به گزارش خبرگزاری کردپرس، نبود کار از یک سو و از سوی دیگر آغاز فصل سرما و کاهش محسوس کارهای ساختمانی و در کل رکود بازار کار باعث گردیده است که عده زیادی در کرمانشاه و دیگر شهرستانهای این استان رو به دستفروشی بیاورند.

اکنون در میادین و خیابان های شهر کرمانشاه شاهد خیل کثیری از دست فروشان و میوه فروشان هستیم که عده ای با چرخ و گاری کاسبی می کنند و عده ای نیز با وانت بار، کامیونت و نیسان.

به هر حال این وضعیت کلانشهری همانند کرمانشاه که مسئولان همیشه از پتانسیل هایش سخن می رانند نبوده و نیست.

دور تا دور هر میدانی پر از وانت بار، نیسان و کامیونت های میوه فروشی و... است که چهره بسیاری زشتی به مبلمان این شهر بخشیده است و به معنای دقیق تر باعث دفع توریسم می شوند.

حال علت این همه افزایش این تعداد بیشمار وانت بار و نیسان در اطراف میادین شهر کرمانشاه چیزی نیست جز نبود کار مناسبت و افزایش فشار اقتصادی بر معیشت خانواده ها و...

تاکنون کدام یک از مسئولان و متولیان امور شهری در این به اصطلاح کلانشهر درباره وضعیت این وسائط نقلیه که به بازار تره و بار متحرک در شهر تبدیل شده اند اظهار نظر کرده اند؟!

میدان شهدا، میدان نیایش، بزرگراه امام (ره) میدان امام حسین(ع) و دهها میدان دیگر کلانشهر کرمانشاه مملو از ماشین هایست که به فروشگاه های سیار میوه فروشی تبدیل شده اند که این را باید معلول نبود منابع درآمدی دانست.

به راستی چرا از پتانسیل های مرزی بودن کرمانشاه برای اشتغال این همه بیکار استفاده نمی کنیم و سئوال دیگر چرا مرزنشینان کرمانشاهی نقش باربران کارخانه های دیگر شهرهای کشور را ایفا می کنند ؟! آیا این وضعیت در شان و جایگاه مردم این خطه است!!/

چرا فرصتی به جوانان و تحصیل کردگان این مرزبوم نمی دهند که تا مدتی ـ آنهم به صورت آزمایشی ـ مرز های این استان را خود اداره کنند؟!

و سئوال دیگر چرا دولت برای کاستن از هزینه تولید تا مرحله فروش و صادرات اقدام به ایجاد کارخانه های بزرگ و پایدار در استانی مرزی با ظرفیت های منحصربفرد همانند کرمانشاه نمی کند و دهها سئوال دیگر که تاکنون هیچ یک از مسئولان یا نخواسته یا نتوانسته بدانها جواب دهد.

آیا پارک نیسان 100 میلیونی در حاشیه میدان و خیابان برای فروش چند کیلو میوه در شان جوان کرمانشاهی است، البته شاید شغل وی از بسیاری مشاغل دیگر حلال تر باشد، ولی این وضعیت که معلول بی تدبیری مسئولان است، تا کی باید دامنگیر مردم این دیار باشد.

با حسابی سرانگشتی نزدیک به هزار وانت بار، نیسان، خاور، کامیونت و... در میادین و خیابان های کرمانشاه به فروشگاه و مغازه فروش میوه و دیگر محصولات تبدیل شده اند و این امر باعث ایجاد سدمعبر و نیز تولید آشغال در سطح شهر شده است که در این میان رفتگران زحمتکش شهرداری چوب این ندانم کاری مسئولان را خواهند خورد.

اما باید به نکته دیگری در این گزارش اذعان کنیم و آن این است که روحیه تولید و اشتغال زایی در کرمانشاه به نوعی مرده است و جوانان و نخبگان این بلاد به گونه ای عجیب از همه چیز زده شده اند و احساس یاس و ناامیدی در چهره های آنان موج می زند.

مسئولان و مدیرانی که دم از ضرورت ایجاد روحیه اشتغال زایی و کارآفرینی در استان کرمانشاه می زنند، اکنون کجا هستند که ببینند جوانان تحصیل کرده و نجیب این کلانشهر یا مسافرکش شده اند یا دست فروش.

به هر حال انگیزه شغل و کار در این استان روز به روز رو به افول می رود و بی گمان این زنگ خطری بزرگ برای این خطه از ایران می باشد که بی شک شعله های این ناامیدی آن دیگر شهرها را فرا خواهد گرفت.

گزارش: لیندا کیانی