در پی برکناری شهرداران کرد دیاربکر – ماردین – وان، یکی از موضوعاتی که همواره در این روند حساس مورد بحث قرار گرفته است کشیده شدن سیاست برکناری شهرداران منتخب مردم و تعیین سرپرست به جای آنان به متروپل های غرب ترکیه به خصوص استانبول – ازمیر – آنکارا بود.

حزب حاکم عدالت و توسعه (AKP) که در انتخابات محلی 31 مارس 2019 میلادی شکست سختی در متروپل های ترکیه متحمل شده است نه تنها نتوانست این شکست را هضم کند بلکه در پی تلافی آن شکست با برکناری شهرداران کرد با وارد کردن اتهامات واهی همکاری این شهرداران با گروه PKK و انتقال پول به این گروه برآمده است. اتهاماتی که اکنون با گذشت نزدیک به یک ماه از این موضوع هنوز از سوی حاکمیت سیاسی ترکیه، وزارت کشور و وزارت دادگستری ثابت نشده است و حتی یک مدرک برای اثبات این اتهامات از سوی حاکمیت سیاسی، تشکیلات امنیتی و اطلاعاتی ترکیه در این راستا منتشر نشده است.

حمایت های اخیر جریان های اپوزیسیون از شهرداران حزب دموکراتیک خلق ها (HDP) به خصوص حمایت اکرم امام اوغلو، شهردار کلانشهر استانبول از شهرداران برکنار شده و سفر وی به دیاربکر و دیدار با احمد ترک و سلجوق میزراکلی در این شهر باعث تحت فشار و تهدید قرار گرفتن این شهردار جوان کلانشهر استانبول شده است. این موضوع زمانی جدیت به خود می گیرد که روز گذشته سلیمان سویلو وزیر کشور ترکیه در اظهارات تهدید آمیز روز یکشنبه {فردا 8 سپتامبر 2018} را به عنوان روز تعیین کننده برای برکناری و یا عدم برکناری شهردار کلانشهر استانبول اعلام کرده و در جواب به سوال خبرنگار در خصوص این که آیا برای شهرداری کلانشهر استانبول هم سرپرست تعیین خواهد شد یا نه؟ گفت: صبح روز یکشنبه اعلام خواهم کرد. این تحولات سوال مهمی را مطرح می کند که آیا شهردار کلانشهر استانبول هم برکنار خواهد شد؟

با نگاه به تحولات داخلی در ترکیه و همچنین در سطوح بین المللی طرح این موضوع از سوی وزیر کشور ترکیه بیشتر یک بلوف سیاسی به نظر می رسد تا یک اقدام عملی. بدون شک حاکمیت سیاسی طرح توسعه برکناری شهرداران به متروپل های غرب ترکیه را دنبال می کند. ولی این که این سیاست از فردا در دستور کار قرار بگیرد دور از انتظار می باشد. چند دلیل می توان برای این مسئله اعلام کرد: وضعیت داخلی و اعتراضات مردمی بعد از برکناری شهرداران کرد دور از انتظار حاکمیت سیاسی بود. به وجود آمدن موج گسترده ای از اعتراضات مردمی به خصوص در پایتخت و کلانشهرهای ترکیه و تداوم این اعتراضات با گذشت نزدیک به یک ماه از برکناری ها ترکیه را در یک وضعیت امنیتی قرار داده است که این وضعیت حاکمیت سیاسی را در شرایط کنونی مجاب می کند تا به هیچ عنوان یک حلقه دیگر به زنجیره بحران داخلی اضافه نکند. علاوه بر این تمرکز این روزهای ترکیه به شمال سوریه و شرق فرات معطوف شده است. تنش در داخل این کشور سیاست خارجی ترکیه را به شدت تحت تاثیر قرار خواهد داد. همچنین جامعه بین المللی نیز با حساسیت های زیادی این روند داخلی در ترکیه را دنبال می کند و یک اقدام مشابه اقدام دیاربکر – ماردین – وان در مثلث استانبول – آنکارا – ازمیر در غرب موجی از انتقادات بین المللی را برای ترکیه به وجود خواهد آورد. اگرچه ترکیه از ایجاد تنش ها در داخل کشور خود برای پنهان کردن موضوعات مهم ترکیه از جمله مسئله اقتصاد و شکست در سیاست خارجی بهره برداری می کند ولی این تنش ها نیز بایستی در حدی باشد که کنترل از دست حاکمیت سیاسی خارج نشود. تنش کنترل شده در صورتی که تبدیل به یک تنش بدون کنترل شود یک بحران داخلی برای ترکیه به بارخواهد آورد. از همین رو در کوتاه مدت مداخله در شهردرای های کلانشهرهای غرب ترکیه محتمل به نظر نمی رسد.

خبرگزاری کردپرس/سرویس ترکیه