به گزارش خبرگزاری کردپرس، از امروز ۳۰ مرداد فرایند قانونی اخذ رای اعتماد وزیران دولت جدید با دفاع رییسجمهور از وزرای پیشنهادی آغاز گردید. رئیس جمهور، دکتر محمدمهدی اسماعیلی را به عنوان گزینه پیشنهادی دولت سیزدهم، برای تصدی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به مجلس معرفی کرده است. وی امروز در بخشی از سخنان خود در دفاع از دکتراسماعیلی گفت:
"از مجموع بررسی ها کسی که دارای دانش در این امر بود، آقای دکتر اسماعیلی بود. آقای صفارهرندی گفتند آقای اسماعیلی گزینه خوبی برای وزارت فرهنگ و ارشاد است. اهالی فرهنگ و هنر بدانند آزادی را ما به شما ندادیم. آزادی را شما به ما دادید."
اسماعیلی در یک برنامه ۸۳ صفحهای، با واکاوی وضع موجود در حوزههایی همچون هنرهای نمایشی، موسیقی، سینما، کتاب، مطبوعات و فرهنگ عمومی راهبردها و راهکارهایی برای ارتقای سطح حوزه فرهنگ کشور طراحی کرده است
وی با حضور در کمسیون فرهنگی مجلس، ضمن ارائهی بخشی از برنامههایش، به سوالات اعضای این کمسیون بدون لکنت پاسخ داده است آنگونه که آقا تهرانی رئیس این کمسیون گفته است؛
"در جلسه با آقای اسماعیلی، وزیر پیشنهادی فرهنگ و ارشاد اسلامی، ابتدا ایشان برنامه و کارنامه خود را ارائه دادند و بعد نمایندگان سوالات خود را از ایشان مطرح کردند وی نیز به خوبی پاسخ دادند و صحبتهای ایشان قانع کننده بود و چنین به نظر رسید که مسلط بر کار هستند."
با نگاهی به برنامههای راهبردی محمدمهدی اسماعیلی، چنین به نظر می رسد که وی با طرح و برنامهای جامع الاطراف به مدد ایدههای نوین، قصد دارد در راستای توسعه فرهنگی کشور و نیز هموار ساختن راه پرفراز و نشیب حوزه فرهنگ، عزمش را جزم کند.چنانچه اسماعیلی رای اعتماد مجلس را کسب کند، چهاردهمین وزیری خواهد بود که بر صندلی" فرهنگ بهارستان"، تکیه خواهد زد.
از آنجا که شغل و اقتصاد خانوادههای هزاران فعال مطبوعاتی، نویسندگان، دبیران سرویس ها، سردبیران، خبرنگاران، عکاسان، چاپخانه داران، صنف کاغذ و لوازم چاپ ونشر، کیوسکهای مطبوعاتی، اپراتورهای توزیع و … مستقیم و غیرمستقیم با ادامه حیات مطبوعات ارتباط مستقیم دارد، چنانچه وزیر پیشنهادی، برای احیای اقتصاد مطبوعات ایران و نیز پیگیری مطالبات آنان برنامهای متفاوت از وزرای پیشین نداشته باشد، امیدهای اصحاب مطبوعات به یأس بدل گشته و در آینده نه چندان دور، نه تنها شاهد شکست و تعطیلی مطبوعات محلی بلکه شاهد اغمای تدریجی مطبوعات شاخص کشوری خواهیم بود و به تبع آن موجی از بیکاری بر خیل انبوه بیکاران کشور افزوده خواهد شد. لذا وزیر جدید باید با اهتمام مضاعف، هم چراغ نیم سوز مطبوعات محلی را مسئولانه روشن نگه دارد و هم مطبوعات کثیر الانتشار کشور را به گرانیگاه فرهنگی جمهوری اسلامی باز تعریف کند.
نظر به اینکه مطبوعات و رسانههای استانی نسبت به برنامهها و راهبردهای وزیر پیشنهادی امیدوار هستند، لذا پیشنهاد می شود که دکتراسماعیلی برای ترمیم و اعتلای حوزه رسانه چند نکته اساسی را مطمح نظر قرار دهد؛
نخست اینکه به طور کلی به حوزه رسانه نگاهی فرامرکزی و عدالتمحور داشته باشد. به عنوان مثال سالهاست که وزیران پیشین نسبت به مطبوعات ورسانههای محلی نگاهی مادون داشته و آنها را شهروندان درجه دوم رسانههای کشور تلقی کردهاند. اسماعیلی باید برای استیفای حقوق مغفول مطبوعات محلی، ضمن بازتعریف وضعیت کیفی و کمی آنان، بودجه یارانه رسانههای محلی را از یارانههای مطبوعات و رسانههای کشوری منفک و مستقل نماید.
دوم اینکه درگذشته پُستهای معاونت مطبوعاتی و مدیرکلی مطبوعات داخلی اغلب درتصاحب احزاب سیاسی و افرادی نامحرم حوزه رسانه بوده و برنامهها و راهبردهای این حوزه را منطبق با خواستهها و منافع جناح سیاسی خود و نزدیک به دولت سیاستگذاری کردهاند
تا انجا که رسانه های استانی و مطبوعات مستقل در هیچکدام از کارگروههای مطبوعات داخلی هیچ نمایندهای نداشتهاند.
لذا انتظار می رود وزیرپیشنهادی فردی از خانواده بزرگ رسانه و البته فراجناحی به عنوان معاون مطبوعاتی انتخاب نماید. فردی از جامعه رسانه های غیر دولتی که مورد وثوق و مقبول عموم رسانههای کشور باشد. ایدون باد
نظر شما