هر روز که می گذرد همۀ چیزهای مرتبط با مفهوم عدالت در ترکیه بیش از پیش به تقلید مسخره ای از داستان های فرانتس کافکا شبیه می شوند.

حوزۀ قضایی به میدان جنگی تبدیل شده است برای برخورد منافع سیاسی که در آن جناح های راست گرای افراطی، ملی گرایان افراطی و اسلام گرایان برای به دست آوردن نفوذ بیشتر به هم تنه می زنند.

آشکار است که نبرد قدرت در نظام معیوب قضایی ترکیه نماد آخرین زور آزمایی رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه و راست نظامی گرا است.

اپوزییسون در این بازی ظالمانه تنها یک سرباز پیاده است. در حالی که اقدامات سرکوب گرانه علیه حزب کردی دموکراتیک خلق ها (HDP) در هر دو سطح مرکزی و محلی به حد غیر قابل تحملی رسیده است، منتقدان و روزنامه نگاران تنها و رانده شده بار آنچه را انتقام مقاومتشان در برابر بی عدالتی می دانند، به دوش می کشند.

ماجرای احمد آلتان سردبیر سابق روزنامۀ توقیف شدۀ طرف، گویای این داستان تلخ است. او به خاطر انتشار پیام های حمایت از کودتای 2016 ترکیه به حبس ابد مشدد محکوم شده بود، اما اخیراً حکم او به 10 سال حبس تقلیل یافت و بعد آزاد شد، اما تنها برای 5 روز.

دادگاه با کیفرخواست جدید یک دادستان مبنی بر این که وی باید به زندان باز گردانده شود، موافقت کرد و او را به سلول خود باز گرداندند. وی در مدت کوتاه آزادیش یک مقالۀ قوی برای لوموند نوشت.

آلتان نوشت: «در چند روزی که خارج از زندان به سر می برم، چیزهایی که شنیده و دیده ام به من این احساس را داده که زندگی تنها می تواند یک زندان و دارالمجانین باشد. گویی ایدئولوژی غریبی که می توان آن را لمپنیسم نامید، به انحای مختلف جهان خارج را در بر گرفته است.»

«یک جور جنون سخیف در بافت جامعه رسوخ کرده است. سلسله مراتب فکری جامعه برعکس شده و آنها که کمترین هوش و مهارت را دارند به این موقعیت رسیده اند که بیش از همه سخن بگویند. هوش، مهارت، دانش و خلاقیت ارزش خود را از دست داده است.»

اگر ماجرای آلتان به اندازۀ کافی گویا نیست، نگاهی به سلسله اقدامات ویرانگری که علیه HDP (سومین حزب حاضر در پارلمان با 62 کرسی) انجام شده، همه چیز را روشن می کند.

در سطح مرکز، بیش از 100 احضاریه برای نمایندگان این حزب صادر شده و همه به اتهام تروریسم. این تاکتیک اردوغان است که پیش از لغو مصونیت آنها راه را برای زندانی شدنشان هموار می کند.

از 69 شهرداری که HDP در انتخابات برنده شده، برای 27 شهرداری توسط اردوغان سرپرست دولتی تعیین شده است. 13 شهردار HDP و ده ها عضو شوراهای شهرداری در بازداشت پیش از محاکمه به سر می برند. این ها به 41 شهردار سابق HDP اضافه شده اند که پیش از انتخابات مارس برکنار شده و در مجموع به 237 سال زندان محکوم شدند.

اردوغان مصمم است پشت ساختار نسبتاً مستحکم HDP را بشکند و آنچه را می توان «تصفیۀ نژادی در سیاست ترکیه» نامید، تا انتها پیش ببرد. هدف کپی – پیست تجربۀ سری لانکا است که جنبش تامیل را در هم شکست.

نا امیدی در میان سیاستمداران کرد ترکیه چنان عمیق است که یک نشست فوق العاده در آنکارا تشکیل شد تا بررسی کنند که آیا HDP باید از پارلمان و شوراهای محلی خارج شود. پس از بحث هایی شدید تصمیم بر این گرفته شد که ادامه دهند اما HDP می داند در چنین شرایط وخیمی این تصمیم تنها به تعویق انداختن است و زمان خریدن.

ترکیه به نفس کشیدن در شرایطی که عملاً وضعیت فوق العاده است، ادامه می دهد. اگر واقع بین باشیم باید انتظار داشت اوضاع از این هم بدتر شود، پیش از آن که سرانجام ورق برگردد.

نویسنده: یاووز بایدار

منبع: پایگاه خبری – تحلیلی احوال

ترجمه: خبرگزاری کردپرس – سرویس ترکیه