خبرگزاری کردپرس _ عدم انسجام و توافق کلان میان چهره ها، نیروها و گروه های اثرگذار استان و حتی تعارض و تقابل میان آنها، کار را برای انتخاب یک استاندار توانمند سخت می کند؛ تفاوتی هم ندارد کدام حزب و جناح برنده انتخابات باشد، چون در استان کرمانشاه تشکل و تیمی هماهنگ و همدل از بزرگان و فرهیختگان برای اثرگذاری مثبت بر توسعه و پیشرفت استان وجود ندارد.
سالهاست در کرمانشاه هرکسی سنگ خودش را به سینه می زند. اینجا هر کسی که در ایام انتخابات از رئیس جمهور منتخب حمایت کرده باشد این اجازه را به خودش میدهد که گزینهای را برای صدارت استانداری کرمانشاه به دولت جدید معرفی کند.
طی دهه های مختلف هم روال بر این بوده که در هر دوره بالغ بر ۳۰ نفر برای گزینه استانداری پیشنهاد میشود و متاسفانه در این دوره هم باز به این شکل عمل شده است. تجربه این سال ها نشان داده دولت نوپا – که دغدغههایی فراتر از انتخاب استاندار دارد – معمولا با انتخاب یک گزینه خودش را با حامیان ۲۹ گروه دیگر وارد چالش نمی کند.
عاقلانه ترین کار برای دولت ها که سابقه آن کاملا در دوره های قبلی مشهود است فرستادن افرادی به کرمانشاه است که وامدار آنها هستند و پست خالی برای آنها وجود ندارد و نیروهای اثرگذار استانهای دیگر با همگرایی اجازه حضور به آنها را در استان خود نمی دهند.
در این شرایط استانی موفق عمل می کند که در آن گروهی توسعه گرا و کلاننگر از بزرگان استان از هر طیف و گروه سیاسی، اجتماعی و اقتصادی شکل گرفته باشد و آنها با در نظر گرفتن مصلحت کلان استان برای گرفتن امتیاز از دولتهای حاکم تلاش کنند.
*مدیرمسئول گروه رسانه ای میلکان
نظر شما