به گزارش کردپرس، تنش های اخیر بر سر قدرت در راس حزب اتحادیه میهنی هواداران این حزب را نگران کرده است. برخی کارشناسان این تنشها را تقابل قدرت میان دو خانواده صاحب نفوذ در این حزب دانسته اند که از جمله این تحلیلگران دکتر ژین باجلان استاد تاریخ دانشگاه میزوری است.

دکتر باجلان درباره علت تنش های اخیر میان دو رئیس مشترک اتحادیه میهنی به کردپرس گفت: من فکر می کنم که بروز تنش میان دو رئیس مشترک اتحادیه میهنی گریزناپذیر بود. حقیقت این است که همواره سیستم ریاست مشترک به خاطر نوعی سازش میان دو جریان متفاوت در حزب اتحادیه میهنی وفادار به رهبران مختلف در این حزب در جریان بوده است. با توجه به اقتضائات سیاست در میان کردها، دو رهبر مشترک اتحادیه میهنی- بافل طالبانی و لاهور شیخ جنگی- برای حفظ نفوذ خود به کنترل بر شبکه ای از حامیان خود نیاز داشتند. با این حال، اتحادیه میهنی همواره منابع محدودی در اختیار داشته و من فکر می کنم که کشمکش برای کنترل بر ساختار این حزب باید اتفاق می افتاد.

او در پاسخ به متهم شدن ترکیه به دست داشتن در این اختلافات به دلیل حمایت لاهور شیخ جنگی از کردهای سوریه افزود: من فکر نمی کنم که ترکیه در ایجاد تنش در اتحادیه میهنی دست داشته باشد. ممکن است این کشور به نوعی درگیر این مسئله شده باشد اما من اطلاع ندارم. با این حال، من فکر نمی کنم که ترکیه عامل اصلی تنش در میان رهبران اتحادیه میهنی باشد. من فکر می کنم که در این خصوص و یافتن منبع تنش باید دنبال رقابت های شخصی بود.

استاد تاریخ دانشگاه میزوری آمریکا درباره احتمال تغییر ساختار در حزب اتحادیه میهنی بر اثر اختلافات و تنشها میان بافل طالبانی و لاهور شیخ جنگی به کردپرس گفت: من فکر نمی کنم که تنش های اخیر در میان رهبران اتحادیه میهنی به تغییر ساختار در این حزب منجر شود. حقیقت این است که اتحادیه میهنی یک مسئله خانوادگی است. تا زمانی که یکی از خانواده های صاحب قدرت در اتحادیه میهنی –شیخ جنگی و طالبانی- نپذیرند که شماره 2 حزب شوند تغییرات ساختاری به بهبود وضعیت منجر نمی شود.

دکتر ژین باجلان درباره تاثیر تنش های داخلی در اتحادیه میهنی بر روابط آن با حزب دموکرات کردستان عراق به عنوان همیمان قدیمی این حزب گفت: در مورد تاثیر کشمکش قدرت میان طالبانی و شیخ جنگی در اتحادیه میهنی بر روابط این حزب با حزب دموکرات کردستان عراق یا پارتی، باید گفت که این حادثه ضربه دیگری بر پیکر اتحادیه میهنی بود. درست است که حزب پارتی تحت سلطه یک خانواده است اما مدیریت سیاست فامیلی در این حزب به صورت موثرتری اتفاق افتاده است. حزب اتحادیه میهنی در دهه 1970 میلادی و برای مقابله با سیاست های حزب دموکرات کردستان عراق به رهبری بارزانی شکل گرفت. اما به جای این که به یک آلترناتیو چپ معتدل تری برای حزب پارتی تبدیل شود اتحادیه میهنی به نسخه ضعیف تری از پارتی تبدیل شد و این تاسف برانگیز است.