به گزارش کردپرس به نقل از روزنامه دیوار، آلتان تان، نماینده سابق دیاربکر در پارلمان ترکیه از حزب دموکراتیک خلق ها (HDP) و از سیاستمداران محافظه کار کرد ترکیه در یادداشتی با اشاره به تحصن برخی خانواده های کرد در مقابل ساختمان HDP، نوشت: هر روز به این خانواده ها، خانواده های دیگری نیز افزوده می شود، تعدادشان در حال افزایش است. مصاحبه مطبوعاتی یک گروه از هنرمندان ترکیه به همراه سلیمان سویلو، وزیر کشور در مقابل ساختمان HDP و در این تجمعات موضوع را هر چه بیشتر رسانه ای کرده است. در ترکیه این عادت است هر حادثه ای که باشد به جای یک وجدان مشترک و بررسی دقیق و کارشناسی موضوع از هر دهانی صدایی بلند می شود. هر کس با توجه به دیدگاه ها و نقطه نظرات خود به ارزیابی موضوع می پردازد. بسیاری مواقع به همان شی یکی سفید گفته و دیگری سیاه می گوید. در این خصوص نیز دقیقاً همین اتفاق افتاده و از هر دهانی صدایی بلند شده است. در واقع اصل قضیه آن اندازه هم پیچیده نیست. بچه هایی که بیشتر آنان نیز زیر 18 سال هستند به کوه {اشاره به کوه قندیل و پیوستن به PKK} رفته اند. خانواده ها معتقد هستند که فرزندانشان ربوده شده و به اجبار به کوه برده شده اند یا فریبشان داده اند. معتقد هستند که HDP به عنوان واسطه و جریان اجرایی این کار عمل می کند. از HDP می خواهند تا فرزندانشان را بازگردانند. در این خصوص هر کس همانگونه که به نفعش عمل می کند با موضوع برخورد می کند. فرزندان نادیده گرفته شده و ناله و فغان مادران مورد سوءاستفاده سیاسی قرار می گیرد».

در ادامه این یادداشت آلتان تان چنین می نویسد: «دولت و احزاب سیاسی نزدیک به آن با قلمداد کردن HDP به عنوان شاخه شهری PKK، در تلاش برای جرم انگاری است. می خواهند HDP را در سیاستی که به حد کافی تحت فشار قرار گرفته است هر چه بیشتر تحت فشار قرار داده و این حزب را تماماً از عرصه سیاست بیرون بگذارند. در تلاش برای ایجاد این ذهنیت هستند که "HDP برابر است با PKK؛ PKK برابر است با خشونت و ترور؛ ترور و خشونت برابر است با ظلم و تجزیه طلبی. برای دراز مدت نیز با ایجاد تفرقه میان ائتلافی که با حزب جمهوری خواه خلق ترکیه (CHP)، حزب خوب و حزب سعادت به وجود آمده است مانع ورود HDP به این ائتلاف شده و آن را چند تکه کنند. به خصوص تلاش می شود تا جریان ملی گرای ترک حزب خوب و جریان میهن دوستان کمالیستی CHP را علیه HDP بشورانند. بعد از آن که مذاکرات در امرالی با عبدالله اوجالان ناموفق بوده و اوجالان بعد از مخالفت قندیل از اعلام خلع سلاح در 1 سپتامبر خودداری کرد؛ سیاست های حکومت خشونت بیشتری به خود گرفته است. PKK و جریان های نزدیک به PKK این را تماماً یک سناریوی حزب عدالت و توسعه (AKP) و بازی حکومت ترکیه می دانند. با این اقدام تلاش شده است تا برکناری شهرداران کرد تحت پوشش قرار گرفته و این خانواده ها از سوی حکومت ترکیه برنامه ریزی شده اند. هیچ کدام از این ارزیابی ها واقعیت قضیه را برملا نمی کند. این خانواده ها از سوی چه کسانی و چگونه به مقابل ساختمان HDP آورده شده اند اهمیت ندارد. این ها خانواده آن کودکانی هستند که در کوه ها بوده و خانواده ها حسرت دیدن آنان را دارند. به هر شکلی که باشد خواستار بازگشت فرزندانشان به خانه هایشان هستند. نه تنها این ها ده ها هزار خانواده مانند این ها منتظر بازگشت فرزندانشان هستند. نه دولت و نه PKK و نه بازی های آنان برای این خانواده ها اهمیتی ندارد. تنها دغدغه آنان فرزندانشان است. بسیار خوب ولی این فرزندانی که 40 سال است از کوه ها پایین نیامده و یا نتوانسته اند پایین بیایند چگونه پایین خواهند آمد؟ سوال اصلی همین است. کسانی که سیاست را ترسیم می کنند به جز کشتن کسانی که در کوه ها هستند راه دیگری را قبول نکرده اند. کسانی هم مانند تورگوت اوزال که تلاش می کردند مسئله را به شکل دیگری حل و فصل کرده و راه حل را در سیاستی دیگر می دید بیرون گذاشته شدند. دست های پشت پرده سیاست کردها با دست های پشت پرده ترکیه با دست در دست هم گذاشتن و تغذیه کردن از یکدیگر زندگی را برای ما جهنم کردند. موجودیت یکی تضمین حاکمیت دیگری شد. ترکیه سال ها است که مجبور به زندگی تحت یک آشوب و تنش کنترل شده است. امروزه این وضعیت کاملاً ادامه دارد. باید به این سوالات جواب داد که تنش کنترل شده چرا به پایان نرسیده و چه کسانی از این وضعیت سود می برند؟ بلکه چیزی که احمد داوود اوغلو می خواهد توضیح بدهد ولی نمی تواند توضیح بدهد هم همین است».

«مادرانی که در برابر ساختمان HDP نشسته اند از این حزب انتظارات زیادی داشته و می خواهند پاسخ رایی که به آنان داده اند را بگیرند. عبدالله اوجالان در نوروز 2013 میلادی آشکارا اعلام کرده بود که "جستجوی حقوق توسط کردها به وسیله سلاح به سر رسیده است. بعد از این تلاش برای دستیابی به حقوق به وسیله دموکراسی و از راه های قانونی خواهد بود. PKK نه به عنوان تاکتیکی بلکه استراتژیک سلاح ها را ساکت خواهد کرد" 40 سال است که می گویند "این یک مسئله ترور است، سه – چهار راهزن نمی تواند علیه دولت اقدامی انجام دهد، آنان را ریشه کن خواهیم کرد" هزاران فرزندان پلیس و سربازمان کشته شد. اگر این مشکل با کشتن حل می شود 40 سال است چرا سه – چهار راهزن را نتوانسته اید تمام کنید؟

کد خبرنگار: 30102