آیا دولت اقلیم کردستان می تواند مسئله پ.ک.ک را حل کند؟

سرویس جهان- حزب دموکرات کردستان عراق و حزب کارگران کردستان ترکیه یا پ.ک.ک، علیرغم رقابت عمیق موجود میانشان، بر لزوم تعامل صلح آمیز با اختلافات دیرینه خود تاکید می کنند.

به گزارش کردپرس، همچنان که دولت ترکیه درگیر حملات علیه پ.ک.ک در اقلیم کردستان برای بیرون راندن گریلاهای پ.ک.ک از کوهستان قندیل است، هم پ.ک.ک و هم حزب دموکرات کردستان عراق تاکید می کنند که از مذاکره برای حل مسائل و مشکلاتشان به صورت صلح آمیز استقبال می کنند.

حزب کارگران کردستان ترکیه یا پ.ک.ک یک حزب سیاسی چپ کردی است که عبدالله اوجالان آن را در دهه 1970 بنیان نهاد تا برای کردهای ترکیه استقلال را به ارمغان بیاورد اما وی هم اکنون در زندان است. پ.ک.ک در سال 1984 مقاومت مسلحانه را در برابر ارتش ترکیه برگزید. حزب کارگران کردستان ترکیه از نظر آمریکا، غرب و ترکیه یک سازمان تروریستی محسوب می شود.

حزب دموکرات کردستان عراق یک حزب سیاسی است که به دنبال ترقی ناسیونالیسم بوده و توسط مسعود بارزانی، رییس سابق اقلیم کردستان عراق رهبری می شود. ملا مصطفی بارزانی، پدر مسعود بارزانی این حزب را در سال 1946 تاسیس کرد. حزب دموکرات به عنوان برنده انتخابات 30 سپتامبر 2018 در اقلیم کردستان، ارکان اصلی حکومت اقلیم کردستان از جمله، ریاست اقلیم کردستان، نخست وزیری اقلیم کردستان، نهاد قضایی، نهادهای امنیتی، نفت و رسانه های اصلی را در کنترل خود دارد.

شورای امنیت اقلیم کردستان عراق به دنبال حادثه قتل یکی از کارمندان کنسولگری ترکیه در اربیل که در رستوران حقه باز در اربیل روی داد، با انتشار ویدیویی اعترافات عوامل این قتل را پخش کرد که حاکی از دست داشتن پ.ک.ک در این قتل بود. پ.ک.ک هر گونه دست داشتن خود در این قتل را رد کرد اما آن را مورد ستایش قرار داد.

احزاب دموکرات و پ.ک.ک در میانه 1990 و در اتفاقاتی که از آن به عنوان جنگ داخلی کردستان یاد می شود، در دو محور مقابل هم قرار گرفتند. حزب دموکرات کردستان هم از این که پ.ک.ک چنان منطقه وسیعی از اقلیم کردستان را در اختیار دارد ناراضی است.

اما مراد قارایلان، فرمانده نیروهای مدافع خلق، شاخه نظامی پ.ک.ک در تاریخ 3 آگوست 2019 به شبکه تلویزیونی سترک تی وی گفت که « اختلافات میان حزب دموکرات و پ.ک.ک آنچنان بزرگ نیست که نشود با مذاکره آنها را حل کرد.»

صفین دزه ایی، مسئول ارتباطات خارجی دولت اقلیم کردستان عراق در این باره به المانیتور گفت:« حوزه فعالیت پ.ک.ک خاک اقلیم کردستان عراق نیست. مسائل مربوط به پ.ک.ک ریشه در خاک ترکیه دارد و به خاک اقلیم کردستان رسیده است. اقلیم کردستان عراق به اندازه کافی مصیبت از حوادثی مانند انفال و بمباران شیمیایی چشیده است و تحمل مصیبت های دیگر و سوء استفاده از قلمرو و حاکمیتش را ندارد.»

دزه ایی افزود: « بنابراین، مسئله 40 ساله کردها و پ.ک.ک باید در داخل ترکیه و از راه های مسالمت آمیز حل شود. فارغ از این که صلح به دست آید یا خیر، باید جنگها و درگیریها متوقف شوند چرا که نباید جایگزین صلح جنگ باشد. این مطنقه در گذشته نقش مهمی در روند صلح داشت. ما امیدوار هستیم که فضایی برای از بین رفتن هر گونه خشونت و رسیدن به صلح از طریق مذاکره فراهم شود. پ.ک.ک باید به خواسته های اقلیم کردستان احترام بگذارد. این سازمان همچنین باید به تهدیدهای خود و دخالت هایش در اقلیم کردستان پایان دهد.»

دولت ترکیه و پ.ک.ک همزمان در تلاش برای یافتن راه حلی مسالمت آمیز در جهت حل تقابل دهها ساله که بیش از 40000 کشته بر جای گذاشته است، از سال 2013 تا 2015 آتش بس برقرار کردند. اما این آتش بس بیشتر به علت آشوب منطقه ای در عراق و سوریه پایان پیدا کرد.

