کردپرس- نمایش "دواهەمین هەنار" بە نویسندگی و کارگردانی پرویز احمدی کارگردان خوش ذوق شهرمان سقز کە بە مدت 10 شب در سالن ادارە ارشاد بە روی صحنە رفت؛ اقتباسی از رمان معروف "دواهەمین هەناری دونیا" اثر بەختیار عەلی است. پرویز احمدی پس از "زەماوەنی خوێن" کە اقتباسی از عروسی خون اثر فدریکو گارسیا لورکا نویسندە شهیر اسپانیایی بود این بار یکی از شناختە شدەترین رمانها کوردی را برای اجرا انتخاب کردە است.
"دواهەمین هەنار" داستان جوانی بە نام سریاس صبحدم است. مظفر صبحدم پدر سریاس، پس از سالها رنج زندان و دوری، اکنون بە دنبال گمگشتەی خود سریاس صبحدم است. او در این جستجو کشف می کند کە سە نفر با نام سریاس صبحدم وجود داشتەاند. یکی انقلابی و در بند، دیگری دستفروشی کە در دعوایی خونین با زورگیری بە نام مەلیک دولبەر بە قتل رسیدە و دیگری کە سوختە و زخمی از بمباران است بە همراە جماعتی دیگر مخفی و تارک دنیا گشتە است. سالها قبل و در عنفوان جوانی مظفر صبحدم در شبی تیرە و تار بە همراە دوستش یعقوب بە جهت ضربه زدن بە رژیم بعث وارد یک عملیات می شوند. مظفر خود را تسلیم می کند تا همرزمش را نجات دهد. یعقوب می گریزد. یعقوب کە خود دارای دو فرزند نامشروع است نام فرزندانش را همراە با فرزند مظفر، سریاس صبحدم می گذارد و برای اینکە این سە پسر هویت خویش را بازشناسند سە انار شیشە ای بە هر کدام می دهد. حال کە مظفر بە این وقایع پی بردە است در پی نجات سریاسهای صبحدمی است کە در گوشە و کنار کوردستان آوارە گشتە اند مظفر می خواهد نوید آیندەای روشن بدور از جنگ و خونریزی و بند بە آنها بدهد.

با نگاە بە کارهای پرویز احمدی چند مولفە می توان یافت کە جزو شاخصەهای اجراهای اوست.

یکی از این مولفەها روایت تو در تو و غیر خطی است. او بە شکلی آگاهانە زمان و مکان را در هم می شکند و مدام بین زمان حال و گذشتە و مکانهای متنوع در حرکت است. برای این مهم از تمهیداتی مانند نور ، موسیقی و گاها تغییر سادە دکور بهرە می برد. این شیوە روایت محور در اجرهای پرویز احمدی باعث می شود مخاطب از حالت منفعل بدر آمدە و حضوری فعال در صحنە داشتە باشد بە گونەای کە یک لحظە غفلت باعث می شود شیرازە کار از دستش در برود و از این بابت مخاطب کارهای او مخاطبان خاص اند کە باید دارای دانش هنری باشند.

از مولفەهای دیگر کارهای احمدی حضور پر رنگ شکل موزیکال اجراست او موسیقی زندە و شعر و آواز را در هم می آمیزد و در بیشتر صحنە ها از آن استفادە می کند تا بە غنای اجرای خود بیفزاید این شکل موزیکال کاملا در خدمت داستان و روایت و بیشتر از آن در خدمت نگاە و فلسفەی کارگردان است.

از دیگر ویژگیهای قابل ذکر آثار پرویز احمدی وسواس و عدم شتابزدگی در روایت است. او بدور از عجلە و شلختگی داستان خود را آرام آرام بە پیش می برد و وسواس زیادی در نمایش هر قطعە از اثر پازل گونەی خود دارد او می خواهد هر لحظە در ذهن مخاطب نقش ببندد رسوب و رسوخ کند بعد بە سراغ قطعەی دیگر می رود. روایت پازل گونەی اجرایش مخاطب را وا می دارد تا تفکر کند و تکەهای پازل نمایش را در کنار هم بچیند و در نهایت شکل و ساختمان اصلی چیدە شود و این کار تا لحظە آخر ادامە دارد بە گونەای کە ممکن است در لحظات پایانی ناگهان ابتدای قصە تعریف شود.

اسطورە جایگاە ویژەای در آثار پرویز احمدی دارد. در اینجا نیز اسطورە خواهران سفید و اسطورە پیر فرزانە(سید جلال) بە شکلی خوب در کنار عناصر دیگر قرار گرفتە تا بە پیشبرد داستان کمک کند. خواهران سفید نماد عشق و زیبایی اند.

سید جلال نیز پیری است فرزانە کە کلید اصلی داستان در دست اوست و هموست کە در نهایت گرە از کار می گشاید.

با نگاە بە نمایشهای پرویز احمدی می توان دریافت او اهمیت زیادی بە استفادە از بازیگران جوان و تازە کار در کنار بازیگران با تجربە دارد بە گونەای کە علاوە بر اجرا و با توجە بە اینکە خود و همسرش(شهربانو هادی) مدرس کلاسهای بازیگری هستند ترکیب بازیگران با تجربە و جوان در کنار هم خود کلاس دیگری برای بازیگران جوانش خواهد بود تا همیشە فایل انتخاب بازیگرانش خالی از رقم نباشد.
امروز و در این شهر پرویز احمدی از معدود هنرمندانی است کە بە یک کار جدی بدون چشمداشت مالی می اندیشد و بە صرف علاقە و ایمان خویش کار می کند و البتە در این میان نقش همراهان او بدون شک کم تاثیر نبودە است بە گونەای کە در کل گروە همدل و قابل اعتنایی ساختەاند؛ باشد استقبال مای مخاطب از کارهای آنان و زحمات یک سالەشان برای هر اجرا، مشوقی برای این گروە همدل باشد.