به گزارش خبرگزاری کردپرس، در روزهای گذشته دانشگاه ایلام در غیاب دانشجویان خود میزبان بیست و ششمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران بود. کارگاه‌های 9 گانه این جشنواره در کلاس‌های دانشکده کشاورزی برگزار شد و هر کدام از اساتید سعی می‌کرد هنرجویان را در مدت دو روزه جشنواره به سمت اثری خلاقانه سوق دهد.

نکته مثبت این جشنواره استفاده از عناصر بومی و محلی استان ایلام در خلق آثارشان بود. اساتید با استفاده از المان‌ها، افسانه‌ها، طبیعت، آثار تاریخی و مردمشناسی مردم استان ایلام از هنرمندان جوان خود می‌خواستند اثری خلق کنند که حاصل کار آن‌ها می‌تواند مجموعه بدیعی از تصویر ایلام در قالب هنرهای 9 گانه تجسمی برای این استان به یادگار بگذارد.

در کارگاه کاریکاتور، جمال رحمتی ابتدا درباره روش‌های سوژه‌یابی صحبت کرد و شیوه‌های بزرگ‌نمایی، کوچک‌نمایی، تفکر معکوس، شباهت، تلفیق زمان، طوفان فکری، بسط و گسترش، بازنمایی و... را به عنوان روش‌هایی که برای پیدا کردن سوژه در رشته‌های مختلف مانند فیلم‌نامه‌نویسی، تصویرسازی، ادبیات و... استفاده می‌شود، توضیح داد و سپس با موضوع "مشاغل و دنیای دیجیتال" از هنرمندان خواسته شد هرکسی از منظر خود به سوژه نگاه کند و ارتباط این دو با هم را در اثرش به نمایش بگذارد.

احسان عبدالهی در کارگاه تصویرسازی موضوعی را انتخاب کرده بود که به اقلیم ربط داشته باشد و در توضیح آن گفت: در این حوالی جایی به اسم "طاق شیرین و فرهاد" (واقع در شهرستان ایوان) هست و داستانش این است که شیرین و فرهاد از اینجا رد می‌شدند و فرهاد در یک نصف روز اقامتگاهی را برای استراحت شیرین می‌سازد. موضوع خوبی است که هم تم داستانی گسترده دارد و هم می‌توان در آن خلاقیت به خرج داد. تصویرگران اغلب افرادی حرفه‌ای بودند و به همین خاطر عبداللهی از آن‌ها خواست مسابقه را به شکل سفارش یک اثر در نظر بگیرند.

جمال عرب‌زاده نیز در کارگاه طراحی به هنرجویان گفت که در این کارگاه باید طراحی را به صورت یک پروژه ببینیم نه یک کار تکمیل شده. پروژه هنری که در آن سوالی هست و از طریق عمل طراحی با مدیوم‌هایی که در اختیار داریم به این سوال جواب می‌دهیم. پس از آن موضوع "انسان و مکان" برای کار در نظر گرفته شد که یک موضوع باز است و حتی می‌تواند فیگوراتیو یا انتزاعی باشد. برای ارائه آثار، تعداد معینی در نظر گرفته نشد چون اندازه و تکنیک کارها متفاوت است اما کار نهایی باید یک اثر یا یک مجموعه تمام شده باشد که بتواند ایده را به فرم تبدیل کند.

حسین غلامی در کارگاه خوشنویسی به شیوه رایج در آزمون‌های خوشنویسی، از هنرمندان خواست که یک شعر را در قالب چلیپا ترکیب کنند. این کار پیچیده به خوبی می‌تواند توانایی‌های خوشنویس را نمایان کند. در عین حال یک موضوع آزاد نیز در نظر گرفته شد تا خوشنویسان بتوانند خلاقیت خود را در زمینه‌هایی مانند سیاه‌مشق، ترکیب حروف و کلمات و... بر اساس تجربیات و آموزش‌های قبلی خود نشان دهند.

کامبیز صبری در کارگاه مجسمه به دلیل کم‌تجربه بودن هنرجویان از آن‌ها خواست که با این فرصتی که وجود دارد و با توجه به آنچه به آن معتقد هستند، ایده‌ای از خودشان را انتخاب کنند که قابل اجرا باشد که در ادامه هر کدام از هنرمندان با ایده و متریال مورد نظر خود به اجرای طرح انتخابی پرداختند.

در کارگاه عکاسی نیز کیارنگ علایی سه موضوع در زمینه فرهنگ‌عامه، طبیعت و مستند اجتماعی را در نظر گرفت و عکاسان جوان برای عکاسی به مکان‌هایی رفتند مانند قلعه والی شهر ایلام، بازار ایلام و طبیعت روستای میش‌خاص که دارای باغ‌های فراوان است.

در بخش نگارگری صدیقه احمدی باصیری از شرکت‌کنندگان خواست با توجه به کم بودن زمان برای کار نگارگری، بخشی از طرح خود را اجرای نهایی کنند. برای رنگ‌آمیزی آثار نیز از آن‌ها خواسته شد بر اساس رنگ‌های یک فصل سال کار کنند.

فرهاد فزونی در کارگاه گرافیک مدتی طولانی را به معرفی شرکت‌کنندگان اختصاص داد تا به این ترتیب آن‌ها با بیان نکاتی درباره خود و پاسخ دادن به پرسش‌های دیگران، شناخت دقیق‌تری از خود به دست آورند. پس از آن گروه به سطح شهر رفتند تا با دیدن و عکاسی از محیط، شناختی از ایلام پیدا کنند. در روز دوم کارگاه هنرمندان جوان شروع به کار کردند تا آنچه از خود و شهر شناختند را در یک پوستر با عنوان "در خیابان راه می‌روم" طراحی کنند.

خسرو خسروی نیز در کارگاه نقاشی ضمن تأکید بر فرصت کمی که هنرجویان در اختیار دارند تم "طبیعت جاندار" را برای نقاشان در نظر گرفت و با تاکید بر شوقی و ذوقی بودن کارها و پرهیز از شیوه‌های همیشگی، گفت که طبیعی است بسیاری از کارها در این مدت به پایان نمی‌رسند و در قضاوت آنها نباید به دنبال کارهای اجرا شده باشیم.