به گزارش کردپرس، کردهای مقیم اروپا و دوستان آنها با گردهمآیی در لوزان سوئیس به کنوانسیون لوزان که در 24 جولای 1923 بین برندگان جنگ جهانی و جمهوری تازه تاسیس ترکیه امضاء شد اعتراض کرده و خواستار به پایان رسیدن انزوای اجباری عبدالله اوجالان رهبر در بند حزب کارگران کردستان (PKK)، و توقف عملیات ترکیه در خاک اقلیم کردستان شدند.

صالح ساغلام به عنوان نماینده کمیته سازماندهی میتینگ اعتراضی گفت «تمدید کنوانسیون لوزان باعث می شود تا حمله های حکومت ترکیه بر علیه کردها با هدف کشتار و نسل کشی آنها صد سال دیگر ادامه یابد.»

جمعیت حاضر در این گردهمآیی با راهپیمایی در مقابل ساختمان Château d'Ouchy که کنوانسیون لوزان در آن امضاء شد، همچنین با سر دادن شعارهایی بر علیه انزوای اجباری اوجالان و ادامه عملیات نظامی ترکیه در خاک اقلیم کردستان، خواستار وحدت کردها شدند.

سرحد آگر، سیاستمدار کُرد، در سخنانی خطاب به حاضران گفت: «مردم کرد به روز رسانی کنوانسیون لوزان را که قرار است یک قرن دیگر تهدید، کشتار و نسل کشی بر علیه کُردها را به آنها تحمیل کند نمی پذیرند.»

تونجای ییلماز سخنگوی همبستگی قدرت دموکراتیک اروپا (ADGB)، گفت «کنوانسیون لوزان زمینه را برای کشتار همه ساکنان باستانی این سرزمین به ویژه کردها و ارمنی ها و ... در جغرافیای کُردی فراهم می کند. ما اجازه نمی دهیم که این کنوانسیون یک قرن دیگر هم ادامه یابد.»

کمال بیلگت به نمایندگی از حزب کمونیست کردستان (KKP) گفت: «تنها گزینه ما برای نجات مردم کرد و مردم منطقه این است که وحدت ملی کُردها تضمین شود.»