به گزارش خبرنگار کردپرس؛ 7 سال قبل در چنین روزی که سرمای سوزناک پانزدهمین روز از آذرماه 1391 دستهای هر آدمی را بهم گره می زد تا در بغل هم گرمای ادامه زندگی را بوجود آورند، در همین نزدیکی ما در شین آباد پیرانشهر گرمی دست های بهم پیوسته دانش آموزان کلاس چهارم ابتدایی دبستان دخترانه شین آباد در لابلای گرمای وحشتناک آتش بخاری گوشه کلاس ذوب شد و بخاری نفتی کلاس چهارم ابتدایی، این رفیق دیرنیه کلاس دختران شین آبادی این بار کمی بیشتر از همیشه گرمای خود را به دانش آموزان هدیه داد.

در چنین روزی بود که دختران کلاس چهارم دبستان انقلاب اسلامی شین آباد قربانی شعله های ناجوانمردانه آتشی شدند که پس از گذشت 7 سال هنوز هم گرمای شعله های سرکش آن نه تنها در درون آنها بلکه در نهان هر انسانی که حتی برای لحظه ای بودن و انسانیت را معنا کرده باشد، فروزان است و فریاد کمک های دخترکان معصوم آن زمان و فرشتگان زیبای این روزگار چیزی نیست که براحتی از ذهن و افکارمان خداحافظی کند.

امروز پس از گذشت 7 سال از آن ماجرای تلخ و هرگز فراموش نشدنی این دانش آموزان با کاشت نهال هایی به ما یاد دادند که اگر چه در ظاهر سنگینی غمی را در سینه حمل می کنند که شاید هیچ انسانی آن را به معنای واقعی درک نکند اما همچنان با امید به رویشی دوباره و شروع یک زندگی جدید، خود را برای آینده ای زیبا آماده می کنند.

دختران شین آبادی دیروز که از همان روز وقوع حادثه تلخ و فراموش نشدنی آذرماه 91 میهمان ناخوانده پیچ و خم های مراکز درمانی و اتاق های وحشتناک عمل های جراحی در اقصی نقاط کشور بودند امروز به یک نوجوانی تبدیل شده اند که با آرزوهای بلند و همانند همان روزهای اول برای ماندن و نرفتن با تمام توان خود با مرگ و آتش و دود مبارزه کردند، امروز از آروزهای خود پرده برمی دارند و معتقدند که برای ماندن باید رشد کرد و برای رشد کردن باید درخت زندگی را مجداً با نفس های تازه خود آبیاری کنند تا نهال زندگیشان همچنان برای فرداهای دور امیدوار بماند.

آنچه در این مدت بر این پروانه های دل سوخته سپری شده است، چیزی نیست که با سپری شدن و دور شدن از آن لحظات تلخ و سخت و وحشتناک فراموش شود بلکه این یادگاران روزهای بی تدبیری برخی از گمشدگان ماجرا هستند که تا زمان هست و شین آباد هست داغشان نه تنها هرگز فراموش نخواهد شد، بلکه هر روز تازه تر از قبل خواهد شد.

پس از وقوع این حادثه تلخ، وعده های بسیاری از تریبون های مختلفی شنیده شد، اهداف مختلف و روایت های ماندگاری در تاریخ سرنوشت این عزیزان در لابلای افکار مردم و بر روی صفحات سفید خاطرات آنها رقم خورد و امروز این نونهالان 10 ساله آن روز قد کشیده اند و شب ها و روزهای بسیار تلخی را سپری کرده اند تا موفق شوند خود را با شرایط جدید همخوان کنند و بدون شک با قبول وضعیت موجود برای خود برنامه هایی در سر دارند اما آنچه در این میان مهم به نظر می رسد یادآوری وعده های کسانی است که در آن روزهای سخت از هر فرصتی برای ابراز همدردی و اظهار نوع دوستی استفاده می کردند.

در 15 آذرماه 1391 ساعت 8 و نیم صبح بر اثر انفجار ناشی از نشت بخاری نفتی مدرسه دخترانه شین آباد پیرانشهر 29 نفر از دانش آموزان دختر کلاس چهارم ابتدایی دچار آتش سوزی شدند که متأسفانه 2 نفر از این دانش آموزان بنام های "سیران یگانه" و "ساریا رسول زاده" بعلت شدت جراحات وارده جان خود را از دست دادند و بقیه آنها نیز دچار سوختگی با درجات مختلف شدند که هنوز هم روند درمانی آنها ادامه دارد.