الحق حضورشان در همه مراحل فاتحه و سوگواری از مراسم خاکسپاری گرفته تا چهلم، حتی پررنگ تر از بعضی اقوام نزدیک بود و اما درد آنجا بود که جدای از تبلیغات قاری مراسم، هنگامی که مردم به آنها تسلیت می گفتند، در جواب پاسخ می دادند در انتخابات مرا فراموش نکنید! و این توهین به شعور ما و دیگران بود.

این روزها اگر گذرتان به آرامستان ها و مجالس ختم بیفتد که ان شاء الله نیفتد، به روشنی خواهید دید که آنجا به جولانگاه برخی از نامزدهای احتمالی حضور در انتخابات مجلس شورای اسلامی تبدیل شده است و فضای تبلیغات زودهنگام گرم گرم است و باز خواهید دید که مرگ و درد دیگران را وسیله ای برای دستیابی به دنیا و مقام طلبی خود قرار داده اند و تجربه هم ثابت کرده که تاکنون بعضی ها از این شگرد نتیجه گرفته و از آرامستان جواز حضور در بهارستان را گرفته اند.

حالا برخی دیگر از راه های ناخوشایند رای آوری از دادن شام و ناهارهای انتخاباتی گرفته تا خرید آراء از سوی بعضی نامزدها بماند.

کلاهمان را اگر قاضی کنیم در می یابیم که از ماست که برماست. وقتی نامزدی بعضی از ما را با یک پرس غذا و مانند آن بخرد و هزینه تبلغاتیش میلیاردیست، اگر نماینده شود دیگر نماینده ما نخواهد بود و باید هزینه هایش را جبران کند و بیشتر دنبال امور حلقه و تیم چند نفره نزدیک خودش می رود تا پیگیری کارهای مردم.

متاسفانه طرز تفکر برخی از ما در انتخاب نمایندگان صحیح نیست و نشان به آن نشان وقتی سری به مجلس شورای اسلامی بزنید می بینید که شلوغ ترین دفاتر نمایندگان کشور چه در بهارستان و چه در حوزه های انتخاباتی دفاتر نمایندگان کرمانشاهی است و بیشترین مطالبات ارباب رجوع هم یا اشتغال است یا دریافت وام و یا چیزی شبیه این. اما واقعیت آن است که وظیفه نماینده مجلس نه دخالت در عزل و نصب مدیران و یا حتی مدیران جزء است که به وفور دیده می شود و نه آسفالت چند متر از راههای روستایی و کارهایی عوامانه از این دست.

وظیفه نمایندگان در دو موضوع خلاصه می شود؛ وضع قوانین و نظارت بر اجرای قانون؛ این مهم بیانگر آن است که مجلس شورای اسلامی شاید مهمترین قوه کشور است و اگر به این وظایف بخوبی عمل شود و مردم هم متناسب با این وظایف و واقعیت ها نمایندگانشان را انتخاب کنند و از آنها مطالبه کنند بسیاری از مشکلات جامعه از جمله اشتغال و معضلات اقتصادی رفع می شود و کشور در اوج اقتدار قرار گرفته و مجلس در راس امور قرار می گیرد و در غیر اینصورت نباید انتظار زیادی از مجلس شورای اسلامی داشت.

از این رو اگر می خواهیم مجلس را متحول کنیم می بایست ابتدا نگاهمان را متحول نماییم و با کنار گذاشتن رفتارهای پرآسیب انتخاباتی از جمله مسائل قومی و قبیله ای و موارد دیگری که به آن اشاره شد فرهنگ انتخابمان را که آینده مان در گرو آن است اصلاح کنیم و بدانیم راه توسعه همه جانبه جامعه از توسعه فکر و ذهن مردم آن جامعه می گذرد.