به گزارش خبرگزاری کُردپرس، مع الاسف این رویه غلط در بین همه ارکان اجرائییه و مقننه حاکم است و هرچه عمر کاری آنان رو به پایان می رود همانند فش فشه های چهارشنبه سوری که لحظات پایانی از شدت بالایی برخوردار می گردد تا جایی که تصورمی شود درحال انفجار می باشد.برخی مسئولین انتخابی و انتصابی نیز چنین حالتی را دارند و هرچه به پایان عمر کاری خود نزدیک می شوند پاندول ساعت تبلیغات آنان پرشتاب تر می گردد؛ بر همین اساس ذهن های نقاد به یاد دارند در اواخر هر دوره ریاست جمهوری، کلنگ ها نایاب و گران قیمت می شوند. کلنگ هایی بالا می رود که هرگز به زمین نمی رسند و همچنان در هوای سیاسی سرگردان می مانند نمایندگان مجلس شرایطی به مراتب بحرانی تر از قوه مجریه دارند چون از طرفی دغدغه مقبولیت مردمی و از طرف دیگر نگران مجوز ورود مجدد به عرصه رقابت انتخابات را دارند ولی تنها جایی که می تواند رزومه کاری آنان را برجسته کند مصوبات شتابزده و بعضا غیرکارشناسی مجلس می باشد که منتی بر حوزه انتخابیه خود نهاده و وانمود نمایند که کاری صورت گرفته است. جلسه مزبور هم در نوع خود یک رکورد در تصویب طرح قانونی از سوی نمایندگان مجلس محسوب می گردد. شاید گفته شود کمیسون های تخصصی مجلس نظر کلی را داده اند و نیازی به بررسی در صحن علنی مجلس نباشد ولی نمی توان قبول کرد تنها به صرف این توجیه تصویب این تعداد مواد قانونی در یک روز را پذیرفت.

چه بسا در چنین مقاطعی نمایندگان مجلس بعضا بسیار مشوش بوده و نگران حوزه انتخابیه از یک طرف و دغدغه تایید صلاحیت و فعالیت رقبا و حضور در تریبون های عمومی و.... ده ها دلمشغولی دیگر از طرف بوده اند و به همین دلیل نمایندگان فرصت مطالعه یک خط از آن مصوبات را هم ندارند. همان زمانی هم که در صحن علنی حضور دارند عمدتا به گوشی تلفن مشغولند که در خوش بینانه ترین حالت آن می توان گفت اخبار روز را دنبال می کنند، یا پاسخگوی مراجعات مردمی خود در شبکه های مجازی می باشند و گرنه مجالی برای مطالعه و یا ورود به این حجم از لایحه و طرح را ندارند. به گفته یکی از نمایندگان ادوار مجلس برخی مصوبات را نمایندگان بعد از اتمام جلسه علنی با پیامک به هم اطلاع رسانی می کنند و بعضا حتی می پرسند فلان طرح یا لایحه را ما تصویب کرده ایم قبل از اینکه به عمق آن توجه کرده باشیم!! جای بسی امیدواری است که کمیسیونهای تخصصی مجلس نسبتا اشرافیتی دارند و گرنه کلاه قانون پس معرکه است. در این مقاطع دولت ها هم با استفاده از این نقطه ضعف بسیاری از لوایحی که درشرایط معمولی امکان تصویب آن کم است را ارایه و استفاده خود را می برند. در چنین شرایطی می توان از افکار عمومی پرسید انباشت انتظارات و مطالبات مردمی از این مجلس چقدر می تواند باشد؟