زاگرس هیوا، سخنگوی اتحادیه جوامع کردستان، گروه سیاسی فرامنطقه ای چتر سیاسی وابسته به ایدئولوژی عبدالله اوجالان به المانیتور گفت:« ما همیشه آماده مذاکره هستیم و هیچ گونه پیش شرطی برای آغاز مذاکره نداریم. گفتگوهای صلح جویانه تنها راه حل برای تعامل با این گونه مسائل است. ما حتی نمی خواهیم به احتمال درگرفتن جنگ داخلی میان گروههای کردی فکر کنیم.»

زاگرس هیوا در مورد درخواست حزب دموکرات کردستان عراق برای خروج پ.ک.ک از قلمرو اقلیم کردستان عراق گفت که این درخواست ها فقط در خدمت برنامه های رجب طیب اردوغان، رییس جمهور ترکیه در راستای « از بین بردن دستاوردهای اقلیم کردستان و ایجاد جرقه جنگ میان نیروهای پیشمرگ اقلیم کردستان و گریلاهای پ.ک.ک خواهد بود.»

وی افزود:« ما در هر جایی که خطر پاکسازی نژادی در مورد کردها وجود داشته باشد حاضر خواهیم بود و از کردها و دیگر اقلیت ها محافظت خواهیم کرد.»

زاگرس هیوا گفت که هنوز نیروهای وابسته به حزب دموکرات وارد جنگ با گریلاهای پ.ک.ک نشده اند. با این حال، وی هشدار داد که سازمان اطلاعات ترکیه یا میت وارد جرگه های نیروهای وابسته به حزب دموکرات و «آژانس اطلاعات پاراستن» شده و برخی در زمینه کسب اطلاعات لازم برای حملات هوایی علیه شبه نظامیان پ.ک.ک به سازمات میت کمک می کنند.

المانیتور برای دریافت توضیح در این باره با محمود محمد، سخنگوی حزب دموکرات کردستان عراق ارتباط برقرار کرد اما او از پاسخ دادن در این باره خودداری کرد.

اوجالان که با کمک های آمریکا و توسط نیروهای ویژه ترکیه در سال 1999 در کنیا دستگیر شد در زندانی در جزیره امرالی ترکیه محبوس شده است. وکلای اوجالان در ماه آگوست و به نقل از وی اعلام کردند که اوجالان گفته است می تواند ظرف یک هفته تقابل میان پ.ک.ک و دولت ترکیه را متوقف کند.

زاگرس هیوا به المانیتور گفت که « جنبش ما از مدتها پیش اعلام کرده است که اوجالان مذاکره کننده اصلی ما در هر گونه توافق صلح آمیز است. بنابراین، اگر کانال های ارتباطی امن و مطمئن برای به اشتراک گذاشتن ایده های اوجالان و جنبش وی وجود داشته باشد دیدگاه های اوجالان برای جنبش لازم الاجرا خواهد بود.»

وی افزود:« اوجالان در تبادل دیدگاه خود با مردم در ماه های می و آگوست، آمادگی خود را برای حل مسئله اعلام کرد. فقط باید منتظر ماند که آیا ذهنیت دولت ترکیه برای حل دموکراتیک مسئله کردها آماده است یا خیر.»

دیلیمان عبدالقادر، تحلیلگر کرد مسائل خاورمیانه و مدیر روابط خارجی در موسسه الیجنس استراتجیز گفت که ترکیه مانع اصلی برقراری صلح بین پ.ک.ک و حزب دموکرات کردستان عراق است.

وی به المانیتور گفت: « دولت هایی مانند ترکیه، اقلیم کردستان و کردها را مقابل هم قرار داده اند. مسعود بارزانی، رهبر حزب دموکرات کردستان عراق باید شجاع باشد و فراتر از تاکتیک های حفظ منافع خود، اردوغان و حزب دموکرات کردستان و عدالت و توسعه ترکیه نگاه کند. حزب دموکرات کردستان همچنین باید بداند که پ.ک.ک به این زودی جای دیگری نخواهد رفت. انتخاب ساده است؛ قبل از هر کس با کردها صلح کن.»

وی در مورد پیش شرط های حزب دموکرات برای مذاکره با پ.ک.ک گفت که این درخواستها غیرواقع گرایانه بوده و تفاوتی با موضع ترکیه ندارد.

عبدالقادر گفت: « اگر مذاکره با این رویکرد که بدون دخالت عوامل خارجی مانند آنکارا آغاز شود موفقیت آمیز خواهد بود. هر دو باید فراتر از منافع ترکیه حرکت کنند. اگر فرصتی برای آشتی و صلح میان حزب دموکرات و پ.ک.ک فراهم نشد کردها از هر دو ناامید خواهند شد. اگر کردها به خانه خود نظم ندهند در این منطقه پرآشوب به عنوان یک عامل آلترناتیو در نظر گرفته نخواهند شد. کردها مردمی صلح طلب هستند اما تقابلات داخلی و همپوشانی منافع قبیله ای باعث کنار رفتن حمایت های بین المللی شده است. چه بخواهیم و چه نخواهیم، قدرت های منطقه ای و بین المللی ما کردها را بر اساس توانیی مان در حاکمیت نهادها قضاوت خواهند کرد و نه قبیله گرایی.»

منبع: المانیتور

نویسنده: دانا طیب منمی

ترجمه: خبرگزاری کردپرس- سرویس جهان

کد خبرنگار: 40101

کد خبر 146094

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha