به گزارش خبرگزاری کردپرس، دکتر علی ایار عنوان کرد: وقتی در تاریخ این ناحیه یعنی ایلام و لرستان غور می کنیم متوجه می شویم از سیصد سال گذشته تا به امروز «مرتع و چراگاه» یکی از علل درگیری ها بوده است. در این سیصد سال کسانی که وظیفه قانونی داشته اند چرا تکلیف تعیین حدود مراتع مشاع را مشخص نکرده اند؟ سیصد سال پیش تا به امروز چندین نسل رفته اند و مرتع و چراگاه هنوز مسأله مشترک است.

وی افزود: اصلا چرا یک جامعه باید شیوه زندگیش آنچنان باشد که بعد از سیصد سال مسأله اش ثابت مانده و همان مرتع و چراگاه باشد؟

این جامعه‌شناس اسلامی گفت: فکر نکنیم که نیاکان ما همه اش در جنگ و برادر کشی بوده‌اند؛ نه. ما ایرانی ها صاحب یک فرهنگ غنی هستیم، که بر صلح و برادری تأکید داشته است.

ایار ادامه داد: بحث مشکل فرهنگی یک آدرس اشتباهی است. اتفاقا تخطئه تمام گذشته میراث فرهنگی قدمای ما خواسته استعمار و دروغ مکتب نوسازی بود. بسیاری از این خصومت ها و طایفه بازی ها را استعمار گرانی که در جستجوی نفت بودند و حکومت ها به وجود می آوردند.

او گفت: شاید باورش سخت باشد که برخی از سیاحان خارجی برای خوانین و مردم ما اسلحه هدیه می آوردند. مثلی لری داریم که می گوید «سوغات خرس هپولک است» و سوغات غربی برای مردم ما تفنگ بود. برخی از این سیاحان از وقوع جنگ های طایفه ای در منطقه اظهار خوشحالی می کردند و در دوره قاجار حکام محلی به این طایفه گرایی دامن می زدند. اصلا ما سیستم قبیله ای نداشتیم. شرایط این وضع را به وجود آورده است.

وی ضمن تاکید بر اینکه نباید خودمان را بی فرهنگی متهم کنیم، یادآور شد: نیاکان ما در همین منطقه در غیبت دادگاه محاکم شرع و عرف در زاگرس «نهاد خون بس» را طراحی کردند تا انتقام و قتل و درگیری طوایف متوقف شود.

این جامعه‌شناس فرهنگی عنوان کرد: یکی از بزرگان فرمایش کردند: قانون، قانون، قانون. سه بار یاد تأکید عجم اغلو در کتاب «چرا ملت ها شکست می خورند» افتادم که همین تأکید دارند: نهادها، نهادها ، نهادها. فرمایش درستی است؛ نهادهای متولی که یک یا دو نهاد نیست باید پای کار باشند. به عنوان مثال وقتی که یکی از علت های اصلی نزاع های طایفه ای امروز مراتع و چراگاه ها است قبل از این که زمینه نزاع وقتل های دیگر فراهم کنند بر اساس عرف و قانون تکلیف مراتع را در سایر مناطق و این مناطق مشخص کنند. تا از بروز نزاع جلوگیری شود.

وی افزود: سیصد سال است بحث مراتع و چراگاه عامل نزاع بوده و همچنان حل نشده مانده است. در چنین شرایطی طبیعی است که این مسأله کهنه، روزی سبب ساز قتل و خونریزی بشود.

ایار توضیح داد: نباید این نزاع ها را به فرهنگ ربط بدهیم. در این مناطق سرمایه‌ای اجتماعی به نام ریش سفیدان و معتمدان از وقوع بسیاری از مسائل جلوگیری کرده اند، اگر چه در برخی موارد توان «حل» نداشته اند حداقل «فیصله داده اند» که به نظرم مهم‌ترین سرمایه امروزی ما مصلحان هستند. الان این مصلحان و ریش سفیدان که گرد هم آمده اند سرمایه بی نظیری هستند که البته نهادهای قانونی هم باید به کمک آنها بیایند.

به گزارش کردپرس، این جلسه به منظور برقراری صلح و آشتی بین طوایف بیرانوند و بیره‌ای مقیم آبدانان بعد از درگیری خونین، با ابتکار دفتر بهزاد علیزاده، نماینده حوزه انتخابیه دهلران و با حضور وی، امام جمعه و جمعی از معتمدین، متنفذین و ریش سفیدان در سالن کتابخانه عمومی دره شهر برگزار شد. در این جلسه جمعی از صاحب نظران و حضار در مجلس سخنانی ایراد کردند.