پاکستان مبارزه می کند. همچنین اینطور به نظر می رسد که عناصر رادیکال تر طالبان همچنان در پیشاور پاکستان هستند. البته حمایت سیاسی پاکستان برای صلح و ثبات در منطقه مهم است اما فکر نمی کنم که دولت مرکزی با حضور پاکستان برای امنیت فرودگاه موافقت کند.

یک ویژگی دیگر افغانستان این است که گروه های قومی مختلف می خواهند در یک کشور باشند. ازبک ها به ازبکستان و ترکمن ها به ترکمنستان فکر نمی کنند. فراموش نکنیم که حدود 12 درصد از مردم افغانستان را خویشاوندان ترکمن و ازبک ما تشکیل می دهند.

من هم مثل احزاب اپوزیسیون ترکیه فکر می کنم برای تعیین تکلیف برای ماندن ترکیه در افغانستان جهت تامین امنیت فرودگاه باید لایحه جدیدی در مجلس تصویب شود. چون این موضوع دیگر در چارچوب ماموریت ناتو نیست، بلکه وضعیت جدیدی دارد رقم می خورد.»

لازم به ذکر است حکمت چتین متولد 1937 در یکی از شهر کوچک لیجه از توابع دیاربکر است که در سال 1960 از دانشکده اقتصاد دانشگاه آنکارا فارغ التحصیل شده و در سال 1977 به عنوان نماینده حزب جمهوری خواه خلق (CHP) از استانبول وارد مجلس شد. او در سال 1978 به عنوان وزیر خارجه و پس از آن به عنوان معاون نخست وزیر در کابینه بولنت اجویت خدمت کرد. پس از کودتای 1988 برای احزاب مختلفی فعالیت کرد و در سال 1991 دوباره به عنوان وزیر خارجه در کابینه سلیمان دمیرل منصب گرفت. او در کابینه تانسو چیلر نیز وزیر خارجه بود و در سال 1994 استعفا کرد. چتین در 19 نوامبر 2003 به عنوان اولین نماینده ارشد غیرنظامی دبیرکل ناتو در افغانستان، و عالی ترین نماینده سیاسی ناتو در این کشور منصوب شد و تا 24 آگوست 2006 در این سمت فعالیت می کرد